Σκηνοθεσία: Τσάνια Μπάτον Σενάριο: Τσάινα Μπάτον, Αϊλίν Άτκινς Πρωταγωνιστούν: Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, Τζέμα Άρτερτον, Ιζαμπέλα Ροσελίνι, Ρούπερτ Πεντίτζερ Φωτογραφία: Κάρλος Ντε Καρβάχο Είδος: Ρομαντικό Δράμα Διάρκεια: 110′
Βαθμολογία: 3/5
Η ταινία προβλήθηκε πρώτη φορά στο Φεστιβάλ του Τορόντο τον Σεπτέμβρη του 2018. Έχει ως θέμα την ερωτική ιστορία που αναπτύσσεται μεταξύ της συγγραφέα Βιρτζίνια Γουλφ και της ποιήτριας και σχεδιάστριας κήπων, Βίτα Σάμσβιλ-Γουέστ.
Στο Λονδίνο του 1920, η συγγραφέας των “Ωρών” και μέλος της θρυλικής, λόγω της φάρσας στο Ναυτικό, ομάδας Μπλούμσμπερι και η αριστοκράτισσα ποιήτρια Σάμσβιλ-Γουέστ, ζούνε παράλληλες ζωές μέχρι την στιγμή που συναντιούται. Ο θαυμασμός της δεύτερης για την δουλειά της πρώτης, αλλά και η ακαταμάχητη έλξη που θα νιώσουν, θα τις κάνουν να ξεκινήσουν μια ταραχώδη και παθιασμένη σχέση, που θα ξεπεράσει όλα τα κοινωνικά ταμπού. Θα αλλάξει για πάντα τις ζωές και το έργο τους. Σε μια εποχή που οι ομοφυλόφιλες γυναίκες είχαν την ονομασία Σαπφίστριες, από την ποιήτρια Σαπφώ, και που το 1928 μόλις, αναγνωρίστηκε, στα χαρτιά τουλάχιστον, η ισότητα των δύο φύλων και έτσι, οι γυναίκες μπορούσαν να ψηφίσουν, δύο γυναίκες, από τελείως διαφορετικούς κόσμους, ερωτεύονται, τόσο έντονα που δεν υπολογίζουν τίποτα. Στην ταινία βλέπουμε και την περιβόητη λέσχη Μπλούμσμπερι, που δημιουργήθηκε από μια ομάδα καλλιτεχνών και λόγιων, όπως ο Τ.Σ. Έλιοτ, Άλντους Χάξλεϋ, Μπέρτραντ Ράσελ, Ρότζερ Φράι, Έντουαρντ Μόργκαν Φόρτσερ και άλλων ανθρώπων, που με την δράση τους το πρώτο μισό του εικοστού αιώνα, εισήγαγαν τον μοντερνισμό.Μέσα λοιπόν, από τα ερωτικά γράμματα που αντάλλαζαν οι δύο γυναίκες και την μετέπειτα πορεία της σχέσης τους, παρακολουθούμε παράλληλα μια φεμινιστική ”μπροσούρα” που ψάχνει να βρει τη θέση της σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία.
Η ταινία, στην ουσία ακουμπάει σε ένα ρομάντζο, που βέβαια, παρόλο την ποιητική της φόρμα και τον λυρικό της λόγο, που είναι πολύ δυνατά στοιχεία, γίνεται flat με αποτέλεσμα να υπάρχουν στιγμές βαρεμάρας. Θυμίζει λίγο, αρκετά ίσως, βιογραφικό ντοκιμαντέρ της δεκαετίας του ’60, σε παραγωγή BBC. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το γεγονός ότι η Βιρτζίνια Γουλφ, παρουσιάζεται με έναν άλλον τρόπο από αυτό που γνωρίζουμε. Είναι ευάλωτη και αμήχανη μπροστά στην ερωτική έλξη που νιώθει, όμως μεταμορφώνεται σε μια θηλυκή και άκρως ερωτεύσιμη παρουσία, που ανακαλύπτει το σώμα της και την σεξουαλική της ταυτότητα. Σαφώς, βλέπουμε την ψυχωσική της πλευρά και τις εμμονές της, αλλά ακόμα και όταν δοκιμάζεται η αγάπη της, εκείνη με το υπέροχο μυαλό της, καταφέρνει όχι μόνο να επιβιώσει, αλλά να δημιουργήσει. Έτσι, η Βιρτζίνια Γουλφ, περνώντας μέσα από σκοτεινούς δρόμους, παραδίδει στην παγκόσμια λογοτεχνία ένα αριστούργημα. Το ωραιότερο ερωτικό γράμμα, που έχει ίσως γραφτεί ποτέ, το Ορλάντο.
Η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης για τον ρόλο της στην ταινία Υπέροχος Γκάτσμπυ (2014), αποτελεί ιδανική επιλογή για τον ρόλο της Βιρτζίνια Γουλφ. Αέρινη, πανύψηλη, και πολύ διαφορετική, δένει πολύ αρμονικά με την Τζέμα Άρτερτον, που επίσης είναι εύστοχη παρουσία για την Βίτα Σάμσβιλ-Γουέστ. Δυναμική, μεσογειακή και με αμεσότητα στην ερμηνεία της. Τα κουστούμια εξαιρετικά και η φωτογραφία, με κάποια ίσως ψυχρότητα, μας μετέφερε στο ομιχλώδες Λονδίνο. Σίγουρα η ταινία αυτή θα λατρευτεί από τις γυναίκες, και όχι λόγω της ομοφυλόφιλης σχέσης των δύο κεντρικών προσώπων, αλλά γιατί είναι ένα ρομαντικό ποίημα, που δεν στέκεται μόνο σε έναν έρωτα, αλλά φωνάζει απελευθέρωση, χωρίς να γίνεται γραφική. Οι άντρες μάλλον, θα έχουν αρκετά να πουν…
Η ταινία θα βγει στις αίθουσες στις 20 Ιουνίου, από την SEVEN.