Κριτική: «Άγραφος νόμος»

Σε ένα απομακρυσμένο ιρλανδικό χωριό, ένας κατεστραμμένος Φίνμπαρ αναγκάζεται να πολεμήσει για λύτρωση μετά από μια ζωή αμαρτιών, αλλά ποιο τίμημα είναι διατεθειμένος να πληρώσει; Στη χώρα των αγίων και των αμαρτωλών, μερικές αμαρτίες δεν μπορούν να ταφούν.

Έχοντας μαθητεύσει και εργαστεί στο πλάι του Κλιντ Ίστγουντ για αρκετά χρόνια, ο παραγωγός Ρόμπερτ Λόρενζ υπογράφει τη σκηνοθεσία της νέας του συναρπαστικής ταινίας με πρωταγωνιστή έναν πολύ καλό Λίαμ Νίσον. Το συγκεκριμένο φιλμ, το οποίο δίχως αμφισβήτηση οφείλει πολλά στο στυλ των ταινιών του μέντορα Ίστγουντ, ανακατεύει πετυχημένα το δράμα με το θρίλερ, αλλά και διαθέτει πολλά στοιχεία και θεματικές των ταινιών δράσης και των γουέστερν. Το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό σε όλα τα επίπεδα, χωρίς να αποκαλεί κάτι το πρωτότυπο ή αξιοθαύμαστο την ίδια στιγμή. Όμως, η ατμόσφαιρα εγγυάται την επιτυχία. 

Η ιστορία τοποθετείται σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ιρλανδίας το 1974. Ο Λίαμ Νίσον υποδύεται τον Φίνμπαρ Μέρφι, έναν βετεράνο δολοφόνο με φιλοσοφικό υπόβαθρο και ηθικό κώδικα, ο οποίος επιθυμεί να αλλάξει σελίδα στη ζωή του και να αφήσει πίσω το σκοτεινό παρελθόν του.

Ένα περιστατικό στην περιοχή θα τον φέρει πίσω για μια ακόμα «δουλειά», μιας και πιστεύει σε ορισμένες αξίες και ιδανικά. Όμως, δεν θα είναι, όπως ήλπιζε, το τελευταίο κεφάλαιο στη ζωή του με τον κόσμο του εγκλήματος καθώς κοντινοί άνθρωποι του θύματος θα τον αναζητήσουν με σκοπό να τον σκοτώσουν. Μαζί με έναν φέρελπι νέο στο πλάι του, ο Φίνμπαρ θα συνειδητοποιήσει πως βρίσκεται στη χώρα των αγίων και των αμαρτωλών καθοδηγούμενος σε μία τελική αναμέτρηση όπου δεν θα μπορούσε εύκολα να την αποφύγει. 

Η ταινία είναι πετυχημένη σίγουρα ως ένα βαθμό. Όσον αφορά την ιστορία, το σενάριο των Μαρκ Μάικλ Μακ Νάλι και Τέρι Λόουν βρίσκεται σε καλό επίπεδο και έχει κάποιες αρετές. Ουσιαστικά δίνουν ένα λόγο και κάνουν κάθε βασικό χαρακτήρα να δείχνει και καλός και κακός την ίδια στιγμή. Μπορούμε να κατανοήσουμε τις κακές πράξεις των ηρώων της ταινίας διότι κυνηγούν κάτι το δίκαιο για τους ίδιους επειδή πιστεύουν σε έναν ηθικό κώδικα. Οι επιθυμίες τους θα τους βρουν αντιμέτωπους και το παιχνίδι της επιβίωσης έχει νικητές και ηττημένους.

Η προσέγγιση του σκηνοθέτη είναι καλή, επιμένει όμως πολύ στο κομμάτι της δράσης. Στοιχείο όχι απαραίτητα κακό, απλώς έπρεπε να εμβαθύνει λίγο περισσότερο στο συναισθηματικό επίπεδο. Οι υπόλοιποι ήρωες της ιστορίας έχουν λόγο ύπαρξης στην πλοκή και αυτό είναι ευχάριστο για μία σύγχρονη ταινία δράσης. Νιώθουμε πως υπήρχαν πράγματι χαρακτήρες σε αυτό το μέρος και όχι απλώς ένα γέμισμα δίχως μορφή.

Ανάμεσα στις πολλές ταινίες είδους που έχει πάρει μέρος ο Λίαμ Νίσον, αυτή μάλλον συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλές του στιγμές διότι παρουσιάζει και μια δραματική του πλευρά που είναι ενδεχομένως απαραίτητη για την ορθή δραματουργία τέτοιων ταινιών. 

Επίσης, μου άρεσαν διάφορα στοιχεία σκηνογραφίας, όπως τα αυτοκίνητα, και πινελιές της καλλιτεχνικής διεύθυνσης, οι μουσικές από τα βινύλια. Και δεν ξεχνώ φυσικά τα πανέμορφα μέρη της Ιρλανδικής υπαίθρου με τα απέραντα καταπράσινα οροπέδια και ωραία κρυσταλλένια ρυάκια. Από τον τίτλο του φιλμ καταλαβαίνουμε πως ο τόπος εκ πρώτης όψεως μοιάζει με άγιο και ευλογημένο τόπο, μα όμως σύντομα συνειδητοποιούμε πως παντού σε αυτό υπάρχουν σκοτεινά μυστικά που εμπλέκουν τους κατοίκους της, από τους πιο αθώους μέχρι τους πιο ένοχους. 

Ομολογώ ότι οι άπειρες βρισιές στον καθημερινό λόγο των ηρώων με κούρασε αφάνταστα και το βρήκα και ιδιαίτερα ξεπερασμένο. Ο χαρακτήρας της Κέρι Κόντον, συγκεκριμένα, περισσότερο βρίζει παρά αναπνέει… Ακόμα και για λόγους πιστότητας του χαρακτήρα της, είναι τόση αντιπαθητική αυτή η επανάληψη και η υπερβολή από σκηνή σε σκηνή που την μετατρέπει άθελα σε καρικατούρα. Θα ήθελα να δω κάτι από πλευράς σκηνοθέτη που θα με βάλει σε σκέψεις, αλλά δεν το είδα και πιστεύω πως μου έλειψε.

Υπάρχουν αραιά κάποιες καλές σκηνές με καλογραμμένους διαλόγους. Παρόλα αυτά, αισθάνθηκα και μια αποστασιοποίηση του σκηνοθέτη από την ιστορία και τον ήρωα της. Αν κατάφερνε να μας «βάλει» πιο μέσα στην ιστορία, ίσως θα πήγαινε ένα βήμα παραπέρα την ταινία. Ωστόσο, έχει παραδώσει μια τίμια ως ένα βαθμό ταινία, με τα πάνω της και τα κάτω της. 

Σκηνοθεσία: Robert Lorenz
Παίζουν: Liam Neeson, Kerry Condon, Desmond Eastwood, Conor MacNeill, Bernadette Carty
Βαθμολογία: 3,5/5

H ταινία βγαίνει στους κινηματογράφους Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στο Google Newsκαι στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.