Αφιέρωμα / Μουσική, διαφήμιση και πορνό

Η δεκαετία του ’80 ήταν εκείνη που έβαλε την πορνογραφία στα σπίτια μας μέσω του VHS ή αλλιώς της βιντεοκασέτας, αρχής γενομένης από την Αμερική. Έκτοτε η ερωτική βιομηχανία βρίσκεται παντού.  Μαζί με τον τρόπο προβολής, άλλαξαν κ’ τα προβλεπόμενα πρότυπα, τα οποία με τη σειρά τους εξελίσσονται κ’ αλλάζουν με τις δεκαετίες, κ’ λίγο πολύ επηρεάζουν αλλά κ’ επηρεάζονται από τα media κ’ την παραγωγή της μαζικής κουλτούρας.

Φυσική κι επόμενη η αλληλεπίδραση με την βιομηχανία της διαφήμισης , τόσο κατά την γενικότερη συμπεριφορά της, όσο κ’ κατά την ειδικότερη, εστιάζοντας στην διαφήμιση της μόδας. Η δεκαετία του ’90 δεν θα μείνει στην ιστορία για την κομψότητά της, όμως οι ξέφρενες διαφημίσεις της δείχνουν μια εποχή ανέμελη που δεν φοβόταν τον πειραματισμό.

Το μόνο σίγουρο : Το σεξ πουλάει.

Τα 90’s είχαν πολλές τολμηρές καμπάνιες , που θυμόμαστε ακόμα.

Chanel, Versace, Guess, Thierry Mugler, Calvin Klein, λίγα μόνο από από τα παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν.

Ανεπηρέαστη δεν κατάφερε στα σίγουρα να μείνει κ’ η μουσική βιομηχανία, η οποία αποτέλεσε κ’ το «τρίτο πρόσωπο» αυτής της κλιμακωτής αλλά κ’ επαγωγικής σχέσης.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μουσική, διαφήμιση κ’ πορνό, ήταν το τρίπτυχο μιας σίγουρης εμπορικής επιτυχίας που θα σημειωνόταν χρονικά κατά τις δεκαετίες ’80 κ’  ’90, κ’ κατ’ επέκταση θα επηρέαζε τόσο τα πρότυπα, όσο κ’ την εικόνα ενός μαζικού γίγνεσθαι που συναντάμε στο θέαμα του σήμερα.

Κατά την δεκαετία του ’80, είδη μουσικής όπως η pop, η metal, η rap, η hip hop, κ’ η disco (η οποία ξεκίνησε από τα μέσα των 70’s κ’ επεκτάθηκε κ’ στις αρχές των 80’s), αναδείχτηκαν για τα καλά, δηλώνοντας μια δυνατή παρουσία στον μουσικό χάρτη που τότε σχηματιζόταν. Τα 80’s αποτελούν την δεκαετία των πρώτων βίντεο κλιπ κ’ άρα κ’ των μουσικών ειδώλων, καλλιτεχνών που λόγω της εκ νέου καταιγιστικής προβολής τους, μεγενθύνονταν σε απαίδευτα έως τότε μάτια, ασχέτως της  ποιότητας του έργου που παρουσίαζαν.

Madonna, George Michael, Michael Jackson, Whitney Houston, Lionel Richie, Prince, αλλά κ’ Iron Maiden, Metallica, Pantera, Beastie boys, NWA, Run DMC κ.α., είναι κάποια από τα βασικά ονόματα που τότε πέραν μουσικού έργου κ’ δια μέσου μιας εσκεμένης  προβολής ιδιαιτέρως ερωτικής κ’ διεγερτικής σε κάποιες περιπτώσεις, διαμόρφωναν νεανικές συνειδήσεις.

Μετά την υπερβολή του ’80, τα πράγματα ελαφρώς αλλάζουν.

Τα εκνευριστικά χιτάκια, το κούρεμα – καπελάκι στους άντρες, το μοβ κραγιόν στις γυναίκες, οι ενδυματολογικές μόδες ανά είδος μουσικής *πιο μπερδεμένες κ’ πολυσύνθετες από ποτέ, τα άνευ νοήματος αξεσουάρ, τα boy bands, η εν Ελλάδει ίδρυση της λαΪκοπόπ, οι  -πιουρίστες- που μιλούσαν για μουσικά ξεπουλήματα, ένα βινύλιο πληγωμένο μετά την διαδοχή του από το Cd κ’ ένα ύφος προδοσίας όλων ημών που οι σιντιέρες τους δεν  έπαιζαν αντεγραμμένα Cd, είναι μόνο λίγα από τα στοιχεία που συντάσσουν την δεκαετία του ’90.

Grunge, punk pop, R’n’B, Brit Pop, Teen Pop, Techno, Electronic Dance,  είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά μουσικά είδη της εποχής.

Άνθρωποι κ’ μόδες, ενδόμυχος ερωτισμός στα πάντα, σπόντες, στίχοι κάτω από το τραπέζι, εικόνες πίσω από την μουσική, διαφήμιση ενός χάους,  κορεσμός, ανάγκη, υπερβολή, ρεύματα, trends, ξεφτισμένα είδωλα με ανυπόφορη ωστόσο δυναμική.

Κι από την άλλη μια εικόνα του σήμερα, της εποχής ενός  ίντερνετ αχανούς  κ’κατ επέκταση  μιας ψυχρότητας, ενός ύφους αφ’ υψηλού, αυτό της σιγουριάς του παντοτινού, μη μπορώντας όμως ποτέ να ξεχάσουμε τις δύο δεκαετίες εκείνες που μας διαμόρφωσαν έστω κ’ με την τόση υπερβολή τους.