Το «Ουρλιαχτό» του Γκίνσμπεργκ είναι ένα τόλμημα για τον Στέφανο Κακαβούλη;

Συνέντευξη στον Λάζαρο Αντωνιάδη (ant.lazaros@gmail.com)

κε Κακαβούλη, σε λίγες μέρες παρουσιάζετε μία καινούργια περφόρμανς βασισμένη σ’ ένα από ποιήματα του Γκίνσμπεργκ, «Ουρλιαχτό». Μιλήστε μας γι’ αυτό το τόλμημα. Τόλμημα! Αυτό ακριβώς είναι. Το περιγράφει πολύ εύστοχα η λέξη αυτή. Τόλμημα υποκριτικό, σκηνοθετικό καλλιτεχνικό. Μια δοκιμασία να δω τα όρια μου και να τα ξεπεράσω on stage με αφορμή ένα κείμενο όλο ζουμί!

Ο Γκίνσμπεργκ ακολουθώντας το «ακουστικό όραμα» του Μπλέηκ και γνωρίζοντας πολλούς ποιητές στα μέσα της δεκαετίας του ΄50 στο Σαν Φρανσίσκο, όπως τους Σνάιντερ, Ντάνκαν, και τον άνθρωπο που στάθηκε μεγάλη του επιρροή, Κέρουακ, από το πανεπιστήμιο, λόγω των μακρών κουβαριαστών στίχων. Ποιο πιστεύετε πως είναι το στοιχείο αυτό που μετά από 60 χρόνια παραμένει ζωντανός ο λόγος του; Ένας λόγος τόσο άμεσος, ωμός που δεν ακολουθεί φόρμες, σχολές, κανόνες και στοχεύει κατευθείαν στο συναίσθημα και την καθαρή ιδέα δεν μπορεί παρά να μην είναι ζωντανός και να σπαρταρά! Να πάλλεται και παλλόμαστε κι εμείς μαζί του όταν τον ακούμε ή τον εκφέρουμε.

Συνήθως, οι μεταφράσεις αυτών των ιδιαίτερων στίχων με πολύ συγκεκριμένους ρυθμούς, αναπνοής, κεντημένα κάτω από την εποχή της Αμερικανικής γλώσσας και του νέου καλλιτεχνικού ρεύματος Μπιτ μπορεί να αναγνωστεί ποικιλοτρόπως. Σας δυσκόλεψε η μετάφραση του ποιήματος και η όλη διαδικασία του μονολόγου; Είμαι τυχερός που μου διέθεσε τη μετάφραση του ο Γιάννης Λειβαδάς που είναι ο πιο αρμόδιος στην ΜΠΗΤ λογοτεχνία στην Ελλάδα. Έχει εκδώσει κι ένα ανθολόγιο ΜΠΗΤ ποιητών που είναι πραγματικά υπέροχο και ίσως η μόνη ύπαρξη γραφής όλων αυτών των αιρετικών και περιθωριακών λογοτεχνών. Η διαδικασία του ποιητικού μονολόγου δεν μου είναι άγνωστης μια και το 2011 είχα παίξει σε μορφή μονολόγου το ποίημα του Φερνάντο Πεσσόα, Αντίνοος. Το συγκεκριμένο ποίημα όμως θα συμφωνήσω έχει έναν τέτοιο παραληρηματικό λόγο που θελε ιδιαίτερη προσέγγιση.

Ο Γκίνσμπεργκ κατηγορήθηκε για την άσεμνη φύση του ποιήματος και πέρασε αρκετές δίκες ώστε τελικά να δικαιωθεί. Ερχόμενοι στο σήμερα και παρότι υπάρχει ελευθερία στο χώρο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, οι άνθρωποι είναι το ίδιο απελευθερωμένοι και απενοχοποιημένοι; Μμ… επιφανειακά θα λεγα ναι. Στο φαίνεσθαι. Στην εικόνα. Επί της ουσίας όσο άσεμνος ακουγόταν ο λόγος τότε, το ίδιο ακούγεται και σήμερα, απλώς φιλτράρεται από την ανάγκη επίδειξης προχωρημένου πνεύματος και ανοικτού μυαλού. Λίγα όμως είναι τα πραγματικά ανοιχτά μυαλά που δεν θα σταθούν στην ωμή γλώσσα, αλλά θα μπουν στο κουκούτσι των ιδεών του ποιήματος. Πάντα λίγα είναι, και τότε και τώρα.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Έχετε παρατηρήσει, συναντήσει ή αποστραφεί ανθρώπους που περιγράφει ο Γκίνσμπεργκ στο «Ουρλιαχτό»; Είναι στοίχημα με τον εαυτό σας η παράσταση ή ήρθε προβλεπόμενα ως μια αλληλουχία της καλλιτεχνικής σας πορείας; Το μεγαλύτερο θεατρικό μου στοίχημα σίγουρα! Οι άνθρωποι που περιγράφει είμαστε εμείς, εσύ, εγώ, ο άλλος.. «που ψάχνουμε, αν υπάρχει, κάποιο όραμα για να βρούμε την αιωνιότητα», όπως εύστοχα μας λέει ο ίδιος.

Τι συμβουλεύετε στον εαυτό σας και τι προσπαθείτε ν’ αποφύγετε στον καλλιτεχνικό στερέωμα; Αποφεύγω συμβουλές στον εαυτό μου. Είναι συνήθως άστοχες ή δεν μπορώ να τις ακολουθήσω, οπότε αφήνομαι στην ορμή και στο ένστικτο.

Αν δεν ήταν το θέατρο, τι άλλο θα ήταν; Αν είχα απάντηση σ’ αυτό θα ήμουν στο άλλο. Πιστέψτε με!

Ουρλιαχτό, για τρεις παραστάσεις 21, 22, 23 Σεπτεμβρίου στο θέατρο FAUST στις 21.30 (Αθηναϊδος 12 & Καλαμιώτου 11, Μοναστηράκι) τηλ κρατήσεων: 2103234095 Εισιτήριο: 10€.