Σπύρος Μπιμπίλας: Δεν υπάρχει πιο σκληρή περίοδος για τον καλλιτεχνικό κόσμο από αυτήν που ζούμε

Ο νέος πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών Σπύρος Μπιμπίλας είναι ένας καλλιτέχνης που δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις. Με πάνω από 35 χρόνια εμπειρίας είναι ο άνθρωπος που γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα τα προβλήματα του κλάδου. Οι συνάδελφοι του στις πρόσφατες εκλογές τον έφεραν πρώτο σε ψήφους και όχι άδικα αφού είναι από τους ανθρώπους που τρέχει όσο κανείς άλλος. Ευγενικός και ιδιαίτερα ταπεινός μας εξηγεί τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο χώρο του θεάτρου και ποιο είναι το νέο εργασιακό καθεστώς που διαμορφώνεται.

Έχετε εκλεγεί πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, σε μια πολύ δύσκολη και κρίσιμη συγκυρία. Ποιοι είναι οι λόγοι που σας έκαναν να πάρετε αυτήν την απόφαση;

Ενώ, είχα συνταξιοδοτηθεί και είχα φύγει από το σωμάτιο και όντας Πρόεδρος του ΤΑΣΕΗ λόγω της έκρυθμης κατάστασης που δημιουργήθηκε από τον κορονοϊό αποφάσισα να βοηθήσω τον κλάδο μου. Βρήκα μια απόφαση το Αρείου Πάγου που όποιος συνταξιούχος είναι ενεργός μπορεί να είναι στο σωματείο και μπήκα σε αυτήν την διαδικασία για να βοηθήσω το ΣΕΗ, αλλά κυρίως, τους ίδιους τους ηθοποιούς. Η απόφαση μου πάρθηκε με γνώμονα την αλληλεγγύη και τίποτα περισσότερο. Οι συνάδελφοι, επειδή γνωρίζουν πως νοιάζομαι για τον κλάδο με σταυροδότησαν και με έφεραν πρώτο στο εκλογικό αποτέλεσμα. Στο μεταξύ είμαι υπερκομματικός, δεν με πριμοδοτεί καμία εκλογική παράταξη. Είμαι ένας σκεπτόμενος ανεξάρτητος άνθρωπος που διεκδικώ τα συμφέροντα των ηθοποιών ανεξαρτήτων κομματικών σκοπιμοτήτων.

Μέσα σε λίγο καιρό έχετε ήδη καταφέρει να αναπτύξετε δράσεις υποστήριξης. Το πιο πρόσφατο νομίζω είναι η συνεργασία με τον Προμηθευτικό Οργανισμό Ναυτικού (ΕΠΟΝ), αλλά και τα κοινωνικά ιατρεία και φαρμακεία. Ο κόσμος νοιάζεται; Υπάρχει αληθινό αίσθημα αλληλεγγύης στις μέρες μας;

Από την ώρα που δημοσιοποιήσαμε ότι ο μεγαλύτερα πληττόμενος κλάδος είναι ο καλλιτεχνικός υπήρξε άμεση ανταπόκριση. Παλιότεροι ηθοποιοί ενεργοποιηθήκανε και πρόσφεραν από τις οικονομίες τους χρήματα προς ανακούφιση των συναδέλφων τους. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο και μας συγκίνησε όλους. Όπως και μικρά κόμματα όπου πρόσφεραν τμήμα από τις επιχορηγήσεις τους. Ξέρετε, εκτός, των συναδέλφων που εργάζονται στην τηλεόραση οι υπόλοιποι είναι άνεργοι. Σκεφτείτε πως υπάρχουν, περίπου, 10.000 ηθοποιοί και αυτή την στιγμή δουλεύουν μόνο οι 500. Με πιέσεις στα υπουργεία καταφέραμε να εξασφαλίσουμε κάποια επιδόματα, αλλά δυστυχώς, όχι για όλους και με δική τους ευθύνη, γιατί δεν γράφτηκαν στο μητρώο καλλιτεχνών, έτσι, ώστε να δικαιούνται τα χρήματα Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου. Τώρα δίνουμε αγώνα να συμπεριληφθούν και οι εκπρόθεσμοι, οι οποίοι είναι χιλιάδες. Σιγά σιγά υπήρξε μια μεγάλη αγκαλιά αγάπης από πολλούς φορείς, συλλόγους, Super Markets και έτσι πολλοί ηθοποιοί αυτή την στιγμή έχουν ένα βοήθημα από το ΤΑΣΕΗ και το ΣΕΗ.

Αληθεύει πως με δική σας πρωτοβουλία υπάρχει μια ομάδα εθελοντών που τηλεφωνεί καθημερινά σε ηθοποιούς και τους ρωτάει αν χρειάζονται κάτι; Υπάρχουν δεκάδες αναρτήσεις στο διαδίκτυο που σας ευχαριστούν για αυτήν την κίνηση.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αυτό έγινε με απόφαση τόσο δική μου όσο και των νέων παιδιών που μπήκαν στο σωματείο με τις νέες εκλογές. Υπήρξε μια μεγάλη εισροή καινούριων συναδέλφων που ποτέ δεν είχαν γραφτεί και αυτό είναι ενθαρρυντικό. Στόχος μας είναι να γραφτούν όλοι, να μην υπάρχει ηθοποιός, εκτός, σωματείου. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια είχε γίνει κομματικοποιημένο και με λίγους ανθρώπους. Ξαφνικά, λόγο του μεγάλου προβλήματος ξαναμπήκαν όλοι στο σωματείο και έτσι έπρεπε. Μας νοιάζουν οι άνθρωποι μας, ποιος δεν έχει πάρει επίδομα, ποιος δεν έχει να πληρώσει την ΔΕΗ του ή αντιμετωπίζει οποιοδήποτε πρόβλημα θέλουμε να βοηθήσουμε. Φανταστείτε πως είμαστε σε ένα πολιτικό κλίμα και πρέπει να στηρίξει ο ένας τον άλλον. Συνεχίζουμε να πιέζουμε τους αρμόδιους φορείς, να καλούμε σε κινητοποιήσεις, αν και είναι δύσκολο, εξαιτίας, των κρουσμάτων. Η ισχύς εν την ενώσει.

Κύριε Μπιμπίλα ποιο είναι το όραμα σας για το ΣΕΗ;

Το όραμα μου είναι να συσταθεί ένα ισχυρό σωματείο. Να έχει στην αγκαλιά του όλους τους ηθοποιούς, μηδενός εξαιρουμένου, και να μπορέσει να ξαναφτιάξει τις συλλογικές συμβάσεις ώστε να πληρώνονται αξιοπρεπώς οι εργαζόμενοι. Οι ηθοποιοί δεν είναι εμπόρευμα προς εκμετάλλευση ούτε εμπόρευμα αθλιότητας. Δεν μπορεί οι ηθοποιοί να μην είναι αξιοπρεπώς πληρωμένοι. Πρέπει να ζουν από την δουλειά τους. Δεν γίνεται να βρίσκουν άλλες δουλειές για να στηρίξουν την επιλογή τους να είναι ηθοποιοί. Είναι ηθοποιοί τέλος.

Πως αξιολογείτε την στάση της κυβέρνησης απέναντι στον πολιτισμό και στους ανθρώπους του;

Κατά περιπτώσεις έχουν κάνει κάποια καλά πράγματα, σε άλλες, όμως, αδιαφορούν. Δεν μπορείς να πιέζεις ένα Υπουργείο και να τους λες από το καλοκαίρι πως οι καλλιτέχνες δεν έχουν από πουθενά μισθό και να κάνουν πως δεν το ακούνε. Δεν γίνεται να πιέζεις τα Υπουργεία Οικονομικών και Εργασίας και να τους εξηγείς με στοιχεία πως λίγοι είναι αυτοί που βρίσκονται σε αναστολή, οι περισσότεροι είναι μετέωροι και να μην καταλαβαίνουν. Επίσης, πολλοί ήταν σε δουλειές αφανείς και θα σας εξηγήσω τι σημαίνει αυτό. Τον καιρό των μνημονίων είχε επικρατήσει να κάνουμε όλοι πρόβες χωρίς να φαινόμαστε στο ΙΚΑ και οι εργοδότες βάζανε το πρώτο ένσημο εργασίας την ημέρα της πρεμιέρας. Λες και μαγικά προετοιμάζεται μια παράσταση μέσα σε μια νύχτα. Δεν έκανε ο ηθοποιός τόσους μήνες πρόβα; κι όμως δεν πληρωνόταν ούτε κολλούσε ένσημα. Φυσικά, το κράτος το δεχότανε. Όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι δεν φαίνονται πουθενά. Πιέσαμε, λοιπόν, να γίνει το Μητρώο Καλλιτεχνών -και καλά έκανε και έγινε- ώστε να μπουν όλοι στο μητρώο και να παίρνουν τα επιδόματα. Το ΥΠΠΟΑ έκανε μια κίνηση και επιδότησε το ΣΕΗ και το ΤΑΣΕΗ και αυτό ήταν μεγάλη βοήθεια.

Αναμφισβήτητα, οι ευθύνες της πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια στο τομέα των εργασιακών σχέσεων είναι μεγάλες. Υπάρχει, όμως, μερίδιο ευθύνης –κατ΄ αναλογία- και στους ίδιους τους καλλιτέχνες για την σημερινή κατάσταση;

Αν θέλετε την προσωπική μου γνώμη θεωρώ πως σίγουρα υπάρχει ευθύνη. Ένα μέρος των καλλιτεχνών δεν προέβλεψε το κακό, δεν φρόντισε να αποταμιεύσει για τις δύσκολες στιγμές. Δεν μπορώ να μην στηλιτεύσω την στάση κάποιον υψηλά αμειβόμενων ηθοποιών που δεν έβαλαν τίποτα στην άκρη. Δεν το λέω με διάθεση επικριτική ούτε μαλώνουμε κανέναν. Μιλάω με αγάπη και ενδιαφέρον και φυσικά το σωματείο μας είναι εδώ για όλους τους ηθοποιούς. Πρέπει να γίνουμε πάλι ισχυροί. Να δραστηριοποιηθούμε και μόνοι μας. Αν δεν βάλουμε φραγή στην απίστευτη εκμετάλλευση δεν θα διορθωθεί η κατάσταση. Αυτά είναι πράγματα που οι προηγούμενες γενιές είχαν πολεμήσει και τα είχαν καταφέρει. Δεν μπορεί να δουλεύουμε και να μην πληρωνόμαστε είτε να αμειβόμαστε ως κομπάρσοι. Δεν υποτιμώ τους ανθρώπους, όμως, οι ηθοποιοί έχουμε σπουδάσει, αυτή είναι η δουλειά μας, δεν είμαστε ούτε ερασιτέχνες ούτε πάμε για το χαρτζιλίκι μας.

Τι ακριβώς έχει συμβεί με την προσφυγή των θεατρολόγων στο ΣΤΕ εναντίον των ηθοποιών;

Εδώ έχουμε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Οι θεατρολόγοι έχουν στραφεί εναντίον των ηθοποιών, επειδή, δεν θέλουν να διδάσκουν οι ηθοποιοί στα σχολεία. Εμείς δεν κάνουμε πόλεμο στους θεατρολόγους, οι θεατρολόγοι κάνουν σε εμάς.  Αυτό που θα επιμείνουμε είναι το αυτονόητο. Ο θεατρολόγος μπορεί να κάνει τα θεωρητικά μαθήματα μια χαρά και καλό είναι να μοιραστούμε την δουλειά. Ο ηθοποιός, όμως, που έχει πατήσει το πόδι του στο σανίδι και έχει καταθέσει την ψυχούλα του γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα πως θα το μεταδώσει αυτό στα παιδιά. Αυτό δεν μπορεί να το κάνει ο θεατρολόγος, ξεκάθαρα, δεν είναι η δουλειά του είναι θεωρητικός κι ούτε μπορεί να πετάξει από την παιδεία με το έτσι θέλω τον ηθοποιό . Υπάρχει ένα δικαστήριο στις 3 Δεκεμβρίου θα το πολεμήσουμε όπως μπορούμε.

Μιλήστε μας για την συνεργασία σας με τον Γρηγόρη Βαλτινό στον «Βιολιστή στη Στέγη», αλλά και για τις ταινίες που πρωταγωνιστείτε στο «Λούγκερ» του Κώστα Χαραλάμπους, στο “Κλαδί της φωτιάς” των Κώστα Μουρατίδη και Γενοβέφας Κτενίδου και στο «Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα Νο5» του Όμηρου Ευστρατιάδη.

Όπως, βλέπετε είμαι και ετερόκλητος ηθοποιός. Επιλέγω να παίξω σε κάτι πολύ ποιοτικό και παράλληλα σε κάτι πολύ εμπορικό. Είμαι ηθοποιός παντός καιρού. Οι ταινίες αυτές, δυστυχώς, δεν θα βγουν φέτος στις αίθουσες. Όπως, έκλεισαν τα θέατρα έτσι και οι κινηματογράφοι. Θα μετατεθούν για του χρόνου. Όσο για το θέατρο υποτίθεται πως θα πάμε με την νέα χρονιά, εξάλλου, με τον Γρηγόρη είμαστε πολύ φίλοι οπότε θα έχουμε μια πολύ ωραία συνεργασία. Όπως, καταλαβαίνετε φέτος χάσαμε όλοι την δουλειά μας και θα ήθελα να σταθώ σε αυτό. Εκτός, την εργασιακής ανασφάλειας που υπάρχει δεν μας επιτρέπεται μέσω της τέχνης μας να τονώσουμε τον λαό. Τον βοηθούσαμε να παίρνει δύναμη, τον εμψυχώναμε. Στην κατοχή οι ηθοποιοί έπαιζαν, πληρωνόντουσαν και ήταν κοντά στο κοινό. Τώρα ούτε αυτό δεν μας επιτρέπεται να κάνουμε. Δεν υπάρχει πιο σκληρή περίοδος για τον καλλιτεχνικό κόσμο από αυτήν που ζούμε. Είναι σαν να μπήκαν ρολά στον πολιτισμό.

Ο «Νώντας» πήγε στο «Καφέ της Χαράς» για να φέρει τα πάνω κάτω; Τι θα δούμε στα επόμενα επεισόδια;

Ο «Νώντας» είναι ένα πολύ ωραίο γκεστ που παίζω και χαίρομαι, γιατί είναι ένας «κακός» άνθρωπος και εμένα μου αρέσει να τσαλακώνομαι. Είναι ένας τύπος του υποκόσμου και έρχεται να ταλαιπωρήσει την Ζέτα Δούκα.

Μια αισιόδοξη σκέψη σας; Πως θέλετε να είναι η επόμενη ημέρα.

Εγώ, επειδή, είμαι φύση αισιόδοξος άνθρωπος πιστεύω πως από τον κορονοϊό θα βγούμε καλύτεροι. Θα καταλάβουμε πως η γη είναι η πατρίδα μας και δεν είναι για να τσακωνόμαστε. Ο κορονοϊός χτύπησε τους πάντες. Φτωχούς, πλούσιους, άσπρους, μαύρους, αρσενικούς, θηλυκούς, ουδέτερους, τους πάντες. Οπότε καλό είναι αυτό να μας γίνει ένα μάθημα πως όλοι είμαστε ίσοι και παλεύουμε για το κοινό καλό. Όλα αυτά που γίνονται πάνω στην γη οι πόλεμοι, οι τσακωμοί δεν έχουν νόημα, είμαστε όλοι μαζί.