Ο Στάθης Παπαγεωργίου, μετά το δισκογραφικό του ντεμπούτο με το τραγούδι «Σχεδία» και το τρυφερό ζεϊμπέκικο «Ένας Άνεμος», έρχεται με ένα ανάλαφρο, νοσταλγικό tango που μετράει σε κάθε του βήμα την ερωτική απουσία και τον πόθο. Mε κύριο χαρακτηριστικό τη μελωδικότητα και την ευαισθησία στην ερμηνεία του, συνεχίζει την καλλιτεχνική του πορεία ερμηνεύοντας τραγούδια με τα οποία μπορούμε εύκολα να ταυτιστούμε.
Με αφορμή το καινούργιο του τραγούδι «Δέκα βήματα» απαντά στο ψυχογράφημα ερωτήσεων, γνωστό ως ερωτηματολόγιο του Προυστ.
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένος;
Δε σταμάτησα να είμαι ευτυχισμένος, απλά κάνω κάποια ακούσια ή εκούσια διαλείμματα! Αισθάνομαι την ευτυχία ως εσωτερική κατάσταση, τη βιώνεις και τη μοιράζεσαι. Επομένως, για το «πότε» θα έλεγα ότι «ποτέ δε σταμάτησα να την επιδιώκω, και για το «πού», πού αλλού?, μέσα μου!
Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Μπορώ να αναφέρω 1.α, 1.β, 1.γ, για να αλλάξω περισσότερα? Θα διαλέξω την ανυπομονησία μου, που δε μ’ αφήνει σε ησυχία!
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για το ό,τι κόσμος είναι πολύ μεγάλος με πολλές γωνιές και δεν έχω ταξιδέψει, όσο θα ήθελα, για να τις δω και να γνωρίσω και άλλους ανθρώπους με διαφορετικές ιστορίες ο καθένας.
Ποιοι είναι οι ήρωες σας στην πραγματική ζωή;
Αυτοί που πονούν, «κάνουν τον πόνο προσευχή» και προχωρούν πιο δυνατοί από όλους μας.
Ποιο χαρακτηριστικό αποδοκιμάζετε περισσότερο στους άλλους;
Προσπαθώ, να μην αποδοκιμάζω τίποτα σε κανέναν. Ο καθένας έχει τη δική του ιστορία και δεν μπορείς να ξέρεις τι κρύβεται πίσω από κάθε αντίδραση. Ζεστές καρδιές σίγουρα θέλω να συναντάω!
Πού θα θέλατε να ζείτε;
Νιώθω τόσο όμορφα στον Κολωνό που μένω, γιατί με βάζεις σε σκέψεις, να μετακομίσω χωρίς λόγο;
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Συνήθως το αγαπημένο μου ταξίδι είναι πάντα το πιο πρόσφατο, μέχρι να έρθει το επόμενο. Επομένως, θα αναφέρω το ταξίδι στη μαγική Μαδρίτη!
Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε περισσότερο;
Από ξένους θα αναφέρω έναν από τους κλασικούς, τον Claude Debussy και από Έλληνες τον Σταύρο Ξαρχάκο και το Μάνο Χατζηδάκι.
Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά σας;
Δε νιώθω κάτι ως δικό μου κατόρθωμα, αλλά ως δώρο που λαμβάνω.
Τι εκτιμάτε περισσότερο στους φίλους σας;
Την άδολη αγάπη τους, την ειλικρίνεια και την αυθεντικότητα τους.
Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Νομίζω, πως δε θα καταφέρω, να διαλέξω ποτέ! Θα αναφέρω αυτό που μου ήρθε στο μυαλό, από αυτά που με έχουν συγκινήσει, το «Χαρταετοί πάνω απ’ την πόλη», του Καλέντ Χοσεϊνί.
Η ταινία που σας σημάδεψε;
Δύσκολο και αυτό. Θα αναφέρω τη «Les Choristes» που με είχε συγκινήσει πολύ κάποτε.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
Από όσους έχω «γνωρίσει», θα αναφέρω τους Δομίνικο Θεοτοκόπουλο, Rafaello και Vincent van Gogh.
Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Όταν χρειαστεί σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις, για να μην πληγώσω τον απέναντι μου, και φυσικά δεν πληγώνεται από αυτό κάποιος άλλος άνθρωπος.
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Ο Μενέλαος Λουντέμης, ο Νίκος Καζαντζάκης, ο Γιάννης Ξανθούλης, και πολλοί άλλοι!
Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Γεμάτος αλλά ανάλαφρος…
Ποια πιστεύετε ότι είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Η απουσία της Αγάπης…
Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Το αφήνω πάνω Του. Αυτός ξέρει καλύτερα από μένα!
Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Ηρεμίας και αναστάτωσης. Αναζήτησης και στοχοθέτησης αυτών που πραγματικά επιζητώ!