Νέες προτάσεις από τις έξοχες και ποιοτικές εκδόσεις Πόλις από τον κόσμο της μυθιστοριογραφίας μέχρι την καταγραφή αληθινών γεγονότων. Οι πρόσφατοι τίτλοι περιλαμβάνουν συγγραφείς που ο εκδοτικός οίκος έχει παρουσιάσει στο παρελθόν.
Max Porter – Λάννυ (Μτφ: Μυρσίνη Γκανά)
σελίδες: 224 | τιμή: 15 ευρώ | isbn: 978-960-435-719-2
Ο Λάννυ είναι ένα μικρό αγόρι που διαφέρει από τα άλλα. Αλλόκοτος και ονειροπόλος, τις περισσότερες μέρες σκαρφαλώνει στα δέντρα, βρίσκει καταφύγιο στις μυστικές κρυψώνες του και χάνεται στον λαβύρινθο της καλπάζουσας φαντασίας του. Οι γονείς του νιώθουν λατρεία, ανάμεικτη με ανησυχία, γι’ αυτό το παιδί που δεν μπορούν να ελέγξουν και να καταλάβουν. Όσο για τους κατοίκους του χωριού όπου έχει εγκατασταθεί η οικογένεια, βλέπουν τον Λάννυ απλώς σαν ένα παιδί «πειραγμένο» και αντιμετωπίζουν καχύποπτα τη σχέση του με τον ηλικιωμένο Πιτ, άλλοτε διάσημο και διαβόητο ζωγράφο, που προκαλεί τα χειρότερα κουτσομπολιά. Μια μέρα, ο Λάννυ εξαφανίζεται. Οι υποψίες στρέφονται αμέσως στον Πιτ. Όσο οργανώνεται η έρευνα, οι φωνές του χωριού μπερδεύονται, για να δώσουν τη δική τους άποψη και εκδοχή για τα γεγονότα. Μια άλλη φωνή όμως ξεπετάγεται ξαφνικά, αυτή του «Μακαρίτη γερο-Άκανθου», μιας παγανιστικής θεότητας ριζωμένης στο φολκλόρ του χωριού, πνεύματος του δάσους και μπαμπούλα μαζί, που μοιάζει να ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για τον Λάννυ.
Από το πρώτο του κιόλας μυθιστόρημα, ο Μαξ Πόρτερ χαρακτηρίστηκε ως μια αποκάλυψη της νεότερης βρετανικής λογοτεχνικής σκηνής. Κείμενο εκτός πλαισίου από κάθε άποψη, το Η θλίψη είναι ένα πράγμα με φτερά κατάφερε να συγκινήσει βαθιά τους αναγνώστες.
Το Λάννυ είναι ένα βιβλίο εξίσου μοναδικό με το προηγούμενο, από το οποίο και διαφοροποιείται, συνεχίζοντας όμως να εμβαθύνει στις ίδιες εμμονές, τις ίδιες αγωνίες, την ίδια ποίηση. Μεγαλύτερης έκτασης, μεγαλύτερης πυκνότητας, με σαφέστερη αφηγηματική δομή, πιο φιλόδοξο επίσης, από την άποψη ότι ενορχηστρώνει μια πληθώρα φωνών και οπτικών, αποτελεί ένα σπουδαίο μυθιστόρημα για την παιδική ηλικία, τη φαντασία, την πίστη και τον φόβο, με δόσεις παραμυθιού, συναρπαστικού και τρομακτικού συνάμα. Ο Μαξ Πόρτερ δημιούργησε, με τον χαρακτήρα του Λάννυ και των γονιών του, του ηλικιωμένου Πιτ, αλλά κυρίως, ίσως, του Μακαρίτη γερο-Άκανθου, χαρακτήρες πρωτότυπους και εξαιρετικά γοητευτικούς. Δημιούργησε επίσης μια πραγματική προσωπική μυθολογία, προσθέτοντας ένα λιθαράκι στο μυθιστορηματικό του οικοδόμημα που δεν μοιάζει με κανένα άλλο.
Το βιβλίο αποτελεί μια μοναδική αναγνωστική εμπειρία: μια καταβύθιση στην καρδιά των λέξεων, σε έναν λαβύρινθο γραμμάτων που χορεύουν πάνω στη σελίδα, που αναπαράγονται και μπερδεύονται συνθέτοντας ένα μεγάλο πεζογραφικό ποίημα το οποίο μοιάζει με καλλιγράφημα. Η λογοτεχνία, σύμφωνα με τον Μαξ Πόρτερ, είναι ένα πλάσμα ζωντανό, οργανικό: ανακαλύπτει εκ νέου τη γλώσσα και τη μεταμορφώνει, για να την καταστήσει πιο άμεσα και πηγαία εκφραστική.
Daniel Schneidermann – Βερολίνο, 1933 / Η στάση του διεθνούς Τύπου μπροστά στον Χίτλερ (Μτφ: Γιώργος Καράμπελας)
σελίδες: 448 • τιμή: 22 ευρώ • isbn: 978-960-435-686-7
Τον Ιανουάριο του 1933, όταν ο Χίτλερ ανεβαίνει στην εξουσία, διακόσιοι περίπου ξένοι δημοσιογράφοι είναι διαπιστευμένοι στο Βερολίνο. Ελάχιστοι από αυτούς θα απελαθούν. Οι περισσότεροι θα παραμείνουν στην πρωτεύουσα του Ράιχ.
Αμερικανοί, Βρετανοί, Γάλλοι, όλοι τους καλοί γνώστες της Γερμανίας και συχνά γερμανόφιλοι, εργάζονται δηλώνοντας την πίστη τους στην ελευθερία του Τύπου. Οι καθημερινοί τους συνομιλητές, όμως, ονομάζονται Γκέμπελς ή Γκέρινγκ. Ενώ γύρω τους θα αρχίσουν σύντομα να μαίνονται οι διώξεις εναντίον Εβραίων και αντιφρονούντων, αυτοί παλεύουν να αποσπάσουν μια αποκλειστική δήλωση off the record ή να τους γίνει η χάρη να πάρουν συνέντευξη από τον δικτάτορα.
Γιατί δεν προειδοποίησαν τον κόσμο για την παραφροσύνη και τη βαρβαρότητα του χιτλερισμού; Ο σφοδρός αντικομμουνισμός των εργοδοτών τους, η ατμόσφαιρα μιας εποχής ανεκτικής στους δικτάτορες, η παράλυση μπροστά στα όσα πρωτόγνωρα αντικρίζουν τα μάτια τους, και χιλιάδες ακόμα λόγοι: όλα αυτά συμβάλλουν στο να επικρατήσει μια συλλογική μιντιακή τύφλωση που θα οδηγήσει, από το 1941 και μετά, στην πλήρη άρνηση του Ολοκαυτώματος.
Βασισμένο σε διεξοδική έρευνα των πηγών, το βιβλίο αποτελεί ένα συναρπαστικό χρονικό της καθημερινής ζωής των ξένων δημοσιογράφων στο Βερολίνο, από το 1933 έως το 1941. Μια αφήγηση που τη διαπερνά απ’ άκρου εις άκρον το εξής ερώτημα: Είμαστε βέβαιοι ότι διαθέτουμε σήμερα περισσότερα εφόδια για να κατονομάσουμε το Κακό;
László Krasznahorkai – Η επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ (Mτφ από τα ουγγρικά: Μανουέλα Μπέρκι)
σελίδες: 560 | τιμή: 22 ευρώ | isbn: 978-960-435-740-6
Τοποθετημένη στο σήμερα, η Επιστροφή του βαρόνου Βένκχαϊμ αφηγείται την ιστορία του βαρόνου Μπέλα Βένκχαϊμ (ενός ήρωα που θυμίζει τον πρίγκιπα Μίσκιν), ο οποίος αποφασίζει, στο τέλος της ζωής του, να επιστρέψει στη γενέτειρά του στην ουγγρική επαρχία. Δραπετεύοντας από το Μπουένος Άιρες, για να μην αναγκαστεί να πληρώσει τα υπέρογκα χρέη του στα καζίνα της πόλης, όπου ζούσε εξόριστος, ελπίζει να συναντηθεί και πάλι με τη Μάρικα, την αγαπημένη του από τα μαθητικά του χρόνια. Στην πατρίδα του πια, βρίσκει μια πόλη γεμάτη κομπιναδόρους και πολιτικάντηδες, όπου βασιλεύει η μιζέρια και ο παραλογισμός. Στο μεταξύ, ο κύριος Καθηγητής –ένας διεθνούς φήμης επιστήμονας που μελετά τα βρύα και ζει σε ένα αλλόκοτο παράπηγμα, σαν ησυχαστήριο, σε μια ακατοίκητη περιοχή έξω απ’ την πόλη– παραληρεί ακατάπαυστα και προσπαθεί επίμονα να αποκτήσει ανοσία απέναντι στις ίδιες του τις σκέψεις. Μέσω μιας συναρπαστικής πλοκής, με τον θάνατο και την άβυσσο να καραδοκούν, η έσχατη καταδίκη έρχεται να συντρίψει τους ανυποψίαστους κατοίκους της πόλης.
Jean-Claude Grumberg – Η πιο πολύτιμη πραμάτεια / Ένα παραμύθι (Μτφ: Ρούλα Γεωργακοπούλου)
σελίδες: 112 • τιμή: 14 ευρώ • isbn:978-960-435-717-8
Μια φορά κι έναν καιρό, σ’ ένα μεγάλο δάσος ζούσε ένας φτωχός ξυλοκόπος με τη φτωχιά γυναίκα του.
Όχι όχι όχι όχι όχι, μην ανησυχείτε, δεν πρόκειται καθόλου για τον Κοντορεβυθούλη! Όπως εσείς, έτσι κι εγώ απεχθάνομαι αυτή τη γελοία ιστορία. Πού ακούστηκε οι γονείς να παρατάνε τα παιδιά τους επειδή δεν έχουν να τα θρέψουν; Έλεος…
Μέσα σ’ αυτό το μεγάλο δάσος λοιπόν επικρατούσε μεγάλη πείνα και πολύ κρύο. Ιδίως τον χειμώνα. Το καλοκαίρι μια τρομερή ζέστη έπεφτε σ’ αυτό το δάσος κι έδιωχνε το πολύ κρύο. Η πείνα απεναντίας ήταν σταθερή, προπάντων τα χρόνια που γύρω από αυτό το δάσος μαινόταν ο παγκόσμιος πόλεμος.
Ο παγκόσμιος πόλεμος, ναι ναι ναι ναι ναι.
James Baldwin – Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει (Μτφ: Άλκηστις Τριμπέρη)
σελίδες: 268 • τιμή: 16 ευρώ • isbn:978-960-435-713-0
Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει, θα μας έλεγε για τη δεκαεννιάχρονη Τις που είναι ερωτευμένη με τον Φόνι, έναν νεαρό μαύρο γλύπτη. Κατηγορούμενος για τον βιασμό μιας Πορτορικανής, τον οποίο δεν διέπραξε, ο Φόνι ρίχνεται στη φυλακή. Όταν η Τις ανακαλύπτει ότι είναι έγκυος, η οικογένειά της και ο πατέρας του Φόνι αποφασίζουν να αγωνιστούν για να αποδείξουν την αθωότητά του, ενώπιον ενός δικαστικού μηχανισμού για τον οποίο οι μαύροι είναι οι «ιδανικοί ένοχοι». Ο Τζέιμς Μπόλντουιν, με τη μοναδική, άμεση, πρωτοπρόσωπη αφήγηση, που γνωρίσαμε στο Κουαρτέτο του Χάρλεμ (Πόλις, 2019), μας μιλά, μέσα από τον δυνατό έρωτα ενός ζευγαριού, για την αδικία, τον φυλετικό ρατσισμό, τη συμπαράσταση αλλά και την προδοσία μεταξύ των μελών μιας οικογένειας, τον αδιάκοπο αγώνα για δικαιοσύνη, με μόνα όπλα την αγάπη, την αλληλοϋποστήριξη και την πίστη στην αλήθεια, παρά την απελπισία, την οργή και τη θλίψη η οποία πηγάζει από το μίσος που αυτό το ζευγάρι αντιμετωπίζει. Αισθησιακό, βίαιο, γεμάτο πόνο, βαθιά συγκινητικό και, δυστυχώς, επίκαιρο μυθιστόρημα, το Αν η Beale Street μπορούσε να μιλήσει αφήνει στον αναγνώστη τη γλυκόπικρη αίσθηση των μπλουζ, που τόσο άρεσαν στον James Baldwin.
Ελισάβερ Κοτζιά – Ελληνική Πεζογραφία 1974-2020 – Το μέτρο και τα σταθμά
σελίδες: 760 | τιμή: 25 ευρώ | isbn:978-960-435-729-1
Τα χρόνια 1974-2010 υπήρξαν αδιαμφισβήτητα η δημοκρατικότερη και πολιτικά ομαλότερη περίοδος στη ζωή του ελληνικού κράτους. Χρόνια ελευθερίας, όχι μικρής ευμάρειας και μάλλον γενικής ανεμελιάς, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την άνετη καλλιέργεια της λογοτεχνίας – και ειδικά της πεζογραφίας. Οι βαθιές μεταβολές που ταυτόχρονα έλαβαν χώρα στην αγορά του βιβλίου σε ολόκληρη τη Δύση (ανατροπή των αξιών, έκρηξη των αριθμών και θεσμικές καινοτομίες) επηρέασαν ριζικά και το ελληνικό βιβλίο – τη συγγραφή, την παραγωγή και την ανάγνωσή του.
Η παρούσα μελέτη καταγράφει τους μετασχηματισμούς της περιόδου και εξετάζει τις επιπτώσεις τους στο ελληνικό ιστορικό, κοινωνικό, παρωδιακό, φανταστικό και αστυνομικό μυθιστόρημα. Αναλύει τα κείμενα 205 πεζογράφων που δημοσίευσαν στα χρόνια της μεταπολίτευσης: τι λέει το έργο τους, πώς το λέει, τι επιλέγει να παρατηρήσει και μέσα σε ποια συμφραζόμενα το θέτει. Ψάχνει, με άλλα λόγια, πώς το ελληνικό μυθιστόρημα και διήγημα ανέπλασαν την πραγματικότητα σε εθνικό, διεθνές, δημόσιο, ιδιωτικό, οικονομικό, πολιτισμικό και κοσμοθεωρητικό πεδίο. Και κατόπιν επιδιώκει την καλλιτεχνική αξιολόγησή τους: σε τι είδους αφηγηματικές τεχνικές προσέφυγαν, πόσο λειτουργικές είναι, σε ποιο βαθμό ανανέωσαν την παράδοση, αν μεταμόρφωσαν τη ματιά μας, και πόση απόλαυση προσφέρουν. Η μελέτη χρησιμοποιεί συνδυαστικά τα εργαλεία της Ερμηνευτικής, της Κριτικής, της Θεωρίας της λογοτεχνίας και της Ιστορίας της λογοτεχνίας.
Bernard Lahire – Η κοινωνιολογική ερμηνεία των ονείρων (Μτφ: Αντώνης Αθανασόπουλος)
σελίδες: 624 – τιμή:25 ευρώ – isbn: 978-960-435-681-2
Βιβλίο καινοτόμο και φιλόδοξο, το οποίο θέτει τα θεμέλια μιας νέας επιστήμης των ονείρων υποστηρίζοντας ότι το όνειρο είναι κοινωνικό φαινόμενο. Το έργο τροποποιεί ταυτοχρόνως τη ματιά μας πάνω στα όνειρα και πάνω στην ίδια την επιστήμη της κοινωνιολογίας. Ο Λαΐρ, συζητώντας και με άλλους επιστημονικούς κλάδους (ψυχανάλυση, νευροεπιστήμες, γλωσσολογία, ανθρωπολογία), προτείνει, πέραν του Φρόυντ, ένα νέο μοντέλο ερμηνείας των ονείρων.
Μπορούν οι κοινωνικές επιστήμες να προσεγγίσουν το όνειρο; Οι περισσότεροι κοινωνιολόγοι εξακολουθούν μέχρι σήμερα να το αγνοούν, παρότι το όνειρο αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της ψυχανάλυσης και αντικείμενο μελέτης της ψυχολογίας και των νευροεπιστημών. Βέβαια, υπήρξαν ερευνητές που μελέτησαν την πρόσληψη του ονείρου σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικά περιβάλλοντα. Αυτό, όμως, που προτείνει ο Bernard Lahire είναι να εμβαθύνουμε στην ίδια τη λογική της ονειροπλασίας και να συνδέσουμε τα όνειρα με τις κοινωνικές εμπειρίες των ατόμων.
Τούτο το πρωτόγνωρο, για τα δεδομένα της κοινωνιολογίας, βιβλίο φιλοδοξεί να διατυπώσει μια γενικότερη θεωρία της ονειρικής έκφρασης. Βασίζοντας τη μελέτη του στις κατακτήσεις του ερμηνευτικού μοντέλου που πρότεινε ο Freud, ο Bernard Lahire προσπαθεί να διορθώσει τις αδυναμίες, τις παραλείψεις και τα σφάλματά του, εκμεταλλευόμενος την αξιοσημείωτη επιστημονική πρόοδο που συντελέστηκε, από τη δημοσίευση της Ερμηνείας των ονείρων και μετά.
Αντίθετα με ό,τι πίστευε ο Freud, μετά το πέρας της παρούσας έρευνας το όνειρο παρουσιάζεται ως ο χώρος ενός συμβολικού παιχνιδιού που έχει ως επί το πλείστον απαλλαγεί από κάθε είδους λογοκρισία, είτε τυπική είτε ηθική. Η επικοινωνία του υποκειμένου με τον εαυτό του, στο πλαίσιο της οποίας εκτυλίσσεται το όνειρο, το καθιστά το κατεξοχήν προσωπικό ημερολόγιο. Το όνειρο φανερώνει στον εκάστοτε μελετητή του στοιχεία που θα τον βοηθήσουν να κατανοήσει καλύτερα την ανθρώπινη ύπαρξη. Η μελέτη του μας επιτρέπει να αντικρίσουμε καταπρόσωπο τι μας απασχολεί στα κρυφά, και να κατανοήσουμε αυτό που σκέφτεται μέσα μας, εν αγνοία μας.
Επιπλέον, η ανά χείρας θεωρία της ονειρικής έκφρασης συντελεί στην αναθεώρηση της κοινωνιολογίας, καθώς της προσδίδει νέες φιλοδοξίες. To όνειρο δεν εισέρχεται στη μεγάλη οικογένεια των κοινωνικών επιστημών για να την αφήσει ανέπαφη, αλλά για να ανατρέψει τις συνήθειές της και να διαρρυθμίσει εκ νέου τον χώρο της.
Paul Greveillac – Αφέντες και δούλοι (Μτφ: Γιάννης Καυκιάς)
σελίδες: 544 • τιμή: 22 ευρώ • isbn: 978-960-435-716-1
Τρεις γενιές ζωγράφων στη μαοϊκή Κίνα. Ο παππούς, αγρότης σε ένα απομονωμένο χωριό στους πρόποδες των Ιμαλαΐων, ερασιτέχνης ζωγράφος κλασικότροπης τεχνοτροπίας, μεταδίδει στον γιο του τον Κιγουάι το πάθος για τη ζωγραφική. Ο Κιγουάι, παρά τις παρακλήσεις της μητέρας του, ζωγραφίζει από το πρωί ώς το βράδυ στην αγορά του Για’αν, στα σκιερά μονοπάτια του Σετσουάν, στους αγρούς, αλλά και στο σχολείο. Η ζωή είναι σκληρή, η κολεκτιβοποίηση της γης βρίσκεται στο αποκορύφωμά της, η πείνα αποδεκατίζει τους χωρικούς, οι αρχέγονες παραδόσεις τίθενται υπό διωγμό από τη βίαιη Πολιτιστική Επανάσταση. Χάρη σε έναν ερυθροφρουρό που εκτιμά το ταλέντο του, ο Κιγουάι καταφέρνει να ξεφύγει από τη σκληρή δουλειά στα χωράφια και τη διαρκή αναδιαπαιδαγώγηση. Η ζωή του αλλάζει. Φεύγει για σπουδές στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Πεκίνου. Εγκαταλείποντας την παραδοσιακή τεχνική που του κληροδότησε ο πατέρας του, οργανώνεται στο Κόμμα, συμμορφώνεται με τη γραμμή που αυτό επιβάλλει στα ζητήματα της αισθητικής και της τεχνοτροπίας, και ακολουθεί την περιπετειώδη, με τα πάνω και τα κάτω της, καριέρα του επίσημου ζωγράφου του κινεζικού καθεστώτος, μεταδίδοντας κι εκείνος, με τη σειρά του, την αγάπη για τη ζωγραφική στον δικό του γιο. Εκείνος όμως ζει τα χρόνια της αμφισβήτησης, της αναζήτησης νέων, πρωτοποριακών μορφών στην τέχνη, της διεκδίκησης της ελευθερίας, που κορυφώνεται στην πλατεία Τιεν Αν Μεν.
Ιστορικό και πολιτικό μυθιστόρημα, στοχασμός για την ελευθερία της τέχνης και τον ολοκληρωτισμό, το Αφέντες και δούλοι εξετάζει, επιπλέον, με ευαισθησία και οξυδέρκεια τη σχέση πατέρα-γιου.
Γιάννης Μπαλαμπανίδης – Largo
σελίδες: 160 | τιμή: 14 ευρώ | isbn:978-960-435-726-0
Largo είναι ένας πολύ αργός μουσικός ρυθμός, που αντιστοιχεί σε 40 έως 60 χτύπους του μετρονόμου το λεπτό· σημαίνει, θα λέγαμε: πλατιά, εκτεταμένα, γενναιόδωρα. Largo είναι επίσης μια σειρά ιστορίες γραμμένες σε διαφορετικό ύφος και κλίμακα η καθεμιά, που αν κάτι τις συνδέει είναι το άλυτο ερώτημα του χρόνου. Σαν ασκήσεις που κινούνται στα όρια μιας πραγματικότητας που δεν είναι πάντα ορατή με γυμνό μάτι, αλλά παράδοξη, αυθαίρετη και κάπως μαγική. Ιστορίες περιπλάνησης ανάμεσα στο ρίζωμα και την απώλεια, στην αέναη κίνηση και την αδράνεια, στην εργασία και τη ρέμβη, στη μνήμη και τη μοναξιά, στην αρχή και το τέλος των πραγμάτων – και ό,τι τελοσπάντων μεσολαβεί ανάμεσα στα χτυπήματα του μετρονόμου.
Τατιάνα Κίρχοφ – Ιστορίες που (δεν) είπα στον ψυχολόγο μου
σελίδες: 200 | τιμή: 15 ευρώ |isbn:978-960-435-728-4
Με φόντο τον κόσμο που ζούμε, σύγχρονοι άνθρωποι μιλούν ή δεν μιλούν γι’ αυτά που τους απασχολούν. Έντεκα μικρές αυτοτελείς ιστορίες για τα προβλήματα του σήμερα· το αίσθημα ότι είσαι πάντα δεύτερος, τα μεγάλα διλήμματα της ζωής που σε φέρνουν αντιμέτωπο με δύσκολες αποφάσεις, οι ανίατες ασθένειες που σε βυθίζουν σαν άγκυρα, ο μονόλογος ενός ανθρώπου που δεν ζει πια, σύνδρομα που μας φόρτωσαν οι γονείς μας, φόβοι, αγωνίες, προβληματισμοί, και τα όνειρά μας που πρέπει να τα κυνηγάμε.
Η Τατιάνα Κίρχοφ, στην πρώτη της συλλογή διηγημάτων, επιχειρεί να μας πει τις ιστορίες που ο κόσμος λέει ή δεν λέει στον ψυχολόγο του.
Δημήτρης Ψαρράς – Πώς συλλογάται ο Ρήγας; / Επιστροφή στις πηγές
σελίδες: 224 | τιμή: 14 ευρώ | isbn: 978-960-435-747-5
Η αναζήτηση νέων πηγών στο έργο του Ρήγα Βελεστινλή αποδίδει σημαντικά ευρήματα:
– Αποκαλύπτεται η πηγή των περίφημων δύο στίχων από τον Θούριο, «Καλλιό ’ναι μίας ώρας ελεύθερη ζωή,/παρά σαράντα χρόνοι σκλαβιά και φυλακή».
– Προσεγγίζονται νέα μεταφράσματα από έργα των Γάλλων εγκυκλοπαιδιστών.
– Εντοπίζεται μια σημαντική γερμανική πηγή… αγγλικής προέλευσης.
– Πιστοποιείται η εξοικείωση του Ρήγα με το έργο του Βολταίρου και η μετάφραση μεγάλων αποσπασμάτων από τα κείμενά του.
– Δίνεται απάντηση στο πώς συνάντησε ο Ρήγας το «γνωμικό του Χάλερ» που σφράγισε το έργο του («Όποιος ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά»).
– Διατυπώνονται νέες σκέψεις για τη μυστική οργάνωση του Ρήγα και την προσωπική του σχέση με τη θρησκεία.
Μέσα από τα νέα αυτά ευρήματα, επιχειρείται να ερμηνευτεί η δυσανεξία της επίσημης συντηρητικής ιστοριογραφίας απέναντι στην προσωπικότητα, τη δράση και το έργο του Ρήγα. Αναλύεται ειδικά η αρνητική στάση των εκπροσώπων της Ελληνορθόδοξης Ιεραρχίας, από τον Πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄ έως τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και τη σημερινή Διοικούσα Εκκλησία.
Κυρίως, όμως, συνοψίζεται το πολιτικό σχέδιο του Ρήγα για μια πολιτειακή συγκρότηση της απελευθερωμένης Ελλάδας και των Βαλκανίων με βάση τα πιο προωθημένα προτάγματα του ριζοσπαστικού Διαφωτισμού. Το απελευθερωτικό όραμα του Ρήγα συμπεριλαμβάνει ισότιμα όλες τις πληθυσμιακές ομάδες, χωρίς καμία διάκριση φύλου, εθνικής καταγωγής, θρησκείας και γλώσσας. Το επαναστατικό αυτό σχέδιο, που βέβαια ενταφιάστηκε κάτω από την επικράτηση των εθνικισμών του 19ου αιώνα, παραμένει εξαιρετικά επίκαιρο. Και, για πολλούς, απολύτως αδιανόητο.