Πριν, ένα χρόνο περίπου, με αφορμή την κυκλοφορία του νέου βιβλίου της Σεμίνας Διγενή «Οι Απείθαρχοι» από τις Εκδόσεις Κάκτος πήρα μια συνέντευξη από την συγγραφέα για λογαριασμό του tetragwno.gr. Διαβάζοντας τις ιστορίες του Κόκκινου Ουρανοξύστη γνώρισα ή για να είμαι πιο ακριβής ξανά γνώρισα τους πιο παράξενους και αλλόκοτους ανθρώπους. Η ξενάγηση στους 50 ορόφους έκρυβε τόσες εκπλήξεις όσοι και οι ένοικοι τους. Κι αν νομίζετε πως το να συγκατοικείς με άλλους 100 ανθρώπους είναι προκλητικά ενδιαφέρον και γοητευτικά επικίνδυνο, τότε, θα αναγκαστώ να συμφωνήσω μαζί σας. Πρώτα από όλα πρέπει να επιλέξετε ποια εποχή σας ταιριάζει, ποιο συναίσθημα σας αφορά και ποιους επιθυμείτε να έχετε γείτονες. Ευτυχώς, υπάρχουν όλα εκείνα τα ερωτεύσιμα πλάσματα και κανείς δεν πρόκειται να μείνει δυσαρεστημένος.
Είτε, σταθείτε στον όροφο των Τραυμάτων, είτε του Παιδικού Εαυτού θα ανακαλύψετε πως όλα όσα γνωρίζατε ίσως να είναι και, κάπως, αλλιώς. Σε αυτό μπορεί να σας βοηθήσει ο όροφος του Επανασχεδιασμού αν και προσωπικά έμεινα αρκετή ώρα στην Εντροπία. Πάντα μου άρεσε αυτή η λέξη αν και ποτέ δεν την κατανόησα, μέχρι, να διαβάσω τους Απείθαρχους που έτσι κι αλλιώς η αρχή ή το τέλος καθορίζονται από μια απόφαση. Θέλουμε να θυμόμαστε; Αντέχουμε να ξεχνάμε και ο κόσμος μπορεί να επιβιώσει χωρίς την μνήμη του;
Μην βιαστείτε να αποφασίσετε, αφήστε να σας σαγηνεύσουν και ίσως να σας παραπλανήσουν ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, ο Αντρέι Ταρκόφσκι, ο Προύστ -αν είστε τυχεροί μπορεί να σας κεράσει μπισκοτάκια μαντλέν και σε καμιά περίπτωση μην σας πάρουν τα ζουμιά όταν δείτε την Μέριλυν Μονρόε να κλαίει στην αγκαλιά της Νίνου. Όσο για την Έιμι Γουάινχαουζ αφήστε την να ξεχάσει, να γαληνέψει λίγο. Α! μην ξεχάσω, αν δείτε την Κατερίνα Γώγου πείτε της πως ακόμα να τον αλλάξουμε τον κόσμο, αλλά δεν το έχουμε βάλει κάτω, νομίζω δηλαδή. Κι αυτός ο Χίτλερ με τον Γκέμπελς κάθε τελευταία Παρασκευή του μήνα αυτοκτονούν, δεν βαρέθηκαν πια; Όχι, πως τους συμπαθώ ιδιαίτερα, αλλά βαριέμαι να ακούω την γκρίνια του Νίτσε. Το σίγουρο είναι πως οι 100 Απείθαρχοι μπαγαπόντηδες -και πιστέψτε με είναι όλοι τους ένας και ένας- αν τους αφήσετε θα σας αλλάξουν την ζωή!
Η δημοσιογράφος και συγγραφέας Σεμίνα Διγενή τολμά να συνομιλήσει με συγγραφείς, επιστήμονες, ποιητές, τραγουδιστές, ηθοποιούς κα άλλους ξεχωριστούς ανθρώπους σε ένα σουρεαλιστικό μανιφέστο που ο Βέγγος, ο Σαραμάγκου, η Κοτοπούλη, ο Πικάσο, ο Μπόουι και άλλοι φίλοι μας μέσα από τους καυγάδες, τα πάθη και τις υπέροχες συζητήσεις τους ξερνάνε τις ενοχές τους, γλύφουν τις πληγές τους και εντελώς γυμνοί αρχίζουν να μας μοιάζουν. Με κινηματογραφική αφήγηση -αναρωτιέμαι, αν υπάρχει σκέψη για μεταφορά του στην μεγάλη οθόνη- η συγγραφέας εικονοποιεί κάθε χιλιοστό συναισθήματος, κάθε σκέψη και λέξη ανοίγοντας μας την πόρτα για έναν «απείθαρχο» κόσμο που μας χωράει όλους.