Σωτήριο έτος 1609 και κάπου σε ένα ψαροχώρι των Βάσκων υπάρχουν ενδείξεις για μαύρη μαγεία. Οι υποψίες πέφτουν σε μια παρέα έφηβων κοριτσιών και ο ιερέας καλεί τον μέγα ιεροεξεταστή να κάνει την απαραίτητη έρευνα για να διαπιστωθεί ή όχι η βλασφημία. Εκείνος με τις ευλογίες του Βασιλιά και με πεποίθηση πως όλες οι γυναίκες είναι όργανα του σατανά ξεκινάει στην κυριολεξία ένα κυνήγι μαγισσών.
Οι κοπέλες στην προσπάθεια τους να ξεφύγουν θα σκαρφιστούν ένα ψέμα παρασύροντας τον ανακριτή σε μια διονυσιακή σύναξη κερδίζοντας, έτσι, χρόνο μέχρι να επιστρέψουν οι άντρες ψαράδες του νησιού.
Βρισκόμαστε στον 17ο αιώνα όπου ο σκοταδισμός και η μαζική υστερία για καθετί νέο και πρωτοποριακό χαρακτηρίζει όχι μόνο μια ολόκληρη εποχή, αλλά συγκεκριμένα αποτελεί μαύρο κεφάλαιο στην ιστορία της καθολικής εκκλησίας.
Μεσαίωνας και ήδη από τον 13ο αιώνα με την επιβολή της Ιεράς Εξέτασης μέχρι και τέλη 17ου αιώνα λόγοι κοινωνικοί και οικονομικοί εξαπολύουν ένα ανθρωποκυνηγητό που κυρίως και κατά βάση στοχοποιεί γυναίκες.
Όπως, αναφέρεται και σε αρκετά βιβλία Grimoire (όχι, δεν ήμαστε σατανιστές, απλά, μας αρέσει να διαβάζουμε και να ενημερωνόμαστε) πάντα οι γυναίκες ήταν επιρρεπής στην αμαρτία «Ο διάβολος τις χρησιμοποιεί, διότι γνωρίζει ότι είναι επιρρεπείς στις σαρκικές απολαύσεις, και επιδιώκει να τις δεσμεύσει στην υπηρεσία του με μια τόσο αμοιβαία υποσχόμενη πρόκληση».
Αυτό, λοιπόν, αντιμετωπίζει μια παρέα κοριτσιών, που τους αρέσει να χορεύουν, να αφήνουν ελεύθερα τα μαλλιά τους, να καπνίζουν, να κυλιούνται στα χορτάρια, να τραγουδούν στίχους προκλητικούς άρα και απαγορευμένους και γιατί όχι και να ερωτοτροπούν ανακαλύπτοντας το σώμα τους. Όλα αυτά συμβαίνουν στο δάσος, γιατί πολύ απλά εκεί δεν μπορούν να τις ελέγξουν οι οικογένειες τους. Στην ουσία μιλάμε για μια πρώτη εξέγερση που θέλει να σπάσει τα δεδομένα κοινωνικά πλαίσια.
Αυτό, όμως, σε μια ξεκάθαρα ανδροκρατούμενη κοινωνία με στερεότυπα όπως το να διαγράφετε το στήθος κάτω από πολλά στρώματα υφάσματος συνάδει με αμαρτία, άρα και ισοδύναμο με την ύπαρξη μαύρης μαγείας.
Οι απεσταλμένοι της εκκλησίας έχουν δικαίωμα να φυλακίσουν, να χτυπήσουν, να κουρέψουν τις πλούσιες κόμες των κορασιών και ακόμα και να τις βιάσουν αν αυτό απαιτείται για να εξακριβωθεί η παρθενία τους. Αν δεν είναι παρθένες είναι ένοχες αν είναι… ουπς κάναμε λάθος.
Η Σύναξη θα μπορούσε να είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία αν δεν είχε αρκετά προβλήματα στο σενάριο και κυρίως στους διαλόγους που νιώθεις ότι γίνονται άλματα κάθε φορά προσπερνώντας βασικά επίπεδα για το πώς στήνεται μια ιστορία. Υπάρχει εξέλιξη που προσδιορίζεται σε αρχή-μέση και τέλος αφήνοντας, όμως, όλα τα ενδιάμεσα στάδια εξέλιξης εκτιθέμενα. Αυτό παρασύρει κάποιες φορές και την σκηνοθεσία που ενώ έχει ένα σωστό πυρήνα μοιάζει να αγκομαχά για να σε κρατήσει.
Από την στιγμή που μιλάμε για έργο εποχής εννοείται πως έχει δοθεί βαρύτητα στους σωστούς φωτισμούς και στην μουσική που παίζει το δικό της ρόλο στην πλοκή. Μας αρέσουν οι σέπια αποχρώσεις που μας δίνουν μια παλαιωμένη αίσθηση και τα γήινα χρώματα.
Ωραία εξωτερικά γυρίσματα σε Ισπανία, Αργεντινή και Γαλλία με καταπράσινους λόφους και απότομους γκρεμούς. Οι ερμηνείες είναι καλές, δεν υστερεί από καλούς ηθοποιούς ο Ισπανικός κινηματογράφος, αλλά η απουσία ροής και κυρίως δομής στο σενάριο μας πέταξε αρκετές φορές έξω από την ταινία. Σαν να γράφτηκε στο πόδι το έργο και από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους.
Επίσης, όταν καταπιάνεσαι με θέματα που έχουν να κάνουν με το πώς αντιλαμβάνεται μια πατριαρχική εποχή την μόρφωση και τον ρόλο της γυναίκας καλό είναι πέρα από το πιασάρικο θέμα να αγγίξεις και λίγο τα βαθύτερα αίτια αυτής της κοινωνικής συμπεριφοράς, ειδικά αν θέλεις να κάνεις σύγχρονο κινηματογράφο.
Σκηνοθεσία: Πάμπλο Αγκουέρο Σενάριο: Πάμπλο Αγκουέρο, Κατέλ Γκιγιού Ηθοποιοί: Άλεξ Μπρέντεμουλ, Αμάια Αμπεραστουρι, Ντάνιελ Φανέγκο, Γκαράσι Ουρκόλα, Γιού Νογείρας, Λορέα Ιμπάρα Είδος: Εποχής Διάρκεια: 92΄ Γλώσσα: Ισπανικά Έτος: 2021 Κατάλληλο: 17+
Βαθμολογία: 1,5/5
- Η ταινία Η Σύναξη προβάλλεται από την ψηφιακή πλατφόρμα του Netflix.
- Η ταινία έχει αποσπάσει 5 Βραβεία Goya.