του Ἀλφόνσου-Λεωνίδα
Δώδεκα δωδεκάτου
του δύο χιλιάδες δώδεκα.
“Κοίτα”, μου είπες,
“ποτέ ξανά δεν θα προλάβουμε
να είναι έτσι ταιριασμένοι οι αριθμοί!”
Μικρός, τρία χρόνια
προτού κλείσεις τα δώδεκα,
διέκρινες στο βάθος το όριο.
Τον χρόνο μέτρησες
πρώτη φορά
με το ανθρώπινό του βάρος.
Από τη συλλογή «Τα χέρια και ο χρόνος», Κέδρος, 2018