Νίκος Παναγιωτόπουλος: “Ανήσυχα άκρα” από τις εκδόσεις Μεταίχμιο

Στα άκρα της ερωτικής παραζάλης οι ήρωες των δέκα διηγημάτων της συλλογής ανακαλύπτουν τα άγνωστα υλικά της ερωτικής τους υπόστασης.

Τι σχέση μπορεί να έχει η φθορά της ερωτικής σχέσης με τα διαστημικά ταξίδια, ο χωρισμός με τα τσιγάρα και τις παροιμίες, το Εκκρεμές του Φουκό με την ερωτική έλξη, οι ταινίες πορνό με την επιμέλεια κειμένων και τη ζήλια, το σκάκι με τη νεκρωμένη λίμπιντο και οι πισίνες στις βίλες των νοτίων προαστίων με τα ερωτικά απωθημένα; Πώς μπορεί να συνδέεται το μπέιζμπολ με την αρρώστια και την ερωτική επιθυμία και ο Τσέχοφ με την ελληνική επαρχία και τη νευροχειρουργική;

Γιατί οι γριές ταΐζουν αδέσποτες γάτες και…τι είναι το χειρότερο που μπορεί να σου συμβεί όταν τα Ανήσυχα Άκρα σου σε κρατάνε ξάγρυπνη και συλλάβεις επ’ αυτοφώρω τον διαρρήκτη που μπουκάρει στο σπίτι σου νυχτιάτικα;

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μωρό μου,
όπως βλέπεις, ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσω κι εγώ αυτή την κοινότοπη κι ανούσια και φθαρμένη προσφώνηση…ως εκεί έφταναν οι φιλοδοξίες σου… το «κερασάκι» μου δεν σ’ άρεσε, σου έπεφτε πολύ εξωτικό, οπότε…Οπότε, μωρό μου, όλα άρχισαν εκείνη τη μέρα –πάνε τρεις μήνες τώρα– που το πολύτιμο κινητό σου έπαψε ξαφνικά να κελαηδάει, σαν τρομαγμένο πουλί στο δάσος που διαισθάνεται αίφνης (θα πει: «ξαφνικά») την παρουσία του κυνηγού. Θες το πιστεύεις, θες όχι, αυτό ήταν αρκετό.


Δέκα ιστορίες που εξερευνούν τις σκοτεινές πτυχές του ερωτικού πάθους.

Νίκος Παναγιωτόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1963. Έχει γράψει σενάρια για τηλεοπτικές σειρές (Οι γυναίκες της ζωής της, Άμυνα ζώνης κ.ά.) και έχει γράψει ή έχει συνεργαστεί στη συγγραφή σεναρίων για περισσότερες από δέκα ταινίες μεγάλου μήκους (Απόντες, Βασιλιάς, Ώρες κοινής ησυχίας κ.ά.) – ταινίες που έχουν διακριθεί σε κινηματογραφικά φεστιβάλ τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.Έχει εκδώσει τις συλλογές διηγημάτων Η ενοχή των υλικών (1997, Βραβείο Μ. Ράλλη) και Γραφικός χαρακτήρας (2016) και τα μυθιστορήματα Το ημερολόγιο ενός εξωγήινου (1998), Το γονίδιο της αμφιβολίας(1999), Αγιογραφία (2003) και Τα παιδιά του Κάιν (2011, Βραβείο Ιδρύματος Π. Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών). Τόσο τα μυθιστορήματα όσο και διηγήματά του έχουν μεταφραστεί σε αρκετές ξένες γλώσσες. Το έβδομο βιβλίο του, Ολομόναχος, εκδόθηκε αρχικά στη Γαλλία, στη σειρά Ce que la vie signifie pour moi των Editions du Sonneur.Τα Ανήσυχα Άκρα είναι το όγδοο βιβλίο του.