Κριτική / Άννα (Anna)

Σκηνοθεσία & Σενάριο: Luc Besson. Πρωταγωνιστούν: Sasha Luss, Luke Evans, Cillian Murphy, Helen Mirren. Διάρκεια: 118 λεπτά.
Βαθμολογία: 1/5

Λίγο John Wick, λίγο δράμα, λίγο ψυχροπολεμικό κλίμα και λίγο ρομάντζο, σερβιρισμένα σε μια άψυχη, κλισέ κατασκοπική περιπέτεια από τον δημιουργό του Leon: The Professional.

Η πανέμορφη, γοητευτική Άννα, κόρη ενός υψηλόβαθμου ναυτικού, με ασυνήθιστα υψηλό δείκτη νοημοσύνης ζει εξαθλιωμένη σε μια ρωσική φτωχογειτονιά με τον μικροεγκληματία σύντροφο της. Καταφέρνει όμως να ξεφύγει από το τέλμα, όταν της προσφέρεται μια θέση στην περιβόητη σοβιετική κατασκοπική υπηρεσία της KGB. Γρήγορα κάνει στο σώμα αισθητή την παρουσία της χάρη στην σπιρτάδα, στις δολοφονικές της ικανότητες αλλά φυσικά και στην εξωτερική της εμφάνιση. Όμως η κόντρα μεταξύ CIA και KGB κλιμακώνεται διαρκώς και η Άννα θα κληθεί να πάρει μια σειρά από δύσκολες αποφάσεις.

Μετά την εισπρακτική αποτυχία του φιλόδοξου sci-fi Valerian and the City of A Thousand Planets, και τις ανάμεικτες κριτικές που αυτό δέχθηκε, ο Λυκ Μπεσόν των Leon: The Professional και The Fifth Element επιστρέφει με ένα ψυχροπολεμικό κατασκοπικό θρίλερ, στο οποίο επιχειρεί να μπλέξει, κρατώντας ως σκελετό το σασπένς, χωρογραφίες John Wick, προσωπικό δράμα και ρομάντζο, στερώντας από την ταινία την καθαρή, απενοχοποιημένη ψυχαγωγική διάθεση που έχει εκτοξεύσει παρόμοιες ταινίες του είδους στο πάνθεον της ποπ κουλτούρας.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο κομμάτι της κατασκοπικής αγωνίας, ο Μπεσόν προσπαθεί να διαφοροποιηθεί από την ψυχροπολεμική κινηματογραφική παράδοση και να σταθεί ως αντικειμενικός παρατηρητής απέναντι στην παρασκηνιακή σύγκρουση των δύο αντίπαλων πλευρών, δεν καταφέρνει όμως να πει όχι στις συμβάσεις, απεικονίζοντας ένα ξεκάθαρο, πολιτικό αλλά και αισθητικό μανιχαϊστικό δίπολο (κάθε υψηλόβαθμος σοβιετικός πράκτορας αναπαρίσταται καρικατουρίστικα και στερεοτυπικά ως απάνθρωπος, κυνικός και ανάλγητος). Προσπερνώντας το κοινωνικοπολιτικό στοιχείο (αφού το είδος από τη «φύση» του δεν προσφέρεται για βαθύτερες αναλύσεις), ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα σενάριο στο οποίο εξαπολύονται ανατροπές επί ανατροπών, οι οποίες θα μας προκαλούσαν κάποια εντύπωση μονάχα αν υπήρχε το στοιχειώδες ενδιαφέρον για τους χαρακτήρες της ταινίας (εννοείται ότι δεν υπάρχει).

Κι ενώ όλο το έργο είναι χτισμένο πάνω στην και για την Anna, η Sasha Luss στον πρωταγωνιστικό ρόλο αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο εκ των πραγμάτων δύσκολο ερμηνευτικό στοίχημα που της θέτει ο Μπεσόν, καθότι, όντας η ίδια μη επαγγελματίας ηθοποιός, καλείται να ενσαρκώσει έναν πολυεπίπεδο χαρακτήρα και να αποδώσει ένα ευρύ φάσμα συναισθημάτων, από την ερωτική διάθεση και το κατασκοπικό coolness έως την υπαρξιακή αγωνία και την βίαιη ενστικτώδη οργή.
Συνολικά λοιπόν μια ταινία άνευρη σκηνοθετικά, όχι ερμηνευτικά εντυπωσιακή, χωρίς προσωπικό ύφος και στυλ από έναν δημιουργό του οποίου οι ταινίες πλασάρονται στο φιλοθεάμον κοινό οριακά ως auteur-ιστικές, ξεκάθαρα με απώτερο σκοπό την εξαργύρωση της… auteurιάς.

Η ταινία κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 18 Ιουλίου 2019.