Ο Γιάννης Σαμψαλάκης ανήκει στο «νέο αίμα» που ρέει στη φλέβα του Θεάτρου μας. Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Κρατικού Θεάτρου της Βορείου Ελλάδας το 2012 (και μάλιστα αριστούχος) έχει ήδη θητεύσει δίπλα σε σημαντικούς Έλληνες σκηνοθέτες. Μέλος της Εταιρείας Θεάτρου Θέση, τον συναντάμε για δεύτερη χρονιά στην πολύ επιτυχημένη παράσταση “Δον Κιχώτης” του Μιχαήλ Θερβάντες, υπό την καθοδήγηση του Ταξίαρχου Χάνου, στο θέατρο Άλφα.Ιδέα. Μας μιλάει για την επιλογή του να γίνει ηθοποιός, την θέση τους ηθοποιού σήμερα, για τον Δον Κιχώτη, για τους δικούς του «ανενόμυλους» και «Δουλτσινέα»:

Αριστούχος της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ. Από την αποφοίτησή σας, μέχρι σήμερα, υπήρξαν στιγμές που νοιώσατε δικαιωμένος για την επιλογή σας αυτή ή κάποιες άλλες που το μετανιώσατε;Δεν μετάνιωσα ποτέ καταρχάς γιατί είχα την τύχη από την αποφοίτησή μου μέχρι σήμερα να δουλεύω αλλά και να μην δούλευα πάλι δεν θα μετάνιωνα διότι η σπουδή που πήρα από την συγκεκριμένη σχολή μόνο καλό έχει κάνει στη ζωή μου. Δικαιωμένος ένιωσα όταν παίξαμε το “Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας”, την πρώτη παραγωγή της ομάδας, σε ένα υπέροχο φεστιβάλ κλασικού θεάτρου στο Αλμάγκρο της Ισπανίας. Όταν αντιλήφθηκα κατά την διάρκεια της παράστασης αλλά και στην υπόκλιση τον ενθουσιασμό των θεατών οι οποίοι ήταν από Λατινική Αμερική μέχρι Ρωσία και παρακολουθούσαν μια παράσταση σε ανοίκεια τελείως γλώσσα σ’ αυτούς αλλά παρόλα αυτά συντονίστηκαν, ένιωσα πως “κάτι” κάναμε.

Τι σημαίνει να είσαι ηθοποιός το 2019 στην Ελλάδα Θα σας απαντήσω ειλικρινά και θα σας πω πως σημαίνει να κάνεις δύο και τρεις δουλειές παράλληλα και να είσαι και ηθοποιός. Εκτός κι αν επιλέξεις να είσαι δημόσιος υπάλληλος ριζώνοντας σε κάποιο Κρατικό θέατρο με ότι αυτό συνεπάγεται. Προσωπικά προτιμώ την πρώτη περίπτωση.

Η ένταξη σε θεατρική ομάδα (όπως πχ η Εταιρεία Θεάτρου Θέση, στην οποία ανήκετε) δεσμεύει ή απελευθερώνει τους ηθοποιούς στη θεατρική διαδικασία; Θα λεγε κανείς ότι αν και  «θέατρο είναι ομαδικό σπορ», η καριέρα ωστόσο είναι προσωπική… Να σας πω την αλήθεια την λέξη “καριέρα” την χρησιμοποιώ μόνο για πλάκα. Θεωρώ δεδομένο πως οι ηθοποιοί της γενιάς μου πρέπει να στοχεύουν σε ωραίες δουλειές με ωραίους συνεργάτες και όχι σε καριέρες. Εμένα αυτό με απελευθερώνει και με κάνει να απολαμβάνω την θεατρική διαδικασία. Είτε στην ομάδα μου είτε σε κάποιο άλλο θίασο που υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες. Επίσης, προτιμώ να παίζω 5 λεπτά σε μια παράσταση που μου αρέσει παρά πρωταγωνιστής σε μία παράσταση που δεν καταλαβαίνω γιατί βρίσκομαι εκεί.

Δεύτερη χρονιά με τον Δον Κιχώτη. Ποια είναι αυτά τα συστατικά που έκαναν αυτήν την παράσταση ξεχωριστή και επιτυχημένη; Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το τι αρέσει στον κόσμο αλλά αν κρίνω από τον εαυτό μου, ευχαριστιέμαι και μου αρκεί να βλέπω παραστάσεις όπου όλοι οι συντελεστές έχουν κοινή “αναπνοή”. Πιστεύω πως αυτό το έχουμε κατακτήσει και ο κόσμος το βλέπει.

Τι έχει να πει ο Δον Κιχώτης στο σημερινό άνθρωπο; Νομίζω πως μπορεί να τον βάλει στην διαδικασία να αναρωτηθεί για το τι τελικά είναι παράλογο. Είναι παράλογος αυτός που κυνηγάει τα όνειρά του όσο τρελά κι αν είναι με όποιο κι αν είναι το κόστος ή αυτός που συμβιβάζεται με το να ζει “σωστά” έτσι όπως του έχουν μάθει το σωστό επειδή έτσι ζει η πλειοψηφία.

Ποιος ο δικός σας ρόλος στην παράσταση και πως σκιαγραφείτε τον χαρακτήρα που υποδύεστε; Ο βασικός μου ρόλος είναι ο Σάντσο Πάντσα. Πάρα πολλά θα μπορούσα να πω γι’ αυτόν αλλά θα αρκεστώ σε αυτά που με κάνουν να τον ζηλεύω. Ζηλεύω λοιπόν την αθωότητα, την πίστη, την άγνοια κινδύνου και πάνω απ’ όλα το ότι ενώ πολύ γρήγορα καταλαβαίνει πως ακολουθεί κάποιον ίσως αλλοπαρμένο σε κάποιο ταξίδι ίσως χωρίς προορισμό και χωρίς να πρόκειται να κερδίσει τίποτα, δεν σταματάει αλλά συνεχίζει. Γιατί; Γιατί έτσι!

Ποιοι είναι οι δικοί σας «ανεμόμυλοι» και ποια η δική σας «Δουλτσινέα»;Αν συμφωνήσουμε πως “ανεμόμυλοι” είναι κάποιος φανταστικός εχθρός μου και “Δουλτσινέα” κάποιος φανταστικός έρωτας στον οποίο αφιερώνω τα κατορθώματά μου, θα μπορούσα να σας πω πως οι “ανεμόμυλοί” μου και η “Δουλτσινέα” μου συμπίπτουν. Είναι η αντιδραστική πλευρά του εαυτού μου που αν νιώσει πως βρίσκεται σε περιβάλλον όπου δεν υπάρχει τιμιότητα ή σε περιβάλλον που υπάρχει αγένεια, δεν έχει υπομονή και τα τινάζει όλα στον αέρα από την μια στιγμή στην άλλη. Έχω κερδίσει και έχω χάσει πολλά χάρη στους “ανεμόμυλους” και στη “Δουλτσινέα” μου.

Περιγράψτε την παράσταση με τρεις μόνο λέξεις. Χιούμορ, ειλικρίνεια, αρμονία.

Info: Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση «Δον Κιχώτης» του Μιχαήλ Θερβάντες από τον Ταξιάρχη Χάνο στο Θέατρο Άλφα.Ιδέα εδώ.