Ἐξετελέσθη στὶς 7.06΄ ἀκριβῶς σήμερα τὸ πρωὶ
πλησίον τῆς Κοινότητος Ἐξοχῆς ὁ Δράκος τοῦ
Σέιχ Σοῦ, διὰ τὰ ἐγκλήματα τὰ ὁποῖα διέπραξε.
Οἱ ἐφημερίδες
Ἀπὸ τῶν τουφεκιῶν τὶς κάννες
γιὰ νὰ φτάσουν μέχρι
τὸ λίγο ἀκόμα τῆς ζωῆς
ἔπρεπε νὰ διανύσουνε
ἀπόσταση ἕξι μέτρων
οἱ σφαῖρες τοῦ ἀποσπάσματος.
Γιὰ νὰ καλύψουν ὅμως τούτη
τὴν ἀπόσταση ὄφειλαν πρῶτα
νὰ διασχίσουν τὸ μισό της
πιὸ πρὶν τὸ ἕνα τέταρτο,
τὸ ἕνα ὄγδοο καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς,
πίσω στὸ ἄπειρο καὶ τὸ πιὸ πρὶν
τοῦ ἀπείρου.
Γι’ αὐτὸ περιηγητὴ τῶν ὑψιπέδων,
ἂν τύχει καὶ κοιτάξεις
στὴ μεριὰ ὅπου φρουρεῖ
τὰ ἕρκη του ὁ χρόνος,
θὰ δεῖς τὸν Ἀριστείδη Παγκρατίδη
–δράκοντα ποὺ ἐξαγνίζει τοὺς καιρούς–
στημένο ὀρθὸ καὶ μὲ δεμένα μάτια
νὰ περιμένει ἀκόμα
νὰ βροῦν τὸν στόχο τους οἱ σφαῖρες
τοῦ ἀποσπάσματος.
Ἀπὸ τὸν Φεβρουάριο τοῦ χίλια
ἐννιακόσια ἑξῆντα ὀχτὼ
Μὲ αὐτὸ τὸ κρύο–
νὰ περιμένει ἐκεῖ,
νὰ περιμένει,
ἔχοντας μόλις βγάλει ἀπὸ τὸ στόμα του
τὴν τελευταία του κραυγὴ
μανούλα εἶμαι ἀθῶος,
ποῦ ὅμως κι ἐκείνη,
μαζὶ μὲ τὶς φωτιὲς ἀπ’τὰ ρουθούνια του,
τάχα ποιὰ ἀπόσταση θὰ πρέπει νὰ διανύσει;
(Χωρικά, 2007)
