Ας τελειώνουμε μια και καλή με τους νταβατζήδες της τέχνης – Γράφει η Ειρήνη Δρίβα
Δεν έχουν περάσει ούτε δύο εικοσιτετράωρα από την αποκάλυψη της ηθοποιού Ζέτας Δούκα για την απαράδεκτη και αποτρόπαια συμπεριφορά του Γιώργου Κιμούλη και έχει υπάρξει τσουνάμι καταγγελιών από συναδέλφους που αναφέρουν παρόμοια περιστατικά εργασιακής χυδαιότητας στην συνεργασία τους με τον ηθοποιό και σκηνοθέτη.
Αρχικά, η Ζέτα Δούκα αναφέρθηκε στην σεζόν 2008-2009 και στην παράσταση «Πιο κοντά» (Closer) που παιζόταν στο θέατρο Αθηνών. Αυτά που περιέγραψε προκαλούν θυμό και αγανάκτηση. Περιέγραψε έναν άνθρωπο ναρκισσιστή, κομπλεξικό ο οποίος δεν δίσταζε όχι μόνο να την υπονομεύει πάνω στην σκηνή, αλλά και να χειροδικήσει. «Ένα βράδυ, όταν καιγόταν η Αθήνα με τα γεγονότα για τον Γρηγορόπουλο, έστειλε έναν συνάδελφο να μου πει να βγω στη σκηνή και να πω ότι ακυρώνεται η παράσταση. Όταν πήγα να τον ρωτήσω γιατί δεν το λέει αυτός ως επικεφαλής, με έβρισε, με κλώτσησε και είπε «Οκ, πάμε τρίτο κουδούνι». Όπως, ήταν αναμενόμενο αυτό ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων με τον Νίκο Ψαρρά και την Δώρα Χρυσικού να παίρνουν το μέρος της από την πρώτη στιγμή επιβεβαιώνοντας τα λεγόμενα της. Οι μαρτυρίες αυτές έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα αφού οι δύο προαναφερθέντες ηθοποιοί άνηκαν στο ίδιο σχήμα και αυτό τους καθιστά, αν μη τι άλλο μάρτυρες.
Με την σειρά του ο Γιώργος Κιμούλης έκανε μήνυση για συκοφαντική δυσφήμηση αρνούμενος τα πάντα και αφήνοντας να εννοηθεί πως είναι της μόδας οι καταγγελίες. Αυτή η δήλωση του πυροδότησε την οργή κι άλλων συναδέλφων και η αυλαία, μόλις, σηκώθηκε σε ένα έργο που άρχισε να γράφετε, μόλις, πριν λίγες ώρες.
Η Κατερίνα Γερονικολού με ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό instagram κατήγγειλε και αυτή με την σειρά της τον Γιώργο Κιμούλη για κακοποιητική συμπεριφορά «Με φόβισες. Με τρόμαξες… Με έκανες να μην πιστεύω σε μένα. Εσύ, που μου έδωσες τον ρόλο. Να βάζω στοιχήματα με τον εαυτό μου αν θα μπορώ να συνέλθω μετά τη συνεργασία μας». Πριν, προλάβει να στεγνώσει η μελάνη στο χαρτί μας η Ευδοκία Ρουμελίωτη έκανε λόγο για μια από τις χειρότερες εμπειρίες της ζωής της που την οδήγησε σε ένα χρόνιο πρόβλημα υγείας «Με κακοποίησε ψυχικά, το bullying που έχω υποστεί αισθάνομαι ότι δεν θα το ξεπεράσω ποτέ. Μετά την συνεργασία μου με τον Κιμούλη φοβόμουν να ανέβω στη σκηνή. Την ώρα που έπαιζα με έβριζε χυδαία. Ήμουν στη σκηνή να κάνω τη δουλειά και ερχόταν από πίσω μου και δεν μπορώ να πω στον αέρα όλα αυτά που μου έλεγε στο αυτί μου». Σειρά πήραν η Φαίη Ξυλά, η Κατερίνα Παπουτσάκη, ο Φάνης Παυλόπουλος «20 χρόνια μετά. 3 χρόνια στη σχολή του. 3 χρόνια με φόβο, κατάχρηση εξουσίας, ταπείνωση, μισογυνισμό, χειραγώγηση, εκμετάλλευση, κλάματα, δουλοπρέπεια, τοξικότητα, ψυχολογική βία, τσακωμούς» γράφει ο ηθοποιός. Η Αλεξάνδρα Ταβουλάρη με την σειρά της αποκάλυψε πως ο λόγος που παραιτήθηκε από την παράσταση «Μαυροπούλι» το 2007, στο θέατρο Άλμα ήταν ο χυδαίος τρόπος που της φερόταν ο Γιώργος Κιμούλης «Υπήρξα κι εγώ τρομοκρατημένη, φοβισμένη, γεμάτη αμφιβολίες για τον ίδιο μου τον εαυτό και για την υποκριτική μου ικανότητα και η πηγή όλων αυτών των αισθημάτων στον εργασιακό μου χώρο ήταν ο ίδιος ανθρωπος, ο Γιώργος Κιμούλης».
Όλη αυτή η κατάσταση δεν πέρασε απαρατήρητη από τους ανθρώπους του χώρου που έσπευσαν με μηνύματα τους να σταθούν τόσο στην Ζέτα Δούκα όσο και στους υπόλοιπους καταγγέλλοντες. Ο Χάρης Ρώμας δήλωσε πως η Ζέτα Δούκα του είχε εκμυστηρευτεί το περιστατικό, ενώ η Μιμή Ντενίση αποκάλυψε πως δεν είναι η πρώτη φορά που ακούγονται άσχημα πράγματα για τον συγκεκριμένο άνθρωπο.
Η Βίκη Σταυροπόύλου, η Μαριάννα Τουμασάτου, ο Πάνος Βλάχος, η Ναταλία Τσαλίκη, η Καίτη Γαρμπή, η Νατάσσα Εξηνταβελώνη, ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης, η Φανή Παλιούρα, η Φαίη Κοκκινοπούλου, η Μαριέλλα Σαββίδου, ο Αργύρης Ξάφης είναι μόνο κάποιοι από τους ηθοποιούς που θέλησαν να συμπαρασταθούν.
Ο πρόεδρος του ΣΕΗ Σπύρος Μπιμπίλας σε ανακοίνωση που ανήρτησε για την σεξουαλική κακοποίηση που κατήγγειλε προ ημερών η ολυμπιονίκης Σοφία Μπεκατώρου δήλωσε πως όλα θα βγουν στο φως και πως το σωματείο είναι στο πλευρό όλων όσων το έχουν ανάγκη. Παρόμοια ανακοίνωση εξέδωσαν και οι SupportARTWorkers που καταδικάζουν το γεγονός και προτρέπουν τον κόσμο να μιλήσει.
Πολλές είναι οι σκέψεις αυτήν την στιγμή και δεν είναι διόλου ευχάριστες. Φυσικά, δεν κάνουμε λαϊκό δικαστήριο –εξάλλου, είναι υπό εξέλιξη το θέμα- και φυσικά είμαστε με το μέρος εκείνων που πληγώθηκαν και αδικήθηκαν. Πάντα με εκείνους που πληγώθηκαν. Κάποιοι αναρωτιούνται «Γιατί τώρα»; Στην ουσία της αυτή η απορία κρύβει «Γιατί μίλησες»;
Ο κάθε άνθρωπος έχει και δικαιούται να έχει τον δικό του χρόνο επούλωσης του τραύματος του. Και ο καθένας μας γλύφει μόνος του τις πληγές του. Είναι τουλάχιστον χυδαίο και βαθιά κακοποιητικό να ρίχτουμε την ευθύνη στο θύμα ψάχνοντας να βρούμε ελαφρυντικά για τον θύτη. Το χειρότερο από όλα είναι πως κανείς δεν ξαφνιάστηκε με όλα αυτά που συμβαίνουν τις δυο τελευταίες ημέρες. Ούτε η υποφαινόμενη. Δεν ξέρω αν συνηθίσαμε στην ασχήμια ή αν θεωρούμε κανονικότητα όλη αυτή την νοσηρότητα, αλλά τα «ιερά τέρατα» πρέπει να πάψουν να βρυχούνται. Επίσης, ήρθε ο καιρός (και άργησε) να στείλουμε στον κάλαθο των αχρήστων και άχρηστων όλους εκείνους πως νομίζουν πως το ταλέντο, η φήμη, η αναγνωσιμότητα λειτουργεί σαν την Κολυμπήθρα του Σιλωάμ που ξεπλένει κάθε ναρκισσιστική εκκεντρικότητα που με την σειρά της γεννάει μικρούς παρανοϊκούς θεούς. Όχι, δεν έχουμε ανάγκη να μας βρίζουν, να μας χτυπάνε, να μας απαξιώνουν, να μας λοιδορούν, να μας πηδάνε, να μας εκβιάζουν με εργασιακό αποκλεισμό για να κάνουμε την δουλειά μας. Δεν θέλουμε άλλους ταλαντούχους αυτεπάγγελτους φωστήρες που πίσω από την τέχνη βαυκαλίζονται στους διαδρόμους των σχολών, των θεάτρων, στα καφέ και στα στέκια των «δικών μας» -δεν θέλουμε να είμαστε κανενός- θέλουμε να κάνουμε την δουλειά που επιλέξαμε και διεκδικούμε όσο καλύτερα μπορούμε χωρίς να νιώθουμε ντροπή ή φόβο. Οπότε, ναι! Η σωστή ώρα για να μιλήσει κάποιος είναι η κάθε ώρα που εκείνος κρίνει πως είναι έτοιμος. Αν είναι να μας απασχολεί ο χρόνος ας είναι για να τελειώσουμε μια και καλή με την ξεφτίλα των νταβατζήδων της τέχνης.