Η Πέτρα Μαυρίδη είναι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Θεάτρου Τέχνης Καρόλου Κουν. Αν και σχετικά νέα ηθοποιός, έχει ήδη μια αξιόλογη πορεία στις παραστατικές τέχνες σε θέατρο, κινηματογράφο και τηλεόραση ενώ αξίζει να συμμετοχή η εκπαιδευτική κατάρτισή της έχοντας συμμετάσχει σε πληθώρα workshops σημαντικότατων δημιουργών όπως ο Θοδωρής Τερζόπουλος, ο Μιχαήλ Μαρμαρινός, ο Σίμος Κακάλας, η Λυδία Κονιόρδου, ο Ακύλλας Καραζήσης.
Φέτος τη συναντάμε στο «Γαμήλιο Εμβατήριο» του Άγγελου Τερζάκη που σκηνοθετεί η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη στο Σύγχρονο Θέατρο, παράσταση για την οποία μας μίλησε γι’ αυτήν και για το ρόλο της.
Από τη σχολή στο σανίδι. Άλλαξε η αίσθησή σας για το επάγγελμα του ηθοποιού, αισθάνεστε δικαιωμένη για την επιλογή σας να ασχοληθείτε με την υποκριτική;Μ’ αρέσει να πηγαίνω τα πράγματα βήμα-βήμα. Όταν βρίσκομαι κάπου το βιώνω δε σκέφτομαι ούτε το χθες, ούτε το αύριο. Όταν μου τελειώνει βάζω τον επόμενο στόχο και τον διεκδικώ. Γι’ αυτό μου αρέσει το θέατρο, γιατί κάθε φορά ζεις το εδώ και το τώρα.
Δεν περιμένω να αισθανθώ κάτι από τις επιλογές μου παρά μονάχα να καταφέρω να συμπορευτώ αρμονικά μαζί τους.
Τι σημαίνει να είσαι νέα ηθοποιός στην Ελλάδα του 2019;Τι σημαίνει να είσαι νέος στην Ελλάδα του 2019; Δύσκολα τα πράγματα. Να τρέχεις σε δύο με τρεις δουλειές τη μέρα και πάλι να μη σου φτάνουν τα λεφτά. Να έχεις προσωπική ζωή με διαλείμματα. Δε ξέρω δύσκολα τα πράγματα. Δε μπορείς να αγαπάς με δόσεις.
Μιλήστε μας για την παράσταση «Γαμήλιο Εμβατήριο» που σας συναντάμε φέτος. Τι πραγματεύεται;Ο Αγγ. Τερζάκης έγραψε το Γαμήλιο εμβατήριο σε μια μεταβατική εποχή για την ελληνική κοινωνία. Θέλησε να καταδείξει το καταθλιπτικό κλίμα, την ασφυκτική ατμόσφαιρα και τις έντονες κοινωνικές ανισότητες. Μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα, οι γυναίκες του έργου ασφυκτιούν δέσμιες της οικονομικής στενότητας, των κοινωνικών προκαταλήψεων και των αυταρχικών αντιλήψεων μιας πατριαρχικής κοινωνίας.
Πιο συγκεκριμένα σε μία ελληνική κωμόπολη του Μεσοπολέμου μία οικογένεια που έχει χάσει τον πατέρα κι έχει τέσσερις ανύπαντρες κόρες στηρίζει όλες τις ελπίδες της στο γιο, που βρίσκεται στην Αθήνα. Όταν αυτός αποφασίζει να επιστρέψει ύστερα από 7 χρόνια απουσίας τίποτα δε θα είναι πια το ίδιο.
Ποιος είναι ο δικός σας ρόλος, ποια στοιχεία συνθέτουν τον χαρακτήρα που υποδύεστε; Ποιες ομοιότητες και διαφορές με τη δική σας προσωπικότητα;Η Ανθούλα, η μικρότερη κόρη, είναι ένα υπέροχο πλάσμα είναι ένα φιδάκι φαρμακερό όπως την αποκαλεί η λίγο μεγαλύτερη αδελφή της… μ’ αρέσουν οι ρόλοι όπως και οι άνθρωποι που δεν είναι μόνο ένα πράγμα και στο δείχνουν. Δεν πιστεύω καθόλου στα καλά παιδιά, είναι ένας πολύ βολικός τρόπος ζωής. Η Ανθούλα είναι ένας άγγελος αλλά μπορεί να πει και να κάνει πράγματα που δε θα περίμενες ποτέ κι αυτό έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να το παρατηρείς. Ίσως σε αυτό να μοιάζουμε…
Επίσης, έχει ένα εξαιρετικά ανεπτυγμένο αίσθημα δικαίου κι όταν αυτό το συναντάς σε ένα κορίτσι 20 χρονών κλεισμένο σε ένα σπίτι σε ένα απομονωμένο μέρος, σημαίνει ότι αυτή της η ανάγκη για δικαιοσύνη είναι πηγαία κι αυτό είναι κάτι που θαυμάζω σ’αυτή. Η δικαιοσύνη είναι μεγάλη αρετή. Βέβαια, όπως όλα αυτά τα πλάσματα που κάτι λάμπει μέσα τους έτσι κι αυτή δεν θα αντέξει για πολύ την αδικία αυτού του κόσμου.
Πως ακουμπά ένα έργο που είναι γραμμένο το 1937 στο σήμερα;Μ’ αρέσει πολύ όταν συναντάω για πρώτη φορά έναν άνθρωπο να απομονώνω οτιδήποτε ξέρω γι’ αυτόν ακόμα και την εμφάνισή του και να κοιτάω απλά τα μάτια του και να ακούω τη φωνή του. Με μία τέτοια ανάγνωση του έργου εγώ βλέπω μια οικογένεια που τα μέλη της δεν έχουν καμία ικανότητα να επικοινωνήσουν ουσιαστικά μεταξύ τους, βλέπω ανθρώπους μόνους που δεν αντέχουν τη μοναξιά τους και αντιδρούν ο καθένας ανάλογα με τα βιώματα και την προσωπικότητα του. Βλέπω κάποιους να συμβιβάζονται και κάποιους να τρώνε τα μούτρα τους. Βλέπω αγάπη χαρά λύπη έρωτα θάνατο. Δεν είναι απίστευτο το πόσο τυχαίο είναι το που θα γεννηθεί κανείς και κάτω από ποιες συνθήκες για το πως θα εξελιχθεί η υπόλοιπη ζωή του;
Σκηνοθεσία. σκηνικά, κοστούμια, ηθοποιοί, μια γυναικοπαρέα. Μπορείτε να έρθετε στη θέση του Κωνσταντίνου Κάππα του μοναδικού άντρα της παράστασης; Δεν το έχω σκεφτεί ποτέ έτσι οπότε μάλλον δεν δημιουργήθηκε ποτέ κάποιο θέμα άλλωστε ο Κώστας είναι ένας πολύ γλυκός και ευγενικός άνθρωπος και δείχνει να εχει αρκετή υπομονή οπότε και να αισθάνθηκε κάπως να πιέζεται από κάτι δε το κατάλαβα. Επίσης να πούμε ότι υπάρχουν κι άλλοι συνεργάτες που δεν είναι γυναίκες. Και να προσθέσω ότι εγώ προσωπικά πιστεύω πως το φύλο δε καθορίζει το ποιοί είμαστε ούτε χρειάζεται να έχουμε όλοι καθορισμένο φύλο. Ας αφήσουμε τις κατηγοριοποιήσεις στην επιστήμη και μακάρι να καταφέρουμε μια μέρα να αγαπήσουμε τους εαυτούς μας και τους γύρω μας όχι γι’ αυτό που θα θέλαμε να είναι αλλά γι αυτό που είναι πραγματικά.
Ένας ρόλος που είναι όνειρο ζωής για σας και γιατί;Δεν μπορώ να ονειρευτώ κάποιον ρόλο γιατί στο θέατρο με ενδιαφέρουν οι συνεργασίες. Το πρώτο που κοιτάζω είναι αν με αφορά το κείμενο και αμέσως μετά με ποιους ανθρώπους θα συνεργαστώ. Σίγουρα δε μπορείς να ταιριάζεις με όλους ούτε να έχεις καλή συνεργασία με όλους αλλά αν δεν υπάρχει έστω κι ένας μικρός πυρήνας ανθρώπων εντός της παράστασης με κοινή γλώσσα και αλληλέγγυα στάση αποκλείεται να βγει καλή η παράσταση.
Περιγράψετε την παράσταση με 3 λέξεις. Αξίζει να δεις.
Info: Γαμήλιο Εμβατήριου, του Άγγελου Τερζάκη, σε σκηνοθεσία Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη. Κάθε Δευτέρα & Τρίτη (21:00) στο Σύγχρονο Θέατρο (Ευμολπιδών 45, Αθήνα Τ. 2103464380)