Ο ηθοποιός, Κωνσταντίνος Φάμης, γράφει για την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

Φωτογραφία: Αγγελική Κοκκοβέ

27 Μαρτίου, 2018
Παγκόσμια μέρα Θεάτρου.

Θέατρο. Ένας ιερός χώρος. Σημείο συνάντησης ανθρώπων με διαφορετική αισθητική, κουλτούρα, παιδεία, θρησκεία, ηλικία, φύλο..

Σημείο συνάντησης του κοινού με τον/τους ηθοποιούς που ανέλαβαν να κοινωνήσουν μια ιστορία στους πρώτους.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Σημείο συνάντησης και ανταλλαγής ιδεών, σκέψεων και προβληματισμών.

Το τρίτο κουδούνι χτυπάει. Το κοινό περιμένει να σβήσουν τα φώτα και να αρχίσει η παράσταση. Ο ηθοποιός, έτοιμος στην κουίντα, «ντυμένος» το ρόλο, ζεσταμένος, βαμμένος και σίγουρα «τρακαρισμένος». Η καρδιά του χτυπά δυνατά για το «άγνωστο» που θα συναντήσει και πάλι απόψε. Η παράσταση ξεκινά. Το κοινό και ηθοποιοί αφήνονται στο ταξίδι του έργου.

Κάπως έτσι αντιλαμβάνομαι το θέατρο. Και κατ’ επέκτασιν την παγκόσμια μέρα του. Σαν μια γιορτή. Κάθε βράδυ. Που μου δημιουργεί τρακ, τρόμο, αλλά που πάντα, ή σχεδόν πάντα, βρίσκω τη δύναμη να βγω στη σκηνή και το «θράσος» να εκθέσω την ψυχή μου,  χωρίς εκπτώσεις και μικροψυχίες. Με σκοπό να καταφέρω να παρασύρω, πρώτα τον εαυτό μου και μετά τους ανθρώπους που ήρθαν να παρακολουθήσουν το έργο με εμένα διαμεσολαβητή.

Υπάρχει και κάτι πολύ στενάχωρο όμως στην όλη ιστορία του θεάτρου.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Δυσκολία στο να περάσεις τις εξετάσεις που απαιτούνται για να εισαχθείς αλλά και αποφοιτήσεις από μια σχολή και αφού τα καταφέρεις, παίρνεις ένα χαρτί που τελικά δε σημαίνει τίποτα. Και διεκδικείς την ίδια θέση με οποιονδήποτε άλλο αποφάσισε να παίξει. Κι ας μην σπούδασε ποτέ θέατρο. Τη στιγμή που το ποσοστό της ανεργίας έχει ξεφύγει. Και εκτός των παραπάνω, αρκετές φορές, κινδυνεύεις να μην πληρωθείς για τη δουλειά που «έκλεισες».

Το θέατρο όμως, παρ’ όλες τις δυσκολίες του, που είναι πολλές, είναι μια ερωτική διαδικασία για μένα. Με πολλή κούραση, πόνο κάποιες φορές αλλά και πολλή χαρά. Όπως είναι ο έρωτας. Όπως τελικά είναι η ζωή.


Ο Κωνσταντίνος Φάμης είναι απόφοιτος της Δραματικής σχολής του «Πειραϊκού Συνδέσμου». Έχει συνεργαστεί με τους σκηνοθέτες: Ευαγγελάτο, Παπαγεωργίου, Κοντούρη, Τσιάνο, Μουμουλίδη, Νικολαΐδη, Δαμάτη,  Παναγιωτοπούλου, Ευαγγελινό,  Νανέρη, Παπαιωάννου, Ζούνη, Κοέν, Βαφέα κ.α. Την περίοδο αυτή προετοιμάζεται για το ρόλο του Σαντ, στο έργο του Ρόμπερτ Σνάιντερ, «Βρωμιά» που ανεβαίνει στο Θέατρο Σταθμός στις 7 Μαρτίου σε σκηνοθεσία Κατερίνας Πολυχρονοπούλου.