Κριτική: Άση Κιούρα, «Για μια πατρίδα»

«Για μία πατρίδα» γράφει η Άση Κιούρα, για τον πόνο της ξενιτιάς και για την πατρίδα που έχουν στην καρδιά τους πάντοτε όλοι οι μετανάστες. Για την ακρίβεια οι μετανάστες, όπως μας λέει η συγγραφέας, έχουν πάντοτε δύο πατρίδες, αυτήν που πατάνε και αυτήν που κουβαλάνε μέσα τους…

Η Άση Κιούρα, για πρώτη φορά στη συγγραφική της πορεία, αφήνει τον έρωτα και τις γυναίκες από πρωταγωνιστικό θέμα στα βιβλία της,-χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι αυτά απουσιάζουν παντελώς από το βιβλίο- και μας αφηγείται πολλές διαφορετικές ιστορίες ξενιτιάς των Ελλήνων καθ’ όλη τη διάρκεια του εικοστού αιώνα.

Η αφήγησή της επικεντρώνεται στα δύο κύρια μεταναστευτικά ρεύματα που γνώρισε ο ελληνισμός κατά τον περασμένο αιώνα: σε εκείνο της περιόδου 1880-1930 οπότε και πάμπολλοι Έλληνες πέρασαν στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού και σε εκείνο των ετών 1950-1980, οπότε και πολλοί Έλληνες μετανάστευσαν στην, πιο κοντινή, Γερμανία. 

Η δεκαετία του 1920 ήταν ίσως από τις  πιο λαμπερές στην ιστορία της Αμερικής. Η Νέα Υόρκη ζούσε σε φρενήρεις ρυθμούς. Ήταν η εποχή της τζαζ, του κινηματογράφου, της υπερβολής και των θαυμάτων. Υπήρχε μία διαφορετική πεποίθηση στους Αμερικανούς. Πίστευαν ότι με τα χρήματα μπορούσαν να αγοράσουν τα πάντα, ότι τα δολάρια έφερναν την ευτυχία“.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80, οι Έλληνες στη Γερμανία είχαν βρει τη σειρά τους. Στις πόλεις που ζούσαν πολλοί, είχαν οργανωθεί. Υπήρχαν ελληνικά σχολεία, κοινότητα, εκκλησία, μανάβικα και καφενεία. Οι περισσότεροι εργάτες. Λίγοι ήταν εκείνοι που  ξεχώρισαν με τις αποφάσεις, την τόλμη και το τσαγανό τους.”

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την Αυστραλία ως τόπο μετανάστευσης όπου επίσης κατέφυγαν πολλοί Έλληνες γίνεται μονάχα μία μικρή αναφορά και η συγγραφέας επιλέγει να αναφερθεί με κάθε λεπτομέρεια στη ζωή των μεταναστών τόσο στις ΗΠΑ όσο και στη Γερμανία. Δηλαδή που ζούσαν, πως περνούσαν τις μέρες τους, με ποιους συναναστρέφονταν, ποιες ήταν οι σχέσεις τους με τους ντόπιους και πως διαχειρίζονταν τη νοσταλγία τους.

Η Άση προέβη στη συγγραφή του συγκεκριμένου πονήματος εξαιτίας της δικής της ιστορίας της ξενιτιάς, την οποία γνώρισε μέσα στη δική της οικογένεια. Το βιβλίο αυτό, επομένως, είναι, ως έναν βαθμό, βιογραφικό, κυρίως για τη ζωή του πατέρα της που μετανάστευσε στη Γερμανία. Μπορεί λοιπόν η ίδια να περιγράψει καλύτερα από τον καθένα την ψυχολογία του μετανάστη, τις δυσκολίες προσαρμογής, την περιφρόνηση που εισέπρατταν πολλές φορές οι μετανάστες από τους ντόπιους και τον πόνο του ξεριζωμού.

Η αφήγηση κινείται κατά κύριο λόγο κατά τα έτη 1912, οπότε και δύο από τους πρωταγωνιστές του βιβλίου, ο Αχιλλέας και η Ανδρομάχη μεταναστεύουν στις ΗΠΑ από τη Χίο και στις δεκαετίες 1960-1970, οπότε οι δύο έτεροι πρωταγωνιστές, ο Γιάννης και ο Αναστάσης, μεταναστεύουν στη Γερμανία από το Μέτσοβο της Ηπείρου. Κοντά σε αυτούς τους χαρακτήρες, η Άση δημιουργεί ένα μωσαϊκό από πολλούς δευτεραγωνιστές, τις γυναίκες, τα παιδιά, τα εγγόνια των πρωταγωνιστών, αλλά και άλλους μετανάστες, που πλαισιώνουν τους βασικούς χαρακτήρες και κινούν την καλοδουλεμένη πλοκή μέσα από μια αφήγηση ζωντανή, φυσική και άκρως ρεαλιστική και συναισθηματική πολλές φορές.

Εν κατακλείδι, το “Για μία πατρίδα” είναι μέχρι στιγμής, το πιο ψαγμένο και πιο ώριμο έργο της συγγραφέως. Με λίγα λόγια, η αγαπημένη συγγραφέας πολλών αναγνωστριών Άση Κιούρα  στην καλύτερη στιγμή της.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.