Η συγγραφέας Τέσυ Μπάιλα γράφει για τη γιορτή της ποίησης στον Ιανό

Στο όνομα της φωτεινότητας και της διαφάνειας είχε αποφασίσει να μιλήσει ο Οδυσσέας Ελύτης στην απονομή του Βραβείου Νόμπελ από τη Σουηδική Ακαδημία και δεν είναι τυχαίο, αφού σε εποχές σκοτεινές η ανάγκη της διαύγειας που θα επιτρέψει την ορατότητα και θα αναδείξει τις διακριτές διαφορές του κόσμου λειτουργώντας παράλληλα ως προϋποθετική αρχή της ηθικής είναι περισσότερο απαραίτητη από ποτέ. Η κεφαλαιώδης σημασίας αισθητική λειτουργία της Ποίησης εστιάζεται στον τρόπο με τον οποίο ένας δημιουργός προσλαμβάνει, αξιολογεί και τελικά χρησιμοποιεί την έννοια του φωτός. Κατά τον Ρενέ Σαρ άλλωστε: «Ποίηση και αλήθεια είναι συνώνυμες λέξεις» και η αλήθεια μόνο μέσα στη διαύγεια του φωτός αποκαλύπτεται.

Έτσι λοιπόν είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι μέσω της Ποίησης μια μεταφυσική επανάσταση συντελείται, ανασυνθέτει και αποδίδει έναν νέο κόσμο ενεργοποιώντας τον μηχανισμό της εσωτερικής όρασης που θα επιτρέψει στο ποιητικό έργο να γίνει το πρισματικό κάτοπτρο της συνείδησης. Αυτό συμβαίνει πάντα. Από την εποχή του Ομήρου, της Σαπφώς και του Αρχίλοχου αυτόν τον ρόλο είχε η Ποίηση και είναι εξαιρετικής σημασίας η διαπίστωση ότι όλα αυτά τα χρόνια δεν έπαψε να γράφεται Ποίηση σ’ αυτόν τον τόπο. Σημαντικά ποιητικά μεγέθη έχουν υπάρξει.

Ποιητικές γενιές σημάδεψαν τη λογοτεχνική εξέλιξη της χώρας, ποιητικά ρεύματα εισήχθησαν, ιδέες μετατράπηκαν σε φιλοσοφία και ο ελληνικός στοχασμός ταξίδεψε στην οικουμένη και αντιτάχθηκε απέναντι στον ορθολογισμό της. Παραμένει πάντοτε ωστόσο λαγαρή η ανάγκη της υπεράσπισής της. Η θέσπιση και η καθιέρωση του θεσμού της Παγκόσμιας Ημέρας της Ποίησης την 21η Μαρτίου κάθε χρόνου, ιδέα του σημαντικού ποιητή Μιχάλη Μήτρα, αποτελεί σίγουρα έναν σταθμό στην εξελικτική της πορεία αλλά δε φτάνει μόνο αυτό. Χρειάζεται η Ποίηση να γίνει οίστρος ζωής, ένας οδηγός επιβίωσης στις κοινωνίες του σύγχρονου κόσμου που δοκιμάζονται σκληρά. Και για να γίνει αυτό χρειάζονται σταθεροί υποστηρικτές της. Ένθερμοι πρεσβευτές της.

Φέτος, για 13η χρονιά, ο Ιανός μαζί με 70 ανθρώπους του πνεύματος διοργανώνει ξανά το μεγάλο αφιέρωμά του στην Ποίηση. Πρόκειται για μια βραδιά πολύ σημαντική, ένα πολυαναμενόμενο πολιτιστικό γεγονός που συντελείται κάθε χρόνο με τη συμμετοχή πάντα των ανθρώπων που αγαπούν την Ποίηση και συναντιούνται στο φιλόξενο καφέ, για να διατρανώσουν ότι σ’ αυτόν τον τόπο η Ποίηση συνεχίζει να εμπνέει, να γαλουχεί και να προσδιορίζει την αισθητική αναβάθμιση και τον πολιτισμό μας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πρόκειται για ένα κορυφαίο γεγονός. Κορωνίδα μιας σειράς εκδηλώσεων για την Ποίηση που συντελούνται στον Ιανό όλο τον χρόνο η βραδιά αυτή έχει ως στόχο όχι μόνο να αναδείξει τη μορφωτική αξία της Ποίησης και την απόλυτα συνυφασμένη μαζί της πολιτιστική κληρονομιά του τόπου αλλά και να κληροδοτήσει στους μεταγενέστερους όλα εκείνα τα στοιχεία που διαμόρφωσαν τον λογοτεχνικό άξονα πάνω στον οποίο περιστρέφεται η φυσιογνωμία και η ιστορία του.

Σημαντικοί άνθρωποι των τεχνών, ποιητές, συγγραφείς, συνθέτες, ζωγράφοι, δημοσιογράφοι και τραγουδιστές επιλέγουν και απαγγέλουν ένα ποίημα που τους σημάδεψε, που ξεχώρισαν ή ταυτίστηκαν μαζί του και η σκηνή του Ιανού γεμίζει από μελωδία και ποίηση, καθώς ερμηνεύονται σημαντικά τραγούδια μελοποιημένης ποίησης. Μια γιορτή για τον πολιτισμό, την τέχνη, τη διαχρονική πορεία της ποίησης και την ουσιαστική της προσφορά στον πολιτισμό σε έναν αγαπητό σε όλους μας χώρο. Μια γιορτή των αισθήσεων αφού, για να επιστρέψουμε στον Οδυσσέα Ελύτη: « Για τον ποιητή—μπορεί να φαίνεται παράδοξο αλλά είναι αληθές—η μόνη κοινή γλώσσα που αισθάνεται να του απομένει είναι οι αισθήσεις». Αλλά και μια ουσιαστική στιγμή αναμέτρησης όλων μας με την Ποίηση, αφού «[…] η μοίρα μας παρ’ όλ’ αυτά βρίσκεται στα χέρια μας».

Info: Η Τέσυ Μπάιλα μαζί με άλλους αξιότιμους ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών θα μιλήσουν την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στον Ιανό (Σταδίου 24, Αθήνα). Περισσότερα ΕΔΩ.