[Απ’ όταν βρέθηκα στο “Τετράγωνο”, άρχισα να τα σκέφτομαι όλα στο τετράγωνο. Κι όταν μου ζήτησαν “ερωτηματολόγιο”, δεν μπόρεσα να ξεφύγω από τούτο τον μικρό ψυχαναγκασμό: παίρνω λοιπόν τους τρεις σωματοφύλακες που ‘χω μες στο κεφάλι μου κάθε π’ ακούω “τέχνη”, και τους υψώνω στο τετράγωνο. Μόνο που αυτοί είναι – ω του θαύματος! – τέσσερις (η μουσική, ο σινεμάς, το θέατρο, κι απ’ όλους πάνω ο Ντ’ Αρτανιάν της λογοτεχνίας), κι άρα ιδού: τέσσερις-τέσσερις-δεκάξι ξεγυρισμένες ερωτήσεις, κι όποιος έχει χρόνο για χάσιμο ας κοπιάσει ν’ απαντήσει.]
Σειρά είχε να κάνω κι εγώ καμιά επίσκεψη, κι έτσι, αντί να φέρω γι’ ανάκριση τον Κώστα Λεμονίδη στο Τετράγωνο, τον άφησα να με φιλοξενήσει εκείνος στην ευρύχωρη Εμμανουηλίδου 13, και να τον αφήσω να μιλήσει για λίγο με τις κιθάρες του για ένα Μουτράκι, τα Έρημα Νησιά και το Τραγούδι της Βροχής. Ε, ύστερα ωστόσο άρχισε να νιώθει Κάπως Αμήχανα, και πάνω που παραδέχτηκε: “Νυστάζω Απλώς”, τον άρχισα στις ζόρικες ερωτήσεις! Για τον Ηλία, κύριε Λεμονίδη, ώρα να μολογήσετε:
1. Ποιος ήρωας του σινεμά είναι το απωθημένο ραντεβού σου;
O “Chief” στη Φωλιά του Κούκου.
2. Ποιος συγγραφέας θα ‘θελες να γράψει το διάλογο σ’ αυτό το ραντεβού;
Ο Χέμινγουει.
3. Ποιον καλλιτέχνη γουστάρεις πολύ, κι ας μη σ’ αρέσει καθόλου το έργο του;
ΔΞ/ΔΑ
4. Ποιον καλλιτέχνη δεν γουστάρεις καθόλου, αλλ’ αγαπάς το έργο του;
Τον Morissey.
5. Ποιο κινούμενο σχέδιο σου ‘μαθε όσα χρειάζεσαι για την ενήλικη ζωή;
Αν κρίνω απ’την τσάντα μου,ο Σπορτ Μπίλλυ.
6. Ποιος σκηνοθέτης θα ‘θελες να σκηνοθετεί τις μέρες σου;
Δεν έχω αποφασίσει. Τελευταία πάντως έχω τη βεβαιότητα πως τις σκηνοθετεί ο Terry Gilliam.
7. Κρασί και κουβέντα με τον Αριστοφάνη και το Σέξπηρ, ή με το Ντάριο Φο και τον Ευριπίδη;
Ντάριο Φο και Αριστοφάνη, μπορώ;
8. Αν μπορούσες να εξαφανίσεις για πάντα ένα απ’ τα δύο: το δήθεν ή το “φτηνιάρικο”;
Δεν μπορώ και τα δύο ε; Το «φτηνιάρικο» τότε.
9. Ελλάδα με μπουζούκι ή Ελλάδα με κλαρίνο;
Μπουζούκι μάλλον.
10. Ποπ κουλτούρα ή “βαριά” κουλτούρα;
Μέση οδός δεν υπάρχει;
11. Μυθιστορήματα γραμμένα από φιλόσοφους, ή δοκίμια γραμμένα από λογοτέχνες;
Mυθιστορήματα γραμμένα από φιλοσόφους.
12. Ένα τραγούδι για να γνωριστείς κι ένα ποτό για να χωρίσεις;
Suzanne του Leonard Cohen. Ουίσκυ …
13. Ένα ποτό για να γνωριστείς κι ένα τραγούδι για να χωρίσεις;
Κόκκινο Κρασί. Don’t think twice it’s alright του Bob Dylan
14. Αν έπρεπε να σώσεις ένα απ’ τα δύο: τους στίχους ή τη μουσική;
Τη μουσική.
15. Έναν κόσμο με φιλελεύθερους τραπεζίτες κι αναρχικούς καλλιτέχνες, ή με φιλελεύθερους καλλιτέχνες κι αναρχικούς τραπεζίτες;
Αν και ο Αναρχικός Τραπεζίτης του Φερνάντο Πεσσόα, είναι απ’ τα πιo αγαπημένα μου βιβλία,διαλέγω έναν κόσμο με φιλελεύθερους τραπεζίτες και αναρχικούς καλλιτέχνες.
16. Τελικά τι τη χρειαζόμαστε την τέχνη;
Η τέχνη μας ολοκληρώνει,η τέχνη είναι μορφή έκφρασης,η τέχνη μπορεί να μας κρατά ψυχικά υγιείς,η τέχνη μας ενώνει. Με τη τέχνη μπορείς να πεις τη προσωπική σου ιστορία με τον δικό σου τρόπο.
ΥΓ. Το Χ στο Τετράγωνο θα περνάει απ’ την ανάκρισή του διαφορετικό σεσημασμένο καλλιτέχνη κάθε Παρασκευή. Το νου σας…
Ακολουθήστε μας στο facebook Tetragwno.gr και στο Google News για να είστε ενημερωμένοι για τον πολιτισμό, τον κόσμο και την επικαιρότητα.