Αναμφίβολα ο κινηματογράφος μας προσφέρει μια εικονική πραγματικότητα. Ιστορίες ανθρώπων, που πολλές φορές μοιάζουν με τις δικές μας ή ακόμα καλύτερα θα θέλαμε να μοιάσουν. Δράματα, γέλιο, περιπέτειες, σκοτεινά εγκλήματα και φυσικά πολύ… σεξ. Σεξ τρυφερό, ερωτικό, άλλοτε έντονο, κάποιες φορές απαγορευμένο, μοναχικό, νόμιμο ή πολυσυντροφικό. Όπως και να έχει, η έβδομη τέχνη έχει χαρίσει στους απανταχού σινεφίλ άπειρες στιγμές έμπνευσης, αμηχανίας και κινηματογραφικής διέγερσης…Θυμηθήκαμε κάποιες από αυτές τις σκηνές και σας τις παρουσιάζουμε σε ένα αφιέρωμα fuckihg hot!
Τα μαύρα φεγγάρια του έρωτα (1991)
Αγγλο-γαλλική ταινία, σε σκηνοθεσία Ρομάν Πολάνσκι με τους Πίτερ Κογιότ, Έμανουέλ Σενιέ, Χιου Γκραντ.
Ένας παράλυτος Αμερικανός αφηγείται σ’ έναν συνεπιβάτη του σε κρουαζιερόπλοιο, πώς το παράφορο ερωτικό πάθος για τη γυναίκα του τον οδήγησε στη τωρινή του κατάσταση.
Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Πασκάλ Μπρυκνέρ και για όσους θεωρούν την ταινία υπερβολική, μάλλον δεν έχουν διαβάσει το βιβλίο. Διαστροφικό, σκοτεινό και ένας χορός της Εμανουέλ Σενιέ, που θυμίζει τον χορό των εφτά πέπλων της Σαλώμης, στην κυριολεξία στα πόδια του Πίτερ Κογιότ. Εκείνος καθιστός στην πολυθρόνα του και εκείνη να σπαρταράει στα πατώματα, λικνίζοντας το σώμα της, σε ένα χορό κάλεσμα.
Μάτια ερμητικά κλειστά (1999)
Αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ με τους Τομ Κρουζ, Νικόλ Κίντμαν, Σίντνεϊ Πόλακ.
Η εξομολόγηση μιας ερωτικής φαντασίωσης, της γυναίκας του Άλις, πυροδοτεί μια έκρηξη ζήλιας στο γιατρό Μπιλ Χάρφορντ, ο οποίος στην προσπάθειά του να την απατήσει, βιώνει μια σειρά από παράδοξες ερωτικές περιπέτειες, που μοιάζουν να κινούνται περισσότερο στο πεδίο της φαντασίωσης παρά της πραγματικότητας.
Τι να πρωτοπεριγράψει κανείς σε αυτή την ταινία. Η αλήθεια είναι ότι ελάχιστες σκηνές δεν έχουν σεξ ή έστω δεν το υπονοούν. Πανέμορφες γυναίκες, αναγεννησιακές μάσκες, κόκκινοι μανδύες και ένα πάρτι που γίνονται όλα με όλους και πάλι δεν μας φτάνει. Αγόρια, κορίτσια, αγόρια-αγόρια, κορίτσια-κορίτσια, πολλά αγοροκόριτσα μαζί και πάνω από όλα μια ταινία που “στάζει” σεξ.
Μια πορνογραφική σχέση (2000)
Γαλλική ταινία, σε σκηνοθεσία Φρέντερικ Φοντέιν με τους Ναταλί Μπάι, Σέρζι Λόπεζ.
Ένας άνδρας και μια γυναίκα γνωρίζονται μέσω μιας αγγελίας για μια καθαρά σεξουαλική σχέση. Κάνουν τακτικά έρωτα σ’ ένα ξενοδοχείο, χωρίς καν να γνωρίζουν ο ένας το επίθετο του άλλου. Ακραία, ερωτική, βαθιά σκληρή ταινία, που παίζει με τα ένστικτα μας και κατά πόσο μια καθωσπρέπει παντρεμένη γυναίκα μπορεί να εκτεθεί σεξουαλικά σε έναν άντρα που δεν γνωρίζει τίποτα για εκείνη. Οι συνευρέσεις τους όλες είναι παράφορες, με ιδιαίτερα αιχμηρές σκηνές έντονου σεξ. Δεν υπάρχουν –αρχικά- συναισθήματα, μόνο εκτόνωση και λαγνεία στα όρια του πόνου.
Θέλω και την μαμά σου (2001)
Μεξικάνικη ταινία, σε σκηνοθεσία Αλφόνσο Γκουαρόν με τους Ντιέγκο Λούνα, Χούλιο Ζαπάτα, Μαριμπέλ Βερντού
Δυο φίλοι ερωτεύονται την αρκετά μεγαλύτερη τους Λουίζα και την πολιορκούν. Η ερωτική τους ενηλικίωση μόλις αρχίζει. Φανταστείτε δύο αγόρια λίγο μετά από την εφηβεία. Είναι καλοκαίρι και τα κορίτσια τους λείπουν. Γνωρίζουν την φλογερή σύζυγο του ξαδέρφου ενός εκ των δύο και καταφέρνουν να απομονωθούν σε μια παραλία.
Γενετήσιες ορμές στο φουλ, πειραματισμοί και μια ερωτική ατμόσφαιρα, που τους φέρνει όλους πιο κοντά. Και όταν λέμε όλους εννοούμε όλους. Σε αυτή την ερωτική σκηνή δεν υπάρχουν ρόλοι και φύλα, υπάρχουν μόνο κορμιά και επιθυμίες , έτσι στο τρίο που παρακολουθούμε, οι πρωταγωνιστές δεν ανακαλύπτουν μόνο την Λουσία, αλλά και ο ένας τον άλλον. Υπέροχος μεξικάνικος κινηματογράφος
Η γραμματέας (2002)
Αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία Στίβεν Σάινμπεργκ με τους Μάγκι Γκίλενχαλ, Τζέιμς Σπέιντερ
Μόλις βγαίνει από ψυχιατρική κλινική, η αυτοκαταστροφική Λι πιάνει δουλειά ως γραμματέας ενός δικηγόρου. Σύντομα αναπτύσσεται μεταξύ τους μια σαδομαζοχιστική σχέση που ξεφεύγει από τα επαγγελματικά όρια και ανατρέπει την καθημερινότητά τους. Πολύ πριν από το 50 Αποχρώσεις του Γκρι υπήρχε η Γραμματέας. Μια εργαζόμενη που αντιλαμβανόταν λίγο διαφορετικά τα εργασιακά της καθήκοντα.
Δεν γνωρίζω πως ακριβώς διδάσκεται η στενογραφία, μα δεν νομίζω να είναι τόσο απολαυστική όσο ή σκηνή με την Μάγκι Γκίλενχαλ να ακουμπάει τους αγκώνες της στο γραφείο και από πίσω της ¨το αφεντικό¨ Τζέιμς Σπέιντερ να την ραπίζει την ώρα που του διαβάζει ή του φέρνει την αλληλογραφία μπουσουλώντας
Αν κρίνω από το τέλος της σκηνής, όπου και οι δυο εξαντλημένοι “ολοκληρώνουν” την υπαγόρευση και εκείνη αγγίζει τρυφερά το μικρό του δαχτυλάκι, μάλλον η στενογραφία είναι πιο ενδιαφέρουσα από όσο νομίζουμε. BDSM και έρωτας, απλά υπέροχο.
Ο Χορός των τεράτων (2002)
Αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία Μαρκ Φόρστερ με τους Χόλι Μπέρι, Μπίλι Μπομπ Θόρντον.
Η Λετίσια, χήρα ενός μαύρου θανατοποινίτη, αφού χάνει το γιο της σε δυστύχημα τα φτιάχνει με τον Χανκ, έναν πρώην ρατσιστή και αυταρχικό πατέρα που έχασε επίσης το γιο του. Η Λετίσια αγνοεί αυτό που ο Χανκ γνωρίζει: ότι ως δεσμοφύλακας οδήγησε τον άντρα της στην ηλεκτρική καρέκλα.
Εκπληκτικές ερμηνείε σε ένα πολύ καλό έργο και μια Χαλι Μπέρι εξαιρετική σε όλα της. Η ηθοποιός κέρδισε το Όσκαρ για την ερμηνεία της και μας χάρισε εκτός από μια δυνατή ερμηνεία και τον καλύτερο γυναικείο αυνανισμό στην ιστορία του κινηματογράφου.
Απίστευτα ρεαλιστική, φανατασιώνεται τον Μπίλι Μπομπ Θόρντον και σιγά σιγά αφήνει να γλιστρήσει το χεράκι της λίγο πιο χαμηλά. Στην σκηνή αυτή οι θεατές βλέπουμε κυρίως το πρόσωπό της και του σπασμούς της την ώρα του οργασμού. Η Χάλι Μπέρι τελειώνει και μαζί της και οι… αναστολές μας.
Μαύρος κύκνος (2010)
Αμερικάνικη ταινία, του σκηνοθέτη Ντάρεν Αρονόφσκι, με τους Νάταλι Πόρτμαν, Μίλα Κούνις
Μια νεαρή μπαλαρίνα πρέπει να αποδείξει στον απαιτητικό καλλιτεχνικό διευθυντή της ότι μπορεί να ενσαρκώσει τον πρώτο ρόλο στη «Λίμνη των Κύκνων». Ταυτόχρονα, προσπαθεί να απαγκιστρωθεί από την ψυχαναγκαστική μητέρα της και να ξεπεράσει τον ανταγωνισμό μιας φιλόδοξης συναδέλφου της.
Η ταινία αυτή βρίσκεται στη λίστα με τις πιο σέξι σκηνές στο σινεμά λόγω της ερωτικής σκηνής της Νάταλι Πόρτμαν με την Μίλα Κούνις. Είναι η μόνη σκηνή σεξ στην ταινία,, αλλά πιστέψτε με, φτάνει και περισσεύει, εξάλλου για άλλη μια φορά βλέπουμε πως ότι γίνεται καλά οι γυναίκες το κάνουν καλύτερα.
Λεσβιακές φαντασιώσεις, καθρέφτες και σίγουρα αν την είδε ο Τίντο Μπρας, θα έτριβε τα χέρια του. Ορμητικό, παθιασμένο σεξ με δυο πολύ όμορφα κορίτσια να δείχνουν τον τρόπο.
Nymphomaniac (2013)
Γαλλοβελγική ταινία, του σκηνοθέτη Λαρς φον Τρίερ με τους Σάρλοτ Γκανσμούρ, Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Στέισι Μάρτιν
Ένα κρύο βράδυ του χειμώνα, ο γοητευτικός εργένης Σέλιγκμαν, βρίσκει τη Τζο χτυπημένη σ’ ένα σοκάκι. Τη μεταφέρει στο διαμέρισμα του, όπου τη φροντίζει και εκείνη του διηγείται την ζωή της. Από το στοματικό σεξ στο λεωφορείο, το ομαδικό όργιο, τις σκηνές ερωτικής ασφυξίας. Σοδομισμός, υποταγή, χρήση ερωτικών βοηθημάτων, χειροπέδες και μαστίγια και όλα αυτά σε μια μόνο ταινία. Ποια σκηνή μας έμεινε; Κατηγορηματικά όλες.
Σε όλο το έργο υπάρχει άγριο σεξ και ακόρεστη, αχαλίνωτη επιθυμία για ότι μπορεί να φανταστεί ανθρώπινος νους. Αν δεν την έχετε δει, να την δείτε και αν σας σοκάρουν οι σκηνές και η έκφυλη απελευθέρωση της πρωταγωνίστριας, τότε πρέπει επειγόντως να την ξαναδείτε
Έτσι και αλλιώς, ο κινηματογράφος είναι εικόνα και εμείς θεατές. Μια σχέση ηδονοβλεψίας και κλειδαρότρυπας που όλοι μας είμαστε συμμέτοχοι.Κι αν ισχύει πως δεν υπάρχουν πρόστυχες λέξεις, αλλά πρόστυχα μυαλά, σε αυτές τις ταινίες υπάρχουν και πρόστυχες σκηνές και πρόστυχα μυαλά και για αυτό λατρεύουμε να τις βλέπουμε!