Το περιπετειώδες μυθιστόρημα του Κώστα Καφαντάρη «Ομίχλη», έρχεται από τις εκδόσεις Το Ροδάκιο, για να δώσει μια νότα αγωνίας και συναρπαστικής πλοκής στο κοινό. Με μια σωστά συνδεδεμένη και ρεαλιστική, όπως συνηθίζει να γράφει, ιστορία σε τρεις διαφορετικούς χώρους εκτυλίσσεται το έργο περιμένοντας την ανατροπή. Θα αποτελέσει το βιβλίο αυτό την αρχή μιας τριλογίας;
Κύριε Καφαντάρη, ποια είναι τα είδη βιβλίων που προτιμάτε να συγγράφετε; Νομίζω πως ένας συγγραφέας οφείλει να γράφει τα βιβλία που μπορεί να γράφει και όχι αυτά που θα ήθελε, για πολλούς και διαφόρους λόγους, να γράφει. Γιατί κανείς συγγραφέας δεν είναι σε θέση να γράψει διαφορετικά απ’ ό,τι του επιτρέπουν οι δυνατότητες τους. Αν το επιχειρήσει, είναι σίγουρο πως το αποτέλεσμα θα είναι ανάλογο. Κοντολογίς, όπως όλοι οι άνθρωποι, ο συγγραφέας πρέπει να είναι ο εαυτός του.
Το μεγαλύτερο μέρος των βιβλίων σας αποτελείτε από μυθοπλασία ή ενυπάρχουν και ρεαλιστικά στοιχεία μέσα σε αυτά; Στην τέχνη – και στην περίπτωσή μας στη λογοτεχνία – όλα είναι ρεαλιστικά, με την έννοια ότι ακόμα κι αν αναφέρονται σε μη πραγματικές καταστάσεις η ανθρώπινη διάσταση είναι πάντα και παντού παρούσα.
Επηρεάζει η ψυχολογία σας το είδος των βιβλίων που γράφετε ενίοτε; Όχι, δεν επηρεάζει η εκάστοτε ψυχολογική μου διάθεση το τι γράφω ή το τι θα γράψω. Η συγγραφή ενός βιβλίου δεν έχει ψυχοθεραπευτική υφή ούτε, βεβαίως, και η ανάγνωσή του από τον αναγνώστη.
Η συγγραφή του βιβλίου «Ομίχλη» ήταν χρονοβόρα και δύσκολη ή έγινε όπως θα λέγαμε αβίαστα; Κάθε βιβλίο υποβάλλει στον συγγραφέα και τον τρόπο γραφής του και το χρονικό διάστημα που απαιτείται για το γράψιμό του. Προσωπικά έχω αντιληφθεί πως δεν ξέρω να γράφω και πως κάθε φορά που γράφω, μαθαίνω να γράφω.
Σε ποιο χώρο διαδραματίζεται το έργο και τι σχέση έχει με την πλοκή του βιβλίου; Διαδραματίζεται σε τρείς πόλεις – η πρώτη δεν κατονομάζεται, η δεύτερη γίνεται εύκολα κατανοητό για το ποια είναι και η τρίτη είναι η Αθήνα. Όσο για το αν ο χώρος έχει σχέση με την πλοκή του βιβλίου, το μόνο που μπορώ να πω – και τίποτε παραπάνω, γιατί ο συγγραφέας απαγορεύεται να «εξηγεί» το κείμενό του – πράγματι υπάρχει σχέση ανάμεσά τους. Αυτό επιδίωξα και αν το κατάφερα, θα το κρίνει ο αναγνώστης.
Το εξώφυλλο του βιβλίου και ο τίτλος μας προϊδεάζει για μια συνταρακτική με όχι τόσο καλό τέλος ιστορία. Θα υπάρχει κάποια ανατροπή ή το βιβλίο κυμαίνεται σε αυτό τον τόνο; Εξαρτάται με το τι εννοείτε με την λέξη «ανατροπή». Σίγουρα δεν υπάρχει ανατροπή με την έννοια που τη συναντάμε στα βιβλία περιπετειών ή στα βιβλία τρόμου. Κατ’ εμέ το σασπένς στη λογοτεχνία δεν έγκειται στην πλοκή αλλά στην γλώσσα του συγγραφέα.
Έχετε στα υπόψιν σας να κάνετε ένα δεύτερο μέρος του βιβλίου ή όχι; Πιθανόν η «Ομίχλη» να αποτελέσει το πρώτο μέρος μίας τριλογίας, της οποίας τα τρία μέρη δεν θα συνδέονται με ευθύγραμμο τρόπο.