Η ιδέα ξεκινά από τον Θεσσαλονικιό εικαστικό Μάριο Ελευθεριάδη, ο οποίος είναι συχνά ανήσυχος αναφορικά με το κοινωνικό γίγνεσθαι και δεν θα μπορούσε να παραμείνει σιωπηλός και άπραγος σε μια τέτοια δύσκολη περίοδο, όπως αυτή που διανύουμε, αν και δηλώνει ταπεινός με ό,τι καταπιάνεται.
«Είμαι στην Αθήνα και ακούω -όπως όλοι μας- πως αρχίζουν να υπάρχουν ελλείψεις σε μάσκες. Από τη μια πως το υλικό μας έχει μπλοκαριστεί στην Γερμανία, από την άλλη πως οι μάσκες μας δεν έρχονται από την Κίνα και χωρίς να ξέρω αν αληθεύουν όλα αυτά σκέφτηκα ότι όλα τα παραπάνω καλύπτουν τις ανάγκες νοσοκομείων, αλλά όχι του ευρύτερου πληθυσμού. Θέλησα να κάνω κάτι, γνωρίζοντας πως υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν τη δράση μου και πόσο αγαπώ να προσφέρω. Μίλησα με τον Κωσταντίνο Τεκτονίδη, φίλο και συνεργάτη, και ξεκινήσαμε. Εκείνος έχει αναλάβει να κάνει την κοπή του πατρόν της μάσκας στην βιοτεχνία του, στη Θεσσαλονίκη από σήμερα Δευτέρα. Καλύπτουμε τα κόστη των υφασμάτων και οργανώνω από το εργαστήριο μου στην Αθήνα. Τα πατρόν-υφάσματα θα σταλούν με κούριερ σε 185 μοδίστρες από 29 Νομούς σε όλη την Ελλάδα μέχρι τώρα που μιλάμε , προκειμένου να φτιαχτούν 18.700 μάσκες, αριθμός που φυσικά μεγαλώνει ώρα με την ώρα» αναφέρει ο κ. Ελευθεριάδης, ο οποίος προσκαλεί επιπλέον μοδίστρες και ραφτάδες να λάβουν μέρος στη δράση, ώστε να δημιουργηθεί μια «κοιτίδα» από επαναχρησιμοποιούμενες υφασμάτινες μάσκες με θήκη για φίλτρο, που θα βοηθήσουν συνανθρώπους μας να φυλαχτούν όσο γίνεται από τον κοροωνοϊό και την ύπουλη εξάπλωσή του.
Διαβάστε το ρεπορτάζ της Ελένης Σκάρπου εδώ!
Εδώ θα βρει όποιος και όποια ενδιαφέρεται την φόρμα συμμετοχής στη δράση, ώστε να ράψει μάσκες εν μέσω κορoνοϊού.