Παντός καιρού
παρατηρητής των πάντων
με την γύμνια του σε κοινή θέα,
ερχότανε στον καφενέ
στη γωνία καθότανε,
στην άκρη του μαγαζιού
στην άκρη του κόσμου
για ώρες
έπλεκε λέξεις
με τα δάκτυλα τις τρύπες
στο στέρνο να μπαλώσει,
τις άφηνε εκεί
μέχρι να μουλιάσουν
τις έστυβε ύστερα,
μαύρο υγρό
στο άδειο ποτήρι
και το ‘πινε,
ζαλισμένος τις ξήλωνε
μία, μία,
για να τις πλέξει την επομένη
Συγγραφέα τον φώναζαν,
μα εκείνος ήξερε,
ήταν απλά ένας αλκοολικός
των λέξεων ράφτης.
Ανέκδοτο ποίημα του Γιάννη Ζαραμπούκα, αφιερωμένο στην μνήμη της Γιώτα Φώτου που έφυγε από τη ζωή στις 26 Ιουλίου 2019.