Mια στιγμή στη μέρα: Αντώνης Φωστιέρης – Η αράχνη
Καθόμουν ώρες μες στην πλήξη μου και χάζευαΌπως το κάνουν όλοι αυτοί που κουραστήκανεΑπό τα τόσα που ελπίζουν ότι ζήσανεΣτο χλιαρό κενό τού να μη σκέφτομαι καθόμουναΠαρατηρώντας μιαν αράχνη που αιωρείτο.Εκείνη κάτι θα σκεφτότανε…
Διαβάστε περισσότερα...
Διαβάστε περισσότερα...