Κριτική: Richard Evans, «Θεωρίες συνωμοσίας για τον Χίτλερ» / Το όργιο της συνωμοσιολογίας σήμερα σε σύνδεση με το μακρινό πια παρελθόν
Ο καταξιωμένος και πολυδιαβασμένος Βρετανός ιστορικός Richard J. Evans έχει ασχοληθεί ενδελεχώς με το Τρίτο Ράιχ και είναι κυρίως γνωστός στον ελληνικό κοινό που ενδιαφέρεται για την ιστορία του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου από την μετάφραση της τριλογίας του για το Τρίτο Ράιχ (Η έλευση του Γ΄ Ράιχ, το Γ΄ Ράιχ στην εξουσία και το Γ΄ Ράιχ στον πόλεμο, εκδόσεις Αλεξάνδρεια).
Αυτή τη φορά στο νέο του βιβλίο με τίτλο «Θεωρίες συνωμοσίας για τον Χίτλερ, Το Τρίτο Ράιχ και η παρανοϊκή φαντασία» επιχειρεί να αποκαθηλώσει πέντε συνωμοσίες σχετικές με τους ναζί οι οποίες, παρά το γεγονός ότι η πλαστότητά τους έχει αποδειχτεί πέρα ως πέρα, εντούτοις, έχουν ακόμη πολλούς που τις ενστερνίζονται και τις διαδίδουν.
Η πρώτη αφορά το κατά πόσον οι ναζί επηρεάστηκαν σχετικά με το κυνήγι που εξαπέλυσαν κατά των Εβραίων από την ύπαρξη των περίφημων Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών. Η πλαστότητα των Πρωτοκόλλων έχει αποδειχτεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, πέρα από πάση αμφιβολία, εντούτοις δεν είναι λίγοι εκείνοι που ακόμη πιστεύουν στη γνησιότητά τους. Πάντως, ο αντισημιτισμός του Χίτλερ δεν τροφοδοτήθηκε από την ανάγνωση των Πρωτοκόλλων, όπως αποδεικνύει ο Evans στο βιβλίο του.
Η δεύτερη συνωμοσία αφορά τη θεωρία του «πισώπλατου μαχαιρώματος», της προδοσίας δηλαδή από τις σοσιαλιστικές δυνάμεις διακυβέρνησης της Γερμανίας το 1918 και την ήττα της στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Πρόκειται για την πάγια κατηγορία που εξαπέλυαν οι ακροδεξιές δυνάμεις κατά των αριστερών, όμως η κατηγορία αυτή είναι εντελώς ανυπόστατη.
Η τρίτη συνωμοσία αφορά την πυρκαγιά που ξέσπασε στο Ράιχσταγκ, το γερμανικό κοινοβούλιο στις 27 Φλεβάρη του 1933, κατά το έτος, δηλαδή, που οι ναζί πήραν την εξουσία. Επρόκειτο τελικά για ένα τυχαίο γεγονός, προκαλούμενο από την «τρέλα» του φαν ντερ Λούμπε, οι ναζί όμως εκμεταλλεύτηκαν κατά κόρον το γεγονός προκειμένου να περιορίσουν τις ελευθερίες του γερμανικού λαού και να πάρουν κυβερνήσουν ανενόχλητοι εξουδετερώνοντας κάθε αντίπαλη φωνή που υψωνόταν εναντίον τους. Η φωτιά ήταν, επομένως, το τέλειο πρόσχημα για τη ναζιστική δικτατορία και την ενίσχυση της εξουσίας του Χίτλερ.
Το τέταρτο γεγονός αφορά τη μυστηριώδη πτήση του γνωστού ναζί Ρούντολφ Ες στη Μεγάλη Βρετανία στις 10 Μαΐου του 1941. Οι φήμες των συνωμοσιολόγων οργιάζουν ότι ο Χίτλερ είχε γνώση του γεγονότος, η ιστορική έρευνα όμως έχει αποδείξει ότι ο Ες πέταξε με εντελώς δική του πρωτοβουλία στη Μεγάλη Βρετανία προσπαθώντας να πείσει τον Τσόρτσιλ να συνάψει ειρήνη με τους ναζί.
Τέλος, οι πιο ενδιαφέρουσες και ευφάνταστες φαντασίες αφορούν την υποτιθέμενη επιβίωση του Χίτλερ, αντί για την αποδοχή της αυτοκτονίας του στις 30 Απριλίου του 1945. Παρά το γεγονός ότι ο θάνατος του Χίτλερ έχει αποδειχτεί πέραν πάσης αμφιβολίας, εντούτοις, οι ακροδεξιές κυρίως οργανώσεις ακόμη και σήμερα υποστηρίζουν ότι ο Χίτλερ διέφυγε στην Αργεντινή, ακόμη και ότι η Άντζελα Μέρκελ είναι απόγονός του!
Όλα αυτά αναλύονται και τεκμηριώνονται στο βιβλίο του Evans σε γλώσσα απλή, κατανοητή, προσιτή ακόμη και στους μη ιστορικούς. Εν κατακλείδι, πρόκειται για ένα βιβλίο που συνδέει το όργιο της συνωμοσιολογίας σήμερα με το μακρινό πια παρελθόν του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
Βρείτε το βιβλίο εδώ.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
