«Οι ρετσίνες του Βασιλιά»: Ο Ισίδωρος Ζουργός στον Ιανό

Το Σάββατο 30 Νοεμβρίου στις 12:00 οι εκδόσεις Πατάκη και η Αλυσίδα Πολιτισμού ΙΑΝΟS παρουσιάζουν το βιβλίο του Ισίδωρου Ζουργού, «Οι ρετσίνες του Βασιλιά». Αυτό το μυθιστόρημα ασχολείται με το σήμερα διατηρώντας όμως μια παλιά του έξη, την πότε φανερή και πότε υπόγεια διασύνδεση με γνωστούς συγγραφείς και βιβλία

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στον ΙΑΝΟ της Αθήνας (Σταδίου 24) και η είσοδος είναι ελεύθερη.

Θα παρουσιάσουν το βιβλίο και θα συνομιλήσουν με τον συγγραφέα οι:
Νίκος Δαββέτας, συγγραφέας-κριτικός λογοτεχνίας
Νίκος Θρασυβούλου, δημοσιογράφος
Σπύρος Παπαδόπουλος, ηθοποιός-σκηνοθέτης

Λίγα λόγια για το βιβλίο

Το βιβλίο αυτό μιλάει για έναν βασιλιά σε κάποιο χωριό, τις κόρες του, για έναν πύργο, ένα καφενείο με πολλά βαρέλια ρετσίνα και για κάποια άλλα ακόμη. Όσοι από σας έχουν παρακολουθήσει προηγούμενα βιβλία του συγγραφέα, θα είναι εύκολο να παρατηρήσετε μια μετατόπιση από τον ιστορικό χρόνο, όπου είναι συχνά το πλαίσιο της αφήγησης. Αυτό το μυθιστόρημα ασχολείται με το σήμερα διατηρώντας όμως μια παλιά του έξη, την πότε φανερή και πότε υπόγεια διασύνδεση με γνωστούς συγγραφείς και βιβλία. Έτσι οι Ρετσίνες του βασιλιά, το ένατο κατά σειρά μυθιστόρημά του ριζώνει, αναπτύσσεται και στέλνει βλαστούς στον κόσμο του Σαίξπηρ και του Ραμπελαί.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Κάποιο απόγευμα του φθινοπώρου, ένας ηλικιωμένος άντρας κάνει την εμφάνισή του στο χωριό. Μερικοί τον αναγνωρίζουν και ισχυρίζονται  πως τον είχαν δει τον προηγούμενο χειμώνα να επιθεωρεί τις εργασίες στον πύργο, αυτόν που στέκεται στο τέρμα της μεγάλης ανηφόρας. Βρισκόμαστε στην Ελλάδα στην εποχή της κρίσης, της ανεργίας και της νεανικής μετανάστευσης. Ο άντρας εγκαθίσταται στον πύργο, ένα εμβληματικό αρχοντικό, πατρικό της γυναίκας του που έχει πεθάνει. Ο Λεόντιος Έξαρχος είναι ένας καλοβαλμένος αστός που έχει υπερβεί την έβδομη δεκαετία της ζωής του, εύρωστος επιχειρηματίας με πλούτο εμπειριών, έχει ταξιδέψει σε κάθε γωνιά της γης και έχει συναναστραφεί  ανθρώπους με ισχύ. Ο Έξαρχος έχει τρεις κόρες από τις οποίες οι δύο διαπρέπουν στο εξωτερικό ενώ η μικρότερη ζει στην Αθήνα. Η παρουσία του στο μικρό χωριό γεννάει φήμες, όπως ήταν αναμενόμενο, οι οποίες εντείνονται απ’ τη στιγμή που γίνεται γνωστό πως αυτός ο άρχοντας με την αυταρχική συμπεριφορά και το γεμάτο πορτοφόλι έχει έρθει για να εγκατασταθεί κι όχι να φύγει με τις πρώτες βροχές, τότε που το χωριό αρχίζει να ερημώνει. Στη διάρκεια ενός χρόνου, όσο κρατάει η δράση του μυθιστόρηματος, πίσω απ’ τις κουρτίνες της κάθε μέρας ελλοχεύει μια σκοτεινή οικογενειακή ιστορία αλλά και ο ίδιος ο σαιξπηρικός κόσμος ως αδιάγνωστη ασθένεια: πύργοι, βασιλιάδες, κόρες, γελωτοποιοί,  εξουσία, προδοσία, αίμα…

Το μυθιστόρημα συνομιλεί πότε φανερά και πότε υπόγεια με τον  Βασιλιά Ληρ, όπως και με τον χθόνιο πολιτισμό των αμόρφωτων αγροτών του Ραμπελαί στον Γαργαντούα. Στο κείμενο εξυφαίνεται αφενός η σταδιακή αποδόμηση ενός εξουσιαστή πατριάρχη κι αφετέρου η αμηχανία και ο τρόμος αυτού του μικρού βασιλιά μπροστά σε έναν κόσμο που αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες, που ο ίδιος δεν μπορεί πια να τον διαχειριστεί. Το μυθιστόρημα ασχολείται και με το γέλιο, με την άγονη αναζήτησή του, τη δίψα να το αιχμαλωτίσουμε, την αποτυχία να νιώσουμε  τη γάργαρη επέλασή του. Οι Ρετσίνες του Βασιλιά είναι ένα μυθιστόρημα νόμισμα που συνομιλεί με δύο κλασικά έργα της λογοτεχνίας. Στη μια του όψη ο αναμαλλιασμένος γέροντας που κάποτε ήταν βασιλιάς, στην άλλη  ένας κοιλαράς που μοιάζει να είναι ο Γαργαντούας ή ένας γεωργός που χαμογελάει βαστώντας στο χέρι ένα κρασοπότηρο. Όλα αυτά μέχρι το νόμισμα να πέσει στη γη, εκεί στη χθόνια σαγήνη της γονιμότητας και του τάφου. Εκεί στο χώμα-χωριό  ο γερο-Έξαρχος, ο επισκέπτης του φθινοπώρου, καθώς τον αποδομεί ο χρόνος, παίζει το τελευταίο του χαρτί. Στο καφενείο, μπρος στα μεθυσμένα γέλια, εκλιπαρεί για την τελευταία ευκαιρία, που θα του χαρίσει την ανακαίνιση του κόσμου μέσα από τη θαλπωρή του κρασιού, της σάρκας και της αγάπης.