Έλληνας συνθέτης, πιανίστας και ερμηνευτής. Παιδί θαύμα, αφού από πολύ μικρός έπαιζε μουσική.
Από τους πιο ταλαντούχους της γενιάς του.
Έχει συνεργαστεί με μερικά από τα πιο σπουδαία ονόματα της εγχώριας, αλλά και της ξένης μουσικής σκηνής.
Ωραίος άντρας και χαμηλών τόνων.
Ο Χοσέ Καρρέρα είχε δηλώσει πως τον θεωρεί έναν από τους πιο ταλαντούχους σολίστ παγκοσμίως.
Σήμερα γίνεται 59 χρονών. Ο λόγος για τον … Στέφανο Κορκολή!
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Σεπτεμβρίου 1960 και μεγάλωσε στα Πατήσια.
Είναι ανιψιός του Μίμη Πλέσσα.
Στα τέσσερα του απομνημόνευε δύσκολα κομμάτια κλασσικής μουσικής και να τα παίζει σε ένα παιδικό πιανάκι.
Ήταν μέτριος μαθητής και όλο έκανε κοπάνες. Οι δάσκαλοι τον λάτρευαν, αλλά όλο έπαιρνε αποβολές.
Μόλις ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ελλάδα, τον κάλεσε η πρεσβεία της Γαλλίας και του έδωσε υποτροφία για να συνεχίσει τις σπουδές στο Παρίσι.
Λατρεύει τους θαλασσινούς μεζέδες και το άσπρο κρασί.
Του αρέσουν οι θερινοί κινηματογράφοι με αδυναμία τον Τριανόν, στην Κορδιγκτώνος.
Η πρώτη ταινία που είδε ήταν οι Ομπρέλες του Χερβούργου, γαλλικό μιούζικαλ του Ζακ Ντεμί. Ήταν 5 ετών.
Η δασκάλα που είχε στο πιάνο στα 10 του, είχε πει στους γονείς του ότι δεν έχει νόημα να συνεχίζει να τον διδάσκει, γιατί πολύ απλά τα κομμάτια που παίζει, δεν μπορεί ούτε η ίδια να τα αποκωδικοποιήσει.
‘Όταν πήγε στα 11 του σε Ωδείο, οι καθηγητές δεν ήξεραν σε πια τάξη να τον βάλουν.
Στο Παρίσι ζούσε πλουσιοπάροχα σε ένα υπερπολυτελές διαμέρισμα, με όλες τις ανέσεις. Τα πλήρωνε όλα η Γαλλική Κυβέρνηση.
Στα 19 του ήταν ήδη παγκοσμίως γνωστός.
Ένας από τους δασκάλους του ήταν ο Βλαντιμήρ Χόροβιτς. Ένας από τους σημαντικότερους πιανίστες του 20ού αιώνα.
Συχνάζει στο CAFÉ THEATRE και μιλάει για τον κινηματογράφο και την μουσική με τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ.
Λατρεύει το ποδήλατο και ακόμα και τώρα επιλέγει να κινηθεί με αυτό.
Στα 22 κάνει την επανάσταση του και συγκρούεται με τους ευεργέτες του.
Μένει χωρίς χρήματα και μετακομίζει στο Μπαρμπές και την Μονμάρτη, δύο από τις πιο σκοτεινιές γειτονιές του Παρισιού.
Εγκαθίστανται στην Αθήνα μετά από λίγο και τα κυκλώματα τον σνομπάρουν. Στην Γαλλία χρυσοί δίσκοι, στην Ελλάδα αναγκάζεται να φτιάχνει διαφημιστικά και τζιγκλάκια για τους νεοσύστατους τότε ραδιοφωνικούς σταθμούς.
Άρχισε το τσιγάρο μικρός και κάπνιζε με τον Εμίλ, τον κολλητό του φίλο στις τουαλέτες του σχολείου. Κάποια στιγμή είχαν κόντεψαν να βάλουν φωτιά στα αποδυτήρια. Το σχολείο εισηγήθηκε απομάκρυνση σχολικού περιβάλλοντος. Τους άλλαξε γνώμη όταν δεσμεύτηκε να αναλάβει την χορωδία του σχολείου.
Η πρώτη του σεξουαλική εμπειρία ήταν στα 13 του. Με μια τουρίστρια πολύ μεγαλύτερη του.
Ο πρώτος του μεγάλος έρωτας ήταν η Κατρίν, χορεύτρια του κλασικού μπαλέτου.
Ο έρωτας τους ήταν πλατωνικός, αλλά πολύ έντονος. Μέχρι που γνώρισε την Φανί Μπαστιάν, μια από τις μεγάλες Γαλλίδες ηθοποιούς. Ήταν μεγαλύτερη του και στην κυριολεξία κόντεψε να πεθάνει από… έρωτα! Τα τραγούδι Ζεις το έχει γράψει για εκείνη.
Έχει αδυναμία στα ωδικά πουλιά. Είχε ένα κατακόκκινο καναρίνι τον Φοίβο, όνομα που εμπνεύστηκε από την δασκάλα του Φοίβη.
Αντιμετωπίζει προβλήματα με κρίσεις πανικού.
Είναι κλειστοφοβικός και φοβάται τα αεροπλάνα.