ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ

Κριτική: «Οιδίπους Τύραννος» σε σκηνοθεσία Σ. Κακάλα / Μοντερνισμός και θέατρο

«Ο Γιάννης Στάνκογλου στον κεντρικό, πρωταγωνιστικό, ρόλο ομολογουμένως είναι απόλυτα συνυφασμένος με τα ιδιόμορφα χαρακτηριστικά του Οιδίποδα»
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Η τραγική ιστορία των Μακμπέθ, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γκουτζαμάνη / Δύο ταυτότητες σε μία…

Τελευταία παράσταση (11/06), από τις 9 που είχαν εξ αρχής προγραμματιστεί, «Η τραγική ιστορία των Μακμπέθ» στο υπόγειο του Ιδρύματος «Μιχάλης Κακογιάννης», δεν ήταν μία ακόμη εκδοχή αναπαραγωγής και μόνο της γνωστής ιστορίας του Ουίλλιαμ…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η φαλακρή τραγουδίστρια» σε σκηνοθεσία Αλκίνοου Δωρή

Κριτική για την παράσταση «Η φαλακρή τραγουδίστρια» του Ευγένιου Ιονέσκο σε σκηνοθεσία Αλκίνοου Δωρή στo House of Smiths. Εισέρχεσαι στο 6ο όροφο μίας πολυκατοικίας, σε διαμέρισμα τής σύγχρονης αρχιτεκτονικής, σε κεντρικό σημείο των…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Το πάρτυ», σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη / Ανάμεσα στο θέατρο και τη γελοιογραφία του

Κριτική για την παράσταση «Το πάρτυ», της Σάλι Πότερ σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη στο Θέατρο Άνεσις. Στο θέατρο «Άνεσις», ο Νικορέστης Χανιωτάκης σκηνοθετεί την παράσταση «Το πάρτυ» έργο τής Σάλι Πότερ και μετάφραση Αντώνη Γαλέου.  …
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Αντιγόνη μετέωρη» σε σκηνοθεσία Ρηνιώς Κυριαζή / Η Αντιγόνη στη νεωτερικότητα

Κριτική για την παράσταση «Αντιγόνη μετέωρη», σε σκηνοθεσία και δραματουργική επεξεργασία Ρηνιώς Κυριαζή, που παρουσιάζεται στο θέατρο Θησείον. Όσοι είμαστε προσκολλημένοι στα κείμενα της αρχαίας γραμματείας, προσλαμβάνουμε κάθε…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ταρτούφος» σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη / Νέα οπτική από την παραδοσιακή αποτύπωση

Κριτική για την παράσταση «Ταρτούφος» του Μολιέρου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Νταλιάνη, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός. Πλέον, είναι τόσο σπάνιες οι περιπτώσεις στη θεατρική ελληνική πραγματικότητα στην οποία μία παράσταση κεντρίζει το…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Θερισμός» σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη στο Θέατρο 104

Κριτική για την παράσταση «Θερισμός» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη στο Θέατρο 104. Αποθέωση· εάν μια λέξη δύναται να χαρακτηρίσει την παράσταση «Θερισμός», στα πλαίσια της νεωτερικής θεατρικής αφήγησης, είναι η…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ορφανά», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου στο Μικρό Γκλόρια

Κριτική για την παράσταση «Ορφανά» του Dennis Kelly σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μάρκελλου στο Θέατρο Γκλόρια Μικρό. Το έργο «Ορφανά» τού Dennis Kelly μεταφράζει και σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μάρκελλος και τα διαπιστευτήρια είναι εμφανή…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο παγοπώλης έρχεται…» σε σκηνοθεσία Ακύλλα Καραζήση

Το θεατρικό έργο του Ευγένιου Ο’ Νηλ, «Ο παγοπώλης έρχεται», σκηνοθετεί ο Ακύλλας Καραζήσης στο θέατρο Προσκήνιο και αφήνει ανάμεικτα συναισθήματα. Εκ των προτέρων οφείλουμε να υπογραμμίσουμε πως πρόκειται για έργο απαιτητικό, με πολλαπλά…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο Μάκης» του Βασίλη Κατσικονούρη – Ο άνθρωπος σε γυάλα!

Κριτική για την παράσταση «Ο Μάκης» του Βασίλη Κατσικονούρη σε σκηνοθεσία Βασίλη Κατσικονούρη και Ερρίκου Λίτση που παρουσιάζεται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Ένας θεατρικός μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη, γραμμένος για έναν άνθρωπο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Οιδίπους Τύραννος», σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου / Διαχρονικός κι επίκαιρος

Κριτική για την παράσταση «Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου, που παρουσιάζεται στο Από Μηχανής Θέατρο. Ο βασιλιάς τής Θήβας, Οιδίποδας, ερχόμενος αντιμέτωπος με τρομερό λοιμό, που έχει πλήξει την πολιτεία του,…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Έντα Γκάμπλερ» σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά

Κριτική για την παράσταση 'Εντα Γκάμπλερ» του Ερρίκου Ίψεν σε σκηνοθεσία/διασκευή Δημήτρη Γεωργαλά που παρουσιάζεται στο Bios. Όταν ο Ερρίκος Ίψεν έγραφε το έργο «Έντα Γκάμπλερ» στα τέλη τού 19ου αιώνα, πού να φανταζόταν πως διαμόρφωνε, με…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η άκρα ταπείνωση» σε σκηνοθεσία Παντελή Φλατσούση / Κινηματογραφώντας το παρελθόν

Κριτική για την παράσταση «Η άκρα ταπείνωση» βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη, σε σκηνοθεσία Παντελή Φλατσούση, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Θησείον. To μυθιστόρημα της Ρέας Γαλανάκη, «Η άκρα ταπείνωση», εστιάζει στα…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Νίκος Μπελογιάννης: Στο μπόι των ονείρων» του Ανδρέα Ζαφείρη στο Θέατρο 2510

Κριτική για την παράσταση «Νίκος Μπελογιάννης: Στο μπόι των ονείρων» του Ανδρέα Ζαφείρη που παρουσιάζεται στο Θέατρο 2510 Εισέρχεσαι στον θεατρικό χώρο 2510 να παρακολουθήσεις παράσταση με επίκεντρο την εμβληματική προσωπικότητα του…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η παρεξήγηση» σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά / Ο αργός ρυθμός και η γιγάντια κατσαρίδα της…

Κριτική για την παράσταση «Η παρεξήγηση» του Αλμπέρ Καμύ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, που παρουσιάζεται στο Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν. Το τρίπρακτο θεατρικό έργο του Αλμπέρ Καμύ, «Η παρεξήγηση», δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις.…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Το κουκλόσπιτο», σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τάρλοου, στο Θέατρο Πορεία

Ο Δημήτρης Τάρλοου σκηνοθετεί Ίψεν, το «Κουκλόσπιτο», ενός εκ των σημαντικότερων έργων τού δημιουργού, η δημοσίευση του οποίου προκάλεσε αντιδράσεις, στα τέλη του 19ου αιώνα, με τον ρεαλισμό με τον οποίο αποδομούσε την αστική ηθική τής…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Girls and boys» σε σκηνοθεσία Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου / Στη δίνη της πατριαρχίας

Το έργο του Άγγλου συγγραφέα Ντένις Κέλι «Girls and boys» παρουσιάζεται πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μετάφραση και σκηνοθεσία της Άννας-Μαρίας Στεφαδούρου, με τη Δώρα Παρδάλη στον πρωταγωνιστικό ρόλο, στο θέατρο 104 (Ευμολπιδών 41, Γκάζι).…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς», σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη

Κριτική για την παράσταση «Καλά, εσύ σκοτώθηκες νωρίς», του Χρόνη Μίσσιου, σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη με τους Ιωσήφ Ιωσηφίδη, Κωνσταντίνο Πασσά, Δημήτρη Μαμιό και Γιάννη Μάνθο. Η δραματοποιημένη μεταφορά τού αυτοβιογραφικού έργου τού…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ay, Carmela!», του Χοσέ Σάντσις Σινιστέρα, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού

Κριτική για την θεατρική παράσταση «Ay, Carmela!», του Ισπανού συγγραφέα Χοσέ Σάντσις Σινιστέρα, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού στο θέατρο Μεταξουργείο. «Ay, Carmela!», το βραβευμένο έργο τού Ισπανού συγγραφέα Χοσέ Σάντσις Σινιστέρα,…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ σε σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη

Κριτική για την παράσταση «Ο Υπέροχος Γκάτσμπυ» του Φράνσις Σκοτ Φιτζέραλντ στο Αγγέλων Βήμα, σε μετάφραση Μαργαρίτας Δαλαμάγκα-Καλογήρου και σκηνοθεσία Αλέξιου Κοτσώρη. Μία εποχή πολλαπλών αποχρώσεων και αισθητικής φρενίτιδας, αυτή τής…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Τα μάτια τέσσερα» σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου

Κριτική για την παράσταση «Τα μάτια τέσσερα» σε σκηνοθεσία Γιώργου Πυρπασόπουλου στο Θέατρο Ιλίσια-Βολανάκης Το έργο τού  Γιάννη Τσίρου «Τα μάτια τέσσερα» σκηνοθετεί ο Γιώργος Πυρπασόπουλος υπογράφοντας μία από τις πλέον δομημένες,…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Βόυτσεκ» σε σκηνοθεσία Σταύρου Σ. Τσακίρη

Κριτική για την παράσταση «Βόυτσεκ» του Γκέοργκ Μπύχνερ, σε σκηνοθεσία Σταύρου Σ. Τσακίρη, στο Θέατρο Πόλη O Γκέοργκ Μπύχνερ στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα αποτυπώνει στα χειρόγραφά του την κοινωνική αδικία, την ιεράρχηση προσώπων και την…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Dogville» του Lars von Trier, σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ / Ένα εξαιρετικό έργο μέτριων (ή…

Κριτική για την παράσταση «Dogville» τού Lars von Trier σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ Σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ, το βραβευμένο αριστούργημα «Dogville» του Lars von Trier και διασκευή για το θέατρο Christian Lollike, μεταφέρεται με τρόπο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Δούλες», σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα / Παράσταση-πρότυπο ψυχαναλυτικής ανατομίας

Κριτική για την παράσταση «Δούλες» του Ζαν Ζενέ, σε σκηνοθεσία Γιώργου Σκεύα στο Θέατρο Αποθήκη Εάν, στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα του θεάτρου, αναζητούσαμε παραστάσεις οι οποίες να ανταποκρίνονται στο υψηλό αισθητήριο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η ανθρώπινη φωνή» σε σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη / Μονόλογος μειωμένης δυναμικής

Το έργο τού Ζαν Κοκτώ με τίτλο «Η ανθρώπινη φωνή» σκηνοθετεί ο Νικορέστης Χανιωτάκης και μας ταξιδεύει στο 1928, όταν ο συγγραφέας αποτύπωσε σε μονόπρακτο κείμενο τις αντιθέσεις τις οποίες βιώνει μία γυναίκα με πάθος για το άτομο που αγαπά…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα / Ο ρεαλισμός σε νέα…

Κριτική για τη θεατρική παράσταση «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια» του Ιάκωβου Καμπανέλλη σε σκηνοθεσία Γιάννου Περλέγκα Εθνικό Θέατρο και Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν» συμπράττουν με αφορμή το έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη και ανεβάζουν στη σκηνή…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Κάποιος να με προσέχει» σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου

Παλλαϊκό και παντοτινό αίτημα ακούγεται αυτό το «κάποιος να με προσέχει». Και μηπως δεν είναι; Η νέα παραγωγή του θεάτρου Αυλαία έχει όλα τα φόντα και τα προσόντα να γίνει επιτυχία κι αν κρίνω από τις πρόσθετες καρέκλες που επιστρατεύτηκαν…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μια άλλη Θήβα» σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου / Άτολμη σκηνοθετική άποψη

«Μια άλλη Θήβα» το έργο τού Σέρχιο Μπλάνκο και ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος μορφοποιεί τη συνάντηση του συγγραφέα με τον Μάρτιν (τον ρόλο υποδύεται ο Δημήτρης Καπουράνης), ο οποίος έχει καταδικαστεί και φυλακιστεί για πατροκτονία. Αυτού του…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η Απολογία της Μαρί Κιουρί», σε σκηνοθεσία Κίρκης Καραλή

Η Πέγκυ Τρικαλιώτη ερμηνεύει τη Μαρί Κιουρί στον πρωταγωνιστικό ρόλο τής θεατρικής παράστασης «Η απολογία τής Μαρί Κιουρί» και επιβεβαιώνει έτι μία φορά την αδιαμφισβήτητη αξία τής ως σύγχρονης ηθοποιού με έκταση τραγικής διάστασης. Σε…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Η νύχτα των μυστικών» σε σκηνοθεσία Αικατερίνης Παπαγεωργίου στο Θέατρο Μπέλλος

Όσο τα φώτα παραμένουν σβηστά, φωτίζεται το χρονικό μιας κακοποιητικής σχέσης, ίσως και όχι. Ένα στρέητ ζευγάρι από το πουθενά εγκλωβίζεται στα παρασκήνια ενός τσίρκου μετρώντας κάθε πληγή τους σε μια αναπαράσταση ζωής στο έργο «Η νύχτα των…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ζορμπάς» του Νίκου Καζαντζάκη σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα

O «Ζορμπάς», τού Νίκου Καζαντζάκη, απέκτησε σάρκα και οστά υπό τη σκηνοθετική ματιά τού Γιάννη Κακλέα και καθήλωσε σε μία θεατρική παραγωγή που υπερβαίνει τα στενά καλλιτεχνικά σύνορα της ελληνικής πραγματικότητας. Η διασκευή τού γνωστού…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Καπετάν Μιχάλης» σε σκηνοθεσία Μανώλη Ιωνά / Χωρίς ανταπόκριση στις προσδοκίες

Ας προχωρήσουμε σε μία ουσιαστική και εν πολλοίς δεδομένη αντίθεση ανάμεσα στη λογοτεχνία και το θέατρο. Στην πρώτη, και ειδικότερα στην πεζογραφία, αναγνωρίζουμε τον πυκνό αφηγηματικό λόγο ο οποίος ενισχύεται από στάδια εικονοποιίας, όπως…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Λευκές Νύχτες» του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη

Οι Λευκές Νύχτες αποτελούν ένα διήγημα από το Ημερολόγιο Ενός Ονειροπόλου του κορυφαίου Ρώσου μυθιστοριογράφου Φιόντορ Ντοστογιέφσκι και παρά το γεγονός ότι το πολιτισμικό- κοινωνικό υπόβαθρο ανάγεται στο μακρινό έτος του 1848, το έργο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Θέλω να σου κρατάω το χέρι» του Τάσου Ιορδανίδη σε σκηνοθεσία Θάλειας Ματίκα

Αναγνωρίζεται μία συνθήκη στο θέατρο κατά την οποία το έργο καλείται να ανταποκριθεί στο χρονικό και χωρικό όριο της πραγματικότητας. Υπάρχουν έργα που υπερβαίνουν το εν λόγω όριο και καταλήγουν στην υπερβολή και τη ματαίωση των προσδοκιών.…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα», με τον Γιώργο Νινιό, σε σκηνοθεσία Ερμίνας Κυριαζή

Ο μονόλογος του Βασίλη Κατσικονούρη «Τσιτάχ. Η ερημιά του τερματοφύλακα», σε σκηνοθεσία Ερμίνας Κυριαζή κι ερμηνεία Γιώργου Νινιού. Περιστρέφεται γύρω από την εξομολόγηση της προσωπικής παρουσίας τού πρωταγωνιστή στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Οι Παίχτες» σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή

Την Κυριακή 2 Οκτωβρίου στο Θέατρο Αριστοτέλειον, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ των 57ων Δημητρίων στη Θεσσαλονίκη, ανέβηκαν οι Παίχτες του Νικολάι Βασίλιεβιτς Γκόγκολ (1836), σε σκηνοθεσία Γιώργου Κουτλή. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: Πεθαίνω σαν χώρα / Ο σκοτεινός λυρισμός του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Αλίκης Στενού

Το έργο Πεθαίνω σαν χώρα, γραμμένο το 1978 από τον Δημήτρη Δημητριάδη, πρόκειται για ένα εσχατολογικό/ κοσμογονικό έργο που αναφέρεται στον αιματηρό και επαναλαμβανόμενο κύκλο της ιστορίας, σε ένα τέλος καιρού, στον οποίο το ανθρώπινο όριο…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου» – Ένα αυτοβιογραφικό κράμα τρυφερότητας και πολιτικής…

Η αυλαία των 57ων Δημητρίων άνοιξε με την παράσταση Ποιος σκότωσε τον πατέρα μου (Qui a tué mon père), βασισμένη στην ομότιτλη αυτοβιογραφική νουβέλα του Εντουάρ Λουί (Edouard Louis), σε σκηνοθεσία Τόμας Οστερμάιερ (Thomas Ostermeir), με…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Εκπαιδεύοντας τη Ρίτα» σε σκηνοθεσία Θανάση Κουρλαμπά

Η εκπαίδευση αποτελεί ένα είδος παιδείας που ταυτίζεται με την μόρφωση και την αγωγή. Η στροφή προς την εκπαίδευση αποτελεί αίτημα της εποχής μας καθώς στοχεύει στην ηθική και πνευματική καλλιέργεια του ατόμου. Συντελεί στην διαμόρφωση…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Αίας» του Σοφοκλή, σε σκηνοθεσία Αργύρη Ξάφη

Ο Αίας του Σοφοκλή (μεταξύ 450 και 440 π.Χ.)  είναι η παλαιότερη από τις επτά σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή και μέρος της τριλογίας Αίας – Τεύκρος – Ευρυσάκης. Η θεματολογία της αφορά την τρέλα και τον θάνατο του Αίαντα, αρχηγού των…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Πέρσες» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά

Οι Πέρσες θεωρούνται η παλαιότερη σωζόμενη τραγωδία και το σπουδαιότερο αντιπολεμικό έργο του Αισχύλου. Επίσης είναι το πρώτο δράμα που αντλεί τη θεματολογία του από ιστορικά γεγονότα καθώς πραγματεύεται την οδύνη διαμέσου του θρήνου των…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Προμηθέας Δεσμώτης» του Αισχύλου σε σκηνοθεσία Άρη Μπινιάρη

Ο Προμηθέας Δεσμώτης (μεταξύ 479 και 430 π.Χ) θεωρείται από πολλούς μελετητές το πρώτο έργο μιας τριλογίας που αποτελείται από τα δράματα Προμηθέας Λυόμενος και Προμηθέας Πυρφόρος και αποδίδεται στον Αισχύλο. Πυρήνας του έργου είναι η…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Μήδεια» του Μποστ, σε σκηνοθεσία Γιάννη Καλαβριανού

Η Μήδεια του Μποστ (Μέντη Μποσταντζόγλου) γραμμένη το 1993 αποτελεί μια εκρηκτική κωμωδία, ένα έργο-σταθμό της νεοελληνικής δραματουργίας καθώς θίγει διαμέσου της σάτιρας, της γελοιοποίησης και του σαρκασμού τη σύγχρονη πραγματικότητα της…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Πάτα το κουμπί», σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Μπουγιούρη, στο Από Κοινού Θέατρο

Κόντρα στις δύσκολες εποχές, το Από Κοινού Θέατρο, επιμένει θεατρικά και φέτος το καλοκαίρι παρουσιάζει την πολιτική ιλαροτραγωδία του Άγγελου Πυριόχου «Πάτα το κουμπί», σε σκηνοθεσία Παναγιώτη Μπουγιούρη, με τους Ελένη Γερασιμίδου, Αντώνη…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Δώρο γενεθλίων» του Ray Cooney σε σκηνοθεσία Βασίλη Θωμόπουλου

Στο Θερινό Θέατρο Λαμπέτη, το «Δώρο γενεθλίων» του Ray Cooney προσδίδει αύρα δροσιάς στην καρδιά του καλοκαιριού. Ένα σύνολο εξαίσιων ηθοποιών, μεταφέρει στο θεατρικό σανίδι ενέργεια, κίνηση ζηλευτή και ανατρεπτικές σκηνές σε μία…
Διαβάστε περισσότερα...

Ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης ρισκάρει θεατρικά και πετυχαίνει!

Με αφορμή το φετινό έτος Ιάκωβου Καμπανέλλη, ο δημοφιλής ηθοποιός Χρήστος Χατζηπαναγιώτης κι ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, γνωστός μεταξύ άλλων και για τη θητεία του στο νεοελληνικό έργο, Μάνος Καρατζογιάννης παρουσιάζουν το μονόπρακτο του…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Το όνειρο ενός γελοίου» με τον Άρη Σερβετάλη σε σκηνοθεσίας Έφης Μπίρμπα

Ας είμαστε ειλικρινείς. Υπάρχουν έργα λογοτεχνίας το ψυχογραφικό βάθος των οποίων είναι εξαιρετικά δύσκολο, έως ανέφικτο, να το προσεγγίσεις, πόσο μάλλον να το ερμηνεύσεις προσαρμοσμένος στις μύχιες σκέψεις και τις επιθυμίες τού δημιουργού.…
Διαβάστε περισσότερα...

Κριτική: «Ο γυάλινος κόσμος» σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη

Ένα εκ των σπουδαιότερων θεατρικών έργων του Τενεσί Ουίλιαμς, «Ο γυάλινος κόσμος», σε σκηνοθεσία Γιώργου Νανούρη, ξεκίνησε την καλοκαιρινή περιοδεία του και στην αφετηρία αυτής καθήλωσε. «Σε κάθε θεατρικό έργο πρέπει να υπάρχει ένα…
Διαβάστε περισσότερα...

Η Άλκηστη, ο Σίμονς και η ποπ κουλτούρα των 70’s

Από το αινιγματικό σύμπαν της «Άλκηστης» του Ευριπίδη στην προοδευτική ματιά του Ολλανδού σκηνοθέτη Γιόχαν Σίμονς στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου. Τι σημαίνει όμως αλήθεια πρόοδος και τι κατόρθωσε ο γνωστός σκηνοθέτης στην ανάγνωση του…
Διαβάστε περισσότερα...