Κριτική: Η «Πύρινη οργή» του Stephen King αναβιώνει στην μεγάλη οθόνη, με όρους πια 21ου αίωνα…
Για περισσότερο από δέκα χρόνια οι γονείς της Τσάρλι, ο Άντι και η Βίκυ, ζουν μια διαρκή καταδίωξη, απελπισμένοι να κρύψουν την κόρη τους, η οποία διαθέτει εξαιρετικές πυροκινητικές δυνάμεις. Ο Άντι έχει διδάξει την Τσάρλι διάφορους τρόπους με τους οποίους μπορεί να εκτονώνει την υπεφυσική της δύναμη, που προκαλείται από θυμό ή από πόνο. Αλλά καθώς η Τσάρλι γίνεται έντεκα χρονών, ο έλεγχος της φωτιάς γίνεται ολοένα και πιο δύσκολη υπόθεση.
Ύστερα από ένα περιστατικό, το οποίο αποκαλύπτει την τοποθεσία που κρύβεται η οικογένεια, ένας μυστηριώδης πράκτορας θα αναλάβει την αποστολή να κυνηγήσει την οικογένεια και να παγιδεύσει την Τσάρλι μια για πάντα. Η Τσάρλι όμως έχει διαφορετικά σχέδια…
Όσοι εκ της νέας γενιάς οπαδών ταινιών τρόμου αποπειραθούν να αναζητήσουν το φιλμ (για το οποίο ίσως έχουν ακούσει αλλά πιθανόν ποτέ δεν έχουν δει) “Firestarter” (με πρωταγωνίστρια την κάποτε πιτσιρίκα Drew Barrymore), πολύ πιθανό να «πέσουν» πάνω στο πιο πρόσφατο ριμέικ (“remake”) της πάλαι ποτέ ταινίας με το όνομα «Εξουσία πυρός» και τον πλέον διασκευασμένο του τίτλο «Πύρινη οργή»…
Με την υπογραφή του σκηνοθέτη Κιθ Τόμας (“Keith Thomas” βλ. “The Vigil”) λοιπόν καθώς και των παραγωγών Τζέισον Μπλουμ και Ακίβα Γκόλντσμαν (“Jason Blum”, “Akiva J. Goldsman” βλ. “Paranormal activity”), το κλασικό ομώνυμο μπέστ-σέλερ (“best seller”) του Στίβεν Κινγκ(“Stephen King”), το οποίο ακολουθεί ένα νεαρό κορίτσι με υπερφυσικές δυνάμεις, που διαφεύγει από μια κυβερνητική υπηρεσία, η οποία επιθυμεί να αξιοποιήσει τις δυνάμεις της ως όπλο, αναβιώνει στην μεγάλη οθόνη, με όρους πια 21ου αιώνα.
Η σύγχρονη αυτή σφραγίδα του είναι επομένως και το μοναδικό σημείο, που το έργο των άνωθεν συντελεστών καταφέρνει να «επιπλεύσει» και να μην θεωρηθεί έτσι κατώτερο των περιστάσεων, στην καλύτερη περίπτωση, ή ακόμα και «αρπαχτή», στην χειρότερη…
Γιατί αν από την άλλη, αρκεστεί κανείς στο δεύτερο σκέλος των λόγων, που ειπώθηκαν από τον παραγωγό Τζέισον Μπλουμ, «πως η συγκεκριμένη δηλαδή απόπειρα ήταν όχι μόνο μια μεγάλη ευκαιρία να καταστεί η συγκεκριμένη ιστορία λίγο πιο σύγχρονη αλλά και να ανακαλύψουν οι δημιουργοί της νέα πρόσωπα», το μόνο σίγουρο είναι πως ο ίδιος θα απογοητευτεί.
Η ανάπτυξη για την ακρίβεια της κατά τ’ άλλα ενδιαφέρουσας θεματολογίας, η οποία βέβαια έχει εξ’ ορισμού διαμορφωθεί από τον συγγραφέα της νουβέλας που βασίζεται το εν λόγω φιλμ και εστιάζει στην εξαιρετική ικανότητα της πυροκίνησης, είναι παντελώς απούσα! Τίποτα συνεπώς δεν εξηγείται επαρκώς κατά την πλοκή της ταινίας, το σενάριο της οποίας δείχνει να ξεφουσκώνει από το πρώτο κιόλας μισάωρο…
Ευτυχώς που στην τελική τα οπτικά εφέ του φιλμ αλλά και το σάουντρακ, το οποίο επιμελούνται οι Τζον και ο Κόντι Κάρπεντερ από κοινού με τον Ντάνιελ Ντέιβις (Daniel Davies) με την συμβολή επίσης του μουσικού Σαμ Γιουιν (“Sam Ewing”) και το εξαιρετικό (“Epic Dark Sci Fi”) κομμάτι του “The Phoenix Rises”( που ντύνει το τρέιλερ του φιλμ), σώζουν την όλη κατάσταση.
Ειδάλλως όλη η άνωθεν έλλειψη νοήματος της εκ νέου αναπαραγωγής μιας ίδιας(με ελάχιστες παραλλαγές) διασκευής του βιβλίου του Κινγκ, δεν θα μπορούσε παρά να χαρακτηρισθεί ως προχειροδουλειά και να ωθήσει τον εκάστοτε θεατή να παρακολουθήσει την ταινία στην πρώτη της εκδοχή (1984),από την ασφάλεια και οικονομία του σπιτιού του…
Βαθμολογία: 2,5/5*
Είδος Θρίλερ Σκηνοθεσία Κιθ Τόμας Σενάριο Σκοτ Τιμς, από το ομώνυμο βιβλίο του Στίβεν Κινγκ Πρωταγωνιστούν Ζακ Έφρον, Ράιαν Κίρα Άρμστρονγκ, Σίντνεϊ Λέμον, Κέρτγουντ Σμιθ και Τζον Μπίζλι, μαζί με τους Μάικλ Γκρέιαϊζ και Γκλόρια Ρούμπεν