«Η κληρονόμος του ποταμού» είναι το πέμπτο μυθιστόρημα που παραδίδει στο αναγνωστικό κοινό η συγγραφέας Δήμητρα Ιωάννου, μέσα από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα που συνδυάζει με τρόπο απολαυστικό στοιχεία από μία πληθώρα μυθιστορηματικών ειδών. Συγκεκριμένα, η Ιωάννου δημιουργεί το δικό της ξεχωριστό μυθιστορηματικό κράμα χρησιμοποιώντας τον ρομαντισμό ενός αισθηματικού μυθιστορήματος, την ένταση και την αγωνία ενός αστυνομικού αναγνώσματος, καθώς και κάποια, ελάχιστα θα λέγαμε στοιχεία μεταφυσικά, που αποτελούν το “αλατοπίπερο” του βιβλίου της.
Ένα μυθιστορηματικό κράμα, το οποίο ομολογώ πως σε πολλά σημεία μου θύμισε παραμύθι, φυσικά για μεγάλους αναγνώστες! Κι αυτό γιατί η συγγραφέας όπως και σε κάθε της βιβλίο, τουλάχιστον σε αυτά που έχω διαβάσει, δημιουργεί το διαχρονικό δίπολο μεταξύ καλού και κακού, που χαρακτηρίζει τα περισσότερα παραμύθια, παρουσιάζοντας αυτή την αιώνια σύγκρουση με έναν τρόπο σφαιρικό, με το καλό εν τέλει να υπερτερεί έναντι του κακού, άλλοτε με μικρο κι άλλοτε με μεγαλύτερο κόστος. Η διαφορά όμως που εντοπίζει κανείς στο νέο μυθιστόρημα της συγγραφέως είναι το γεγονός πως παρότι υπάρχει αυτή η μάχη μεταξύ καλού και κακού, οι χαρακτήρες του βιβλίου δεν ανήκουν απόλυτα σε κάποια από τις δύο πλευρές.Αντίθετα, και ανάλογα πάντα με τις περιστάσεις υπερτερεί μία εκ των δύο πλευρών κάθε φορά, η οποία αναδύεται στην επιφάνεια! Γεγονός, νομίζω που προσδίδει ιδιαίτερο αναγνωστικό ενδιαφέρον στο βιβλίο, διότι η συγγραφέας μέσα απ’ την παρουσίαση των γεγονότων με σφαιρικό τρόπο, προσπαθεί και καταφέρνει να εκφράσει και να δικαιολογήσει τις ενέργειες και της άλλης πλευράς, άσχετα με το στρατόπεδο που τελικά επιλέγει να ενταχθεί τόσο η ίδια, όσο και οι αναγνώστες.
Όλα ξεκινούν με την δολοφονία της Ρόζας Παλαιολόγου, της πλούσιας ηλικιωμένης ιδιοκτήτριας της εταιρείας καλλυντικών «Rosaline», δολοφονία που καλύπτεται από αρκετό μυστήριο, μιας και τα κίνητρα της παραμένουν τουλάχιστον στην αρχή άγνωστα και ίσως αδικαιολόγητα! Ποιος είχε λόγο να σκοτώσει τη βασίλισσα μιας τόσο επικερδούς αυτοκρατορίας καλλυντικών; Να προέρχεται το πρόσωπο αυτό απ’ το ομιχλώδες παρελθόν της Ρόζας;Ερωτήματα που απασχολούν αρχικά την σκέψη του αναγνώστη και αποτελούν την αφορμή για να αρχίσει η ιστορία σιγά-σιγά να ξεδιπλώνεται. Ιστορία που είναι ριζωμένη βαθιά στις πηγές του ποταμού Αχέροντα! Η συγγραφέας χρησιμοποιώντας την τριτοπρόσωπη αφήγηση, δημιουργεί δύο αφηγηματικούς άξονες έναν στο παρόν κι έναν στο παρελθόν. Ο αναγνώστης ταξιδεύει πίσω στο 1960, σε ένα χωριό της Ηπείρου, όπου παρακολουθεί την σκληρή καθημερινότητα της μικρής Φιλίτσας. Η μικρή ηλικιακά ηρωίδα ζει φτωχικά με την συνονόματη γιαγιά της και τον μέθυσο πατέρα της, χωρίς την παρουσία του μητρικού προτύπου, αφού η μητέρα της και σύζυγος του Αυγουστή, του πατέρα της, τους εγκατέλειψε, μην μπορώντας να αντέξει τις ευθύνες του μητρικού ρόλου.
Δυστυχώς, η Φιλίτσα έχει την τύχη, ή καλύτερα για να είμαστε πιο σωστοί, την ατυχία να μεγαλώνει πλάι σε έναν ακαμάτη πατέρα, έναν πατέρα σκληρό και αλύγιστο σαν μέταλλο, έναν πατέρα δίχως αποθέματα αγάπης, ο οποίος ξοδεύει τον χρόνο, αλλά και τα ελάχιστα χρήματα τους στο ποτό! Έναν πατέρα που δε διστάζει να υψώσει το τραχύ του χέρι και να ξυλοκοπήσει σχεδόν μέχρι θανάτου το ανήλικο παιδί του… Η Φιλίτσα λοιπόν βρίσκει απάγκιο στην αγκαλιά των συνομηλίκων της και συγκεκριμένα στην αγκαλιά της Ειρήνης, του Φώτη και του Βάσου, με τους οποίους δημιουργούν μία παρέα σφικτά δεμένη, μέχρι τη στιγμή εκείνη που κάποιος απ’τους τέσσερις φίλους φτάνει στο σημείο της προδοσίας, κλέβοντας ηθελημένα την τύχη της Φιλίτσας, γεγονός που ‘χει ολέθρια αποτελέσματα στην μεταξύ τους σχέση, καθώς και στην πορεία που ακολουθούν ύστερα οι ζωές τους! Μέσα στην ατυχία της ωστόσο, η Φιλίτσα θα σταθεί και αρκετά τυχερή, διότι θα γνωρίσει την Λευκοθέα, ένα μυστηριώδες και μοναχικό πλάσμα, που θα την μυήσει στη μαγεία των θεραπευτικών φυτών και βοτάνων, καλλιεργώντας της ταυτόχρονα τον σεβασμό για το έμψυχο και άψυχο περιβάλλον γύρω της! Οι γνώσεις που θα αποκτήσει στο πλευρό της Λευκοθέας, θα σταθούν το χρυσό εισιτήριο στα χέρια της μικρής Φιλίτσας, που θα της αλλάξουν για πάντα τη ζωή.
Στο σήμερα, ο αναγνώστης παρακολουθεί τις έρευνες του ιδιωτικού ερευνητή Χρήστου Βαράγκη, ο οποίος ύστερα απ’ την παρακίνηση της Λευκής, της εγγονής της Ρόζας, αναλαμβάνει να λύσει το μυστήριο που επικρατεί γύρω απ’ την δολοφονία της γιαγιάς της. Γεγονός που θα συμβάλει στο να βρεθούν τα κομμάτια του παζλ που λείπουν, κι έτσι να ολοκληρωθεί στα μάτια του αναγνώστη το προφίλ της Ρόζας! Η αφήγηση λοιπόν που αφορά το σήμερα διακατέχεται από έντονο σασπένς, μυστήριο και καταιγιστική δράση ενώ ταυτόχρονα καταδεικνύει τις υπαρκτές δυνατότητες της συγγραφέως και στο αστυνομικό είδος.
Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον στο βιβλίο της κυρίας Ιωάννου νομίζω είναι οι αναφορές της στον ποταμό Αχέροντα, που κατά την ελληνική μυθολογία θεωρούνταν η είσοδος για τον Άδη. Μέσα από μία πληθώρα διακειμενικών αναφορών η συγγραφέας χρησιμοποιώντας ταυτόχρονα την εξαιρετικά γλαφυρή και λυρική γραφή της,δημιουργεί μία επιβλητική ατμόσφαιρα, μυστηριακή θα λέγαμε, όπου οι περιγραφές του Αχέροντα και του φυσικού περιβάλλοντος γύρω του κόβουν την ανάσα! Στην έντονη αυτή ατμόσφαιρα συνδράμει και η επινόηση του χαρακτήρα της Λευκοθέας, ενός αερικού θα λέγαμε, η παρουσία του οποίου διαδραματίζει σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη της πλοκής του βιβλίου, μιας και αποτελεί τον από μηχανής θεό του μυθιστορήματος.
«Η κληρονόμος του ποταμιού» είναι ένα ευφάνταστο ελληνικό μυθιστόρημα. Ένα μυθιστόρημα απόλυτα ισορροπημένο που διαβάζεται απνευστί ως ένα παραμύθι για μεγάλα παιδιά και γεννά μία πληθώρα ατόφιων συναισθημάτων. Αφέσου λοιπόν στη δίνη που δημιουργεί η συγγραφέας, στη δίνη που δημιουργεί ο ποταμός Αχέροντας και σίγουρα θα μαγευτείς από αυτό το ξεχωριστό αναγνωστικό ταξίδι.