Κριτική: «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς» (King Richard)

Κόμπτον, Καλιφόρνια: Με σκληρές προπονήσεις στα εγκαταλελειμμένα γήπεδα του νότιου Λος Άντζελες, δύο ακατάβλητα κορίτσια, η Βένους και η Σερένα, σφυρηλατήθηκαν από την ανυποχώρητη αφοσίωση του πατέρα τους και την ισορροπημένη προσέγγιση της μητέρας τους, για να αντιμετωπίσουν ανυπέρβλητα εμπόδια και να ξεπεράσουν κάθε προσδοκία…

Έχοντας ως «θέσφατο» πως «οι γονείς είναι τα τελικά πρότυπα για τα παιδιά», ο Ρίτσαρντ Γουίλιαμς (“Richard Williams”), προπονητής, μέντορας αλλά και πατέρας των μεγάλων «αστέρων» του τένις, Σερένα Γουίλιαμς (“Serena Williams”) και Βένους Γούιλιαμς (“Venus Williams”), εξοπλισμένος μ’ ένα ξεκάθαρο «όραμα», υπήρξε αποφασισμένος να γράψει ιστορία από κοινού με τις κόρες του. Το ερώτημα που τίθεται συνεπώς εδώ, είναι αν όντως αξίζει να καταπιαστεί κανείς με το να δομήσει μια «τύπου» αυτοβιογραφική ταινία, η οποία ν’ αφορά περισσότερο τον ίδιο και όχι τόσο τις δύο παγκοσμίου φήμης κόρες του. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ρίχνοντας επομένως μια ματιά στο φιλμ του Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν (“Reinaldo Marcus Green”), «Η Μέθοδος των Γουίλιαμς» (“King Richard”), μπορεί να επιβεβαιώσει ένα τυχόν θετικό ισχυρισμό του, ως προς το παραπάνω… 

Συγκεκριμένα, το όλο στόρι του εγχειρήματος του Γκριν «αφηγείται», με την αμέριστη πάντα βοήθεια του Ζακ Μπέιλιν (“Zach Baylin”) στο σενάριο, πως η «μάθηση» είναι θέμα «επιμονής» (ή και εμμονής) καθώς και πως κάτι τέτοιο, δεν συνιστά παρά «απόσταγμα» της σοφίας των μεγαλύτερων σε ηλικία. Επίσης, όλα «διαδραματίζονται» στην εν λόγω ταινία δίχως υπερβολές, μέσα σε αρμονία και ειρήνη! Τι γίνεται όμως όταν η «πατερική» σοφία έρχεται σε «σύγκρουση» με το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης;

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βάσει του τελευταίου αυτού, της σύγκρουσης δηλαδή μιας φροντίδας για τα παιδιά που γίνεται «εμμονή» και του αναφαίρετου δικαιώματος να διαθέτει κανείς τον εαυτό του, όπως ο ίδιος επιθυμεί, δομείται και ο «κεντρικός άξονας» της ταινίας του Μάρκους Γκριν καθώς και το σημείο, στο οποίο ίσως ο σκηνοθέτης «ποντάρει», προκειμένου  να αιτιολογήσει με την σειρά του την δικιά του «εμμονή» με τον πατέρα Γουίλιαμς αντί των παγκοσμίως διάσημων τέκνων του

Επιπλέον μ’ αυτή του την «τάση» ο δημιουργός, δίνει το «πάτημα» στον ηθοποιό Γουίλ Σμίθ (“Will Smith”) να ερμηνεύσει ως Ρίτσαρντ Γουίλιαμς, έναν από τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους της καριέρας του, «τερματίζοντας» τον μάλιστα, «ουκ ολίγες φορές», και κερδίζοντας έτσι, επάξια, μια θέση στις υποψηφιότητες των φετινών όσκαρ

Ηχηρή τέλος και η παρουσία στα όσκαρ των συντελεστών μιας εν συνόλω παραγωγής, που πλην του ότι μας μεταφέρει «νοερά», στις αρχές της δεκαετίας του ενενήντα, στην περιοχή Κόμπτον, το οποίο για χρόνια αποτελούσε ένα από τα πιο «σκληρά» γκέτο των ΗΠΑ, σκιαγραφεί επιπλέον (σχεδόν) άρτια το όχι και τόσο άπιαστο «όνειρο» μιας φτωχής οικογένειας, να ξεφύγει από την μοίρα της…

Σκηνοθεσία: Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν Σενάριο: Ζακ Μπέιλιν Πρωταγωνιστούν: Γουίλ Σμιθ, Άνζανου Έλις, Σενάγια Σίντνεϊ, Ντέμι Σίνγκλετον, Τόνι Γκόλντουιν, Τζον Μπέρνταλ

  • Η ταινία του Ρεϊνάλντο Μάρκους Γκριν είναι υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, Α’ Ανδρικού Ρόλου (Γουίλ Σμιθ), Β’ Γυναικείου Ρόλου (Άνζανου Έλις), Πρωτότυπου Σεναρίου, Μοντάζ και Τραγουδιού (Μπιγιόνσε & Ντίξον)

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.