Το Σαββατοκύριακο αυτό ολοκληρώνεται η διαδυκτιακή παρουσίαση της παράστασης «Εφτά καραντινάτες ιστορίες», κλείνοντας προς το παρόν έναν κύκλο τεσσάρων παρουσιάσεων. Μια ιδέα που προέκυψε από την αναγκαστική σιωπή που μας επιβλήθηκε, λόγω του κορονωιού. Τα θέατρα μπορεί να έκλεισαν, όμως ο πολιτισμός και οι άνθρωποί του δεν σιώπησαν, είναι παρόντες με πολλούς τρόπους. Κατά τον ίδιο τρόπο ένας χώρος πολιτισμού, όπως η βίλα Ζωγράφου, που ανήκει στον αντίστοιχο δήμο, δεν της ταιριάζει να παραμείνει κλειστή. Έτσι ‘εισβάλαμε’ στο χώρο αυτό για να πούμε ιστορίες και να μοιραστούμε σκέψεις, αισθήματα. Να αφηγηθούμε ιστορίες εγκλεισμού που γράφτηκαν μέσα στην πρώτη καραντίνα και αφορούν ανθρώπους απλούς, καθημερινούς, που ζουν τη δική τους παράλληλη ιστορία, ενώ η πανδημία εξελίσσεται. Καθώς η ζωή συνεχίζεται το γέλιο, το δάκρυ, ο καημός γίνονται τέχνη και μας παρηγορούν.
Εξερευνώντας λοιπόν τη φόρμα της διαδικτυακής παράστασης δημιουργήσαμε τις «Εφτά καραντινάτες ιστορίες», που παρουσιάστηκαν το Δεκέμβριο, με δωρεάν είσοδο στο κανάλι (https://www.youtube.com/) του Ν.Π.Δ.Δ Πολιτισμού και Αθλητισμού του Δήμου Ζωγράφου, αποσπώντας πολύ θετικά σχόλια τις πρώτες δυο μέρες προβολής και 1700 διαδικτυακούς θεατές, να τις μοιράζονται μαζί μας. Η παράσταση θα επαναληφθεί στις 16 και 17 Ιανουαρίου 2021, ώρα 20:30. Είναι πολύ σημαντικό οι δήμοι και οι περιφέρειες (η συγκεκριμένη παραγωγή είναι του Ν.Π Πολιτισμού του Δήμου Ζωγράφου) σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία να στηρίζουν τους καλλιτέχνες γιατί με αυτό τον τρόπο στηρίζουν και το ίδιο το κοινό, τους δημότες τους, που τώρα περισσότερο από ποτέ έχουν ανάγκη την τέχνη και τον πολιτισμό, συντροφιά στις δυσκολίες.
Ο Δημήτρης Καραβιώτης, ο Θανάσης Κουρλαμπάς, η Σοφία Πανάγου, η Αλεξάνδρα Παντελάκη, η Θεοδώρα Σιάρκου, η Γιάννα Σταυράκη, ο Τάσος Σωτηράκης, ‘φορώντας’ στοιχεία των ρόλων που υποδύονται, δραματοποιούν τις ιστορίες των Σάκη Σερέφα, Γιώργου Χρυσοβιτσάνου, Όλγας Μοσχοχωρίτου, Κώστα Ποντικόπουλου, Κατερίνας Ανωγιαννάκη, Καρίνας Βέρδη και Αγγελή Καναπίτσα, ανοίγοντας ένα θεατρικό διάλογο, όχι μεταξύ τους αλλά με την κάμερα που τους παρακολουθεί. Μονολογούν απευθυνόμενοι στο θεατή που δεν είναι μπροστά τους αλλά που επιθυμούν να προσεγγίσουν, με στόχο να διαπεράσουν την οθόνη του υπολογιστή και με τη δύναμη της υποκριτικής να αγγίξουν τις καρδιές μας.