Ένα ποίημα για την Γιώτα Φώτου από τον Γιάννη Ζαραμπούκα
Παντός καιρούπαρατηρητής των πάντωνμε την γύμνια του σε κοινή θέα,ερχότανε στον καφενέστη γωνία καθότανε,στην άκρη του μαγαζιούστην άκρη του κόσμουγια ώρεςέπλεκε λέξεις με τα δάκτυλα τις τρύπεςστο στέρνο να μπαλώσει,τις άφηνε εκεί μέχρι να!-->…
Διαβάστε περισσότερα...
Διαβάστε περισσότερα...