Απ’ όταν βρέθηκα στο Tetragwno.gr, άρχισα να τα σκέφτομαι όλα στο τετράγωνο. Κι όταν μου ζήτησαν “ερωτηματολόγιο”, δεν μπόρεσα να ξεφύγω από τούτο τον μικρό ψυχαναγκασμό: παίρνω λοιπόν τους τρεις σωματοφύλακες που ‘χω μες στο κεφάλι μου κάθε π’ ακούω “τέχνη”, και τους υψώνω στο τετράγωνο. Μόνο που αυτοί είναι – ω του θαύματος! – τέσσερις (η μουσική, ο σινεμάς, το θέατρο, κι απ’ όλους πάνω ο Ντ’ Αρτανιάν της λογοτεχνίας), κι άρα ιδού: τέσσερις-τέσσερις-δεκάξι ξεγυρισμένες ερωτήσεις, κι όποιος έχει χρόνο για χάσιμο ας κοπιάσει ν’ απαντήσει.
Και ποιος κόπιασε να κάνει ποδαρικό πρωτοχρονιάτικο; Ο πιο κατάλληλος. Αν δηλαδή καλοσκεφτεί κανείς το πόσο μας έγραψε στα… παπούτσια του το 2020, ώρα είναι να το γράψουμε πια κι εμείς στα (πράσινα) σταράκια του Σπύρου Γραμμένου. Γιατί χθες δεν έγινε πάρτι με φλερτ, μα οι γονείς μας είδαν ΕΡΤ για να βγει ο χρόνος. Γιατί αν ένα πράγμα ακούστηκε περισσότερες φορές μες στη χρονιά του κορωνοϊού, αυτό ήταν: ΩΝΑΣΟΥ. Γιατί όσα κι αν άλλαξαν το ’20, παραμείναμε δυστυχώς η Χώρα των Γαμάτων. Γιατί (δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ) ανεξαρτήτως καραντίνας, ακόμα μια χρονιά (ΔΕΝ) υπήρξα τύπος αθλητικός. Και τελικά γιατί, μέχρι βρω κότσια και ταλέντο για ένα δικό μου: «Πριν κυβερνήσει ο Πικραμμένος, πριν γίνω αιώνιος φοιτητής, που πρωτογράφτηκε ο Γραμμένος, πριν τα τιράντα κι αμελής», ο μόνος τρόπος που έχω να του πω ευχαριστώ για την παρέα και τα σάουντρακ της ζωούλας μου, είναι οι συνεντεύξεις. Σπύρο, θα βρεθούμε ξανά με τζίβες, κοτσίδες και πάρτι με TDK!
1. Ποιος ήρωας του σινεμά είναι το απωθημένο ραντεβού σου;
Νομίζω πως είναι αυτό το κορίτσι που είχε ερωτευτεί ο Ρότζερ Ράμπιτ. Τουλάχιστον όταν είχε βγει η ταινία, μπορεί να έφταιγε και η ηλικία μου τότε, αλλά είχα ερωτευτεί παράφορα.
2. Ποιος συγγραφέας θα ‘θελες να γράψει το διάλογο σ’ αυτό το ραντεβού;
Νομίζω πως θα ήταν σκηνή βωβού κινηματογράφου. Θα έπεφτα από καρέκλες, από σκάλες, θα έριχνα κάτω πράγματα, θα γινόμουν ρεζίλι χωρίς να μιλήσω.
3. Ποιον καλλιτέχνη γουστάρεις πολύ, κι ας μη σ’ αρέσει καθόλου το έργο του;
Δεν νομίζω πως συμπαθώ κάποιον καλλιτέχνη.
4. Ποιον καλλιτέχνη δεν γουστάρεις καθόλου, αλλ’ αγαπάς το έργο του;
Αγαπώ πολύ το έργο του Διονύση Σαββόπουλου.
5. Ποιο κινούμενο σχέδιο σου ‘μαθε όσα χρειάζεσαι για την ενήλικη ζωή;
Νομίζω ο Ροζ Πάνθηρας.
6. Ποιος σκηνοθέτης θα ‘θελες να σκηνοθετεί τις μέρες σου;
Δεν ξέρω ποιος θα ήθελα εγώ, αλλά πολλές νομίζω τις σκηνοθετεί ο Γούντι Άλεν.
7. Κρασί και κουβέντα με τον Αριστοφάνη και το Σέξπηρ, ή με το Ντάριο Φο και τον Ευριπίδη;
Ντάριο Φο και Ευριπίδη, αν και θα προτιμούσα να παρακολουθήσω σιωπηλά μια συνάντηση των τεσσάρων.
8. Αν μπορούσες να εξαφανίσεις για πάντα ένα απ’ τα δύο: το δήθεν ή το “φτηνιάρικο”;
Το δήθεν. Σίγουρα το δήθεν.
9. Ελλάδα με μπουζούκι ή Ελλάδα με κλαρίνο;
Με ορεινό κλαρίνο και τρίχορδο μπουζούκι
10. Ποπ κουλτούρα ή “βαριά” κουλτούρα;
Προτιμώ την “βαριά”.
11. Μυθιστορήματα γραμμένα από φιλόσοφους, ή δοκίμια γραμμένα από λογοτέχνες;
Μυθιστορήματα από φιλοσόφους.
12. Ένα τραγούδι για να γνωριστείς κι ένα ποτό για να χωρίσεις;
Να γνωριστείς με το Lambada των Kaoma και να χωρίσεις με πολλές μπύρες.
13. Ένα ποτό για να γνωριστείς κι ένα τραγούδι για να χωρίσεις;
Να γνωριστείς με Μοχίτο και να χωρίσεις με το Θα τα βροντήξω της Πίτσας Παπαδοπούλου.
14. Αν έπρεπε να σώσεις ένα απ’ τα δύο: τους στίχους ή τη μουσική;
Τους στίχους.
15. Έναν κόσμο με φιλελεύθερους τραπεζίτες κι αναρχικούς καλλιτέχνες, ή με φιλελεύθερους καλλιτέχνες κι αναρχικούς τραπεζίτες;
Οι καλλιτέχνες δεν γίνεται να μην είναι αναρχικοί. Η τέχνη γεννιέται απ’ την αναρχία. Θα ήθελα έναν κόσμο χωρίς τραπεζίτες. Και σίγουρα χωρίς φρονιμίτες!
16. Τελικά τι τη χρειαζόμαστε την τέχνη;
Δεν υπάρχει “χρειαζόμαστε” στην τέχνη. Η τέχνη υπήρχε πριν από εμάς. Δεν ξέρω τί μας χρειάζεται η τέχνη.
ΥΓ. Το Χ στο Τετράγωνο θα περνάει απ’ την ανάκρισή του διαφορετικό σεσημασμένο καλλιτέχνη κάθε Παρασκευή. Το νου σας…
Ακολουθήστε μας στο facebook Tetragwno.gr και στο Google News για να είστε ενημερωμένοι για τον πολιτισμό, τον κόσμο και την επικαιρότητα.