Υστερόγραφο / Η Ιωάννα Τζίκα γράφει για το έργο της Tatty Hennessy «Εκατό λέξεις για το χιόνι»

Το έργο «Εκατό λέξεις για το χιόνι» είναι η ιστορία της έφηβης Ρόρυ. Ή της Ρόρυ και του μπαμπά της. Ή του μπαμπά της Ρόρυ που έχει πεθάνει και ονειρευόταν να πάει στον Βόρειο Πόλο. Ή της Ρόρυ που δεν αντιλαμβάνεται τον θάνατο σαν εμπόδιο και αποφασίζει να πάει τις στάχτες του μπαμπά της στον Βόρειο Πόλο. Ή του Φρίντγιοφ Νάνσεν, του Νορβηγού εξερευνητή, που έκανε τα πάντα για να φτάσει εκεί αλλά δεν τα κατάφερε. Ή της Φρίντα, της ερευνήτριας που ζωγραφίζει αρκτικά τοπία στην άκρη μιας παγονησίδας. Ή της μαμάς της Ρόρυ που στην κηδεία του άντρα της χάνει τα λόγια της. Μπορεί στο τέλος τέλος να είναι απλά η ιστορία μιας πολικής αρκούδας που εμφανίζεται στιγμιαία μέσα στην ομίχλη.

Είναι ένας μονόλογος, ναι. Επί της ουσίας όμως είναι ένας διάλογος ενός κοριτσιού με τους ανθρώπους και τη φύση. Στην προσπάθειά της να καταλάβει τον θάνατο. Όταν όλοι οι υπόλοιποι τον ξορκίζουν, η Ρόρυ παίρνει την απόφαση να τον ταξιδέψει. Τι ωραία άποψη…

Το κείμενο έπεσε στα χέρια μου σε μια περίοδο που έψαχνα απαντήσεις. Δεν μπορώ να πω ότι μου τις έδωσε, οι απαντήσεις μάλλον δεν έρχονται ποτέ όπως τις φανταζόμαστε, θα ήταν βαρετό… Μου έδειξε όμως που να ψάξω. Εκεί έξω. «Αν οι ωκεανοί δεν κυλούσαν όπως κυλάνε ή ο πάγος δεν πάγωνε έτσι όπως παγώνει, αν η γη δεν είχε σταματήσει σε αυτήν ακριβώς την απόσταση από τον ήλιο ή αν ο ήλιος δεν είχε δημιουργηθεί ποτέ;» αναρωτιέται η Ρόρυ.

Στην τυχαιότητα και στους κύκλους της φύσης βρίσκονται οι απαντήσεις. Στα πολικά τοπία, στα παράξενα πουλιά, στη Μεγάλη Άρκτο, στις αρκούδες, στον πάγο που λιώνει, λιώνει, παγώνει και αλλάζει, στο χιόνι που λένε ότι έχει εκατό λέξεις.

Η Ιωάννα Τζίκα είναι ηθοποιός και παίζει στον θεατρικό μονόλογο “Εκατό λέξεις για το χιόνι” σε σκηνοθεσία Αλέξανδρου Κωχ. Περισσότερα για την παράσταση ΕΔΩ!