Υστερόγραφο / Ο Χρήστος Τσαβλίδης γράφει για τον «Ελέφαντα», της θεατρικής ομάδας Παπαλάνγκι

Στο ρυθμό των τελευταίων προβών, ο Ελέφαντάς μας, θέλουμε να ζωντανέψει και να είναι έτοιμος να κάνει ότι περνάει από το χέρι του για να μην ξεχάσει.

Βασισμένοι σε δύο γνωστά χαρακτηριστικά του Ελέφαντα (“Ο ελέφαντας θυμάται” και “ο ελέφαντας γνωρίζει πότε πλησιάζει η ώρα του θανάτου”), ο Παντελής, η Μαρία, ο Άγγελος, η Έλλη κι εγώ, αποφασίσαμε να φτιάξουμε μία παράσταση με κεντρικό άξονα την μνήμη.

Αλλά, ας το πάρουμε από την αρχή. Την περασμένη άνοιξη βρεθήκαμε οι πέντε μας, αποφασισμένοι να συνδημιουργήσουμε κάτι. Πολλές συζητήσεις, Πολλοί καφέδες. Πολλές προτάσεις και ιδέες. Καταλήξαμε πως θέλουμε να μιλήσουμε για την μνήμη. Το κατά πόσο η μνήμη είναι αντικειμενική απέναντι στα πραγματικά γεγονότα, επιλεκτική σε σχέση με τα γεγονότα. Το τι θυμάται ο άλλος για εμάς ή ακόμα και τι θέλουμε να θυμάται ο άλλος για εμάς. Αν όχι όλοι, σίγουρα πολλοί από εμάς, θέλουμε να μας θυμούνται για κάτι όταν πια δεν θα είμαστε εδώ. Ο Ελέφαντας, λοιπόν, έμοιαζε από πολύ νωρίς να είναι η ιδανική επιλογή για να αφηγηθούμε μία τέτοια ιστορία.

Η διαδικασία που ακολούθησε -κείμενο κατά την διάρκεια της πρόβας- δεν ήταν καθόλου εύκολη.

Βέβαια είναι ένα challenge που δεν πρόκειται να πάρω πίσω ακόμα κι αν χάσουμε το στοίχημα.

Με την πολύτιμη βοήθεια του Τάσου, του Δήμου, της Πέννυς, της Ηλέκτρας και του Γιώργου τα πράγματα κάπως κύλισαν πιο εύκολα.  Όπως και να ‘χει, όμως, η δημιουργία ακόμα κι όταν συνοδεύεται από άγχος και αγωνία, παραμένει δημιουργία. Και αυτό είναι ένα ανεκτίμητο συναίσθημα.

Δεν θα πω περισσότερα. Ας αφήσουμε τέσσερις ελέφαντες να αφηγηθούν.

Ο Χρήστος Τσαβλίδης είναι ηθοποιός και σκηνοθέτης και σκηνοθετεί την παράσταση ο «Ελέφαντας» της θεατρικής ομάδας Παπαλάνγκι στο θέατρο 104. Περισσότερα για την παράσταση ΕΔΩ.