Έλληνας τραγουδιστής και μουσικός. Γεννημένος στο Βόλο με καταγωγή από την Σμύρνη. Από πολύ μικρός ήρθε σε επαφή με την παραδοσιακή μουσική και σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών πήρε δώρο από τον παππού του, που λάτρευε, μια μικρή, χειροποίητη κιθάρα. Στα εφηβικά του χρόνια, στο σχολείο, συμμετείχε σε διάφορα συγκροτήματα και αργότερα, παρέα με καλούς φίλους δημιούργησε το συγκρότημα ΦΑΤΜΕ. Ο λόγος για τον Νίκο Πορτοκάλογλου!
Γεννημένος στις 30 Δεκεμβρίου 1957 στο Βόλο. Η καταγωγή του είναι από την Μικρά Ασία. Σε ηλικία τεσσάρων ετών η οικογένεια του μετακόμισε στην Νέα Σμύρνη.
Ο πατέρας του ήταν πρόσφυγας και δούλευε σε μια εταιρία πετρελαιοειδών. Η μητέρα του από την Βόλο. Έχει έναν αδερφό τέσσερα χρόνια μεγαλύτερο.
Μεγάλωσε μαζί με την γιαγιά του τη Σοφία, η οποία έπαιζε πιάνο κα μιλούσε γαλλικά. Του μάθαινε τις νότες και τραγουδούσαν μαζί παλιά παραδοσιακά τραγούδια.
Παρόλο που οι οικονομικές δυνατότητες της οικογενείας του ήταν περιορισμένες πάντα στο σπίτι τους υπήρχαν δίσκοι και βιβλία. Ο πατέρας του, μάζευε όλη την οικογένεια το βράδυ και τους διάβαζε λογοτεχνία ή ακούγανε παλιούς δίσκους.
Τα μαθητικά του χρόνια ήταν δύσκολα. Ένιωθε παρείσακτος σε ένα αυταρχικό και καταπιεστικό σχολείο. Συχνά, οι καθηγητές του τον επέπλητταν γιατί είχε μακριά μαλλιά ή μιλούσε για ροκ μουσική.
Του αρέσει πολύ ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης. Το πρώτο βιβλίο που διάβασε ήταν «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».
Τα χρόνια της χούντας τα θυμάται ως μαθητής λυκείου. Προσπαθούσε μαζί με τους φίλους τους να φτιάξουν στιχάκια και να τα τραγουδούν στις σχολικές γιορτές και τα πάρτι. Σε μια εκδήλωση ένας χωροφύλακας τους ζήτησε να κλείσουν τα μικρόφωνα και τους κατέβασε από την σκηνή πηγαίνοντας τους στο τμήμα.
Αγαπημένοι Έλληνες συνθέτες Χατζηδάκης, Ξαρχάκος και Σαββόπουλος.
Όταν άκουσε πρώτη φορά την Νανά Μούσχουρη να τραγουδάει, δεν μπορούσε να πιστέψει πως είναι πραγματική η φωνή που άκουγε. Του έκανε τόση εντύπωση που νόμιζε πως είναι από άλλο κόσμο.
Το 1980, μαζί με τον Οδυσσέα Τσάκαλο και τον Δημήτρη Καλατζή δημιουργούν το συγκρότημα ΦΑΤΜΕ. Ο πρώτος δίσκος του συγκροτήματος κυκλοφόρησε το 1981 με παραγωγό τον Τάσο Φαληρέα. Στη συνέχεια, στο συγκρότημα προστέθηκε ο Μιχάλης Μουστάκης.
Το 1989 οι ΦΑΤΜΕ διαλύθηκαν και ο Νίκος Πορτοκάλογλου ακολούθησε σόλο καριέρα. Συνολικά κυκλοφόρησαν μαζί έξι δίσκους.
Από πολύ μικρός ήθελε να κάνει οικογένεια. Ήταν ξεκάθαρο μέσα του πως θέλει παιδιά και μάλιστα ήθελε να τα κάνει όσο ήταν νέος. Σήμερα, δηλώνει ακόμα ερωτευμένος με την σύζυγο του Μαρίνα και έχει δύο παιδιά. Την Θάλεια και τον Λευτέρη.
Όταν τον ρωτάνε για πιο λόγο αποφάσισε να ασχοληθεί με την μουσική η απάντηση είναι πάντα η ίδια. Η μουσική τον διάλεξε. Μέσα από τα τραγούδια μοιράζεται ότι νιώθει. Είναι ο δικός του τρόπος να μιλήσει για όλα όσα τον αφορούν.
Λατρεύει να παίζει μπάλα. Όταν ήταν μικρός στις γειτονιές της Νέας Σμύρνης πήγαινε στις αλάνες και παρέα με τους παιδικούς του φίλους παίζανε μέχρι να νυχτώσει.
Είναι αυτοδίδακτος μουσικός. Αρχικά είχε πάει στο Εθνικό Ωδείο Νέας Σμύρνης αλλά γρήγορα βαρέθηκε τον αποστειρωμένο τρόπο διδασκαλίας. Έτσι, έφυγε και μελετώντας πολύ κατάφερε να μάθει μόνος του μουσική.
Το όνομα του συγκροτήματος ΦΑΤΜΕ οφείλετε στο όνομα ενός κοριτσιού, που όλα τα αγόρια στην τελευταία τάξη του λυκείου ήταν ερωτευμένα μαζί της. Ο Πορτοκάλογλου μαζί με τους συμμαθητές του είχαν ανεβάσει μια θεατρική παράσταση και την είχαν καλέσει. Η παράσταση έγινε, η Φατμέ όμως, δεν πήγε ποτέ. Έτσι, αργότερα έδωσε το όνομα της στο συγκρότημα!!
Οι πρώτες επιρροές από ξένα συγκροτήματα ήταν οι Pink Floyd και ο Bob Dylan.
Η πρώτη φορά που εμφανίστηκε επίσημα σε μαγαζί ήταν στην μουσική σκηνή Αχ Μαρία στα Εξάρχεια. Στο μαγαζί εμφανίζονταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου, η Σαββίνα Γιαννάτου, η Αρλέτα και ο Ζουγανέλλης με τον Μπουλά. Κάθε Δευτέρα το Αχ Μαρία δεν δούλευε. Με παρότρυνση της Αρλέτας ο ιδιοκτήτης το έδινε σε νέα συγκροτήματα. Έτσι, ήρθε η ευκαιρία και άρχισε να γίνεται γνωστός.
Κάθε φορά που θα βγει στη σκηνή νιώθει την ίδια αγωνία. Αν θα καταφέρει να φτάσει στους θεατές. Μόλις, όμως αρχίσει να παίζει κιθάρα κάτι μαγικό συμβαίνει και τα ξεχνάει όλα. Νιώθει σα να παίζει στο υπόγειο του σπιτιού του, στο Χαλάνδρι, με φίλους.
Ήταν πολύ καλός φίλος με τον πρόωρα χαμένο Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Τον ένιωθε αδερφό του. Συχνά μιλούσανε για τα παιδιά τους και φαντάζονταν πως θα είναι σε μερικά χρόνια από τώρα. Οι κόρες τους είναι φίλες.