Με αφορμή ένα οδοιπορικό και μία οικογενειακή κρίση, ο Τζόνι, ένας εργένης ραδιοφωνικός παραγωγός και συνεντευξιαστής, έρχεται κοντά στον χαρισματικό εννιάχρονο ανιψιό του…
Πολλοί είναι αυτοί που θα ισχυριστούν, πως δύσκολα θα κατανοήσουν όσοι δεν έχουν παιδιά την πρόσφατη σκηνοθετική δημιουργία του Μάικ Μίλς (βλ. 20thCentury Women), ονόματι «Η ζωή συνεχίζεται»( “C’ mon C’ mon”). Το φιλμ όμως δεν συνίσταται αποκλειστικά για όσους είναι (ή ευελπιστούν να γίνουν) γονείς, καθότι αποτελεί κατά βάση ένα σύγχρονο πεδίο έρευνας των ενδοοικογενειακών σχέσεων (με την έννοια της οικογένειας ως ευρύτερης κοινωνικής ομάδας), το οποίο αξίζει κανείς να μελετήσει, προκειμένου να εκμαιεύσει στοιχεία για την σχέση όχι απλά ενός πατέρα με τον γιο του αλλά και γι’ αυτή και ενός θείου με τον ανιψιό του.
Η σχεσιακή μάλιστα ψυχοθεραπεία (με την έννοια πάλι του ότι η γνώμη που έχουμε για τον εαυτό μας, οι προσδοκίες των άλλων και η αντίληψη για τον κόσμο διαμορφώνονται από τις ίδιες μας τις σχέσεις), στην οποία και αυθυποβάλλονται καθ’ όλη την διάρκεια της ταινίας οι δύο κύριοι πρωταγωνιστές της, θα μπορούσε να αφορά περαιτέρω και μια οιαδήποτε σχέση που διαμορφώνεται, πέραν των όποιων δεσμών αίματος. Συνεπώς, ο Τζόνι ως συνεντευξιαστής, δεν διστάζει να τη χρησιμοποιήσει ως εργαλείο της δουλειάς του, υποβάλλοντας σ’ αυτού του είδους την ψυχοθεραπεία, «παρέα» πάντα με τον ευφυή ανηψιό του, και τους συνεντευξιαζόμενους του…
Ταυτόχρονα, η ίδια αυτή σχεσιακή ψυχανάλυση, δύναται να αποτελέσει και τον όρο-«κλειδί», προκειμένου να κατανοήσουν οι θεατές, τις ακριβείς ψυχαναλυτικές διαδικασίες που πραγματεύεται στο φιλμικό του δημιούργημα ο Μίλς. Γιατί είναι όπως και να έχει λίγο δύσκολο για τον κοινό μας νου, να αντιληφθεί και το νόημα τόσο των δημιουργικών διαλόγων του σεναρίου όσο και των «εκ βαθέων» εξομολογήσεων των πρωταγωνιστών του φιλμ, αν δεν μπορέσει να τους εντάξει σε μια κάποια κατηγορία.
Επίσης ,αρκετά περίπλοκο στην ταινία του σκηνοθέτη είναι να εξηγηθεί το κινηματογραφικό ύφος και η κινηματογράφηση σε ασπρόμαυρο φόντο! Αν ρίξει βέβαια κανείς μια ματιά στην μινιμαλιστική αφίσα της ή αν αφουγκρασθεί τους ήχους του μεταμοντέρνου soundtrack του φιλμ, η όλη αυτή συνάντηση, περιπλάνηση και αλληλεπίδραση των πρωταγωνιστών σ’ ένα φόντο νοσταλγίας, το οποίο και δένει απόλυτα με όλα τα παραπάνω, αιτιολογείται πλήρως…
Με την σκιαγράφηση συνεπώς της Ατομικής Ψυχοθεραπείας των πρωταγωνιστών του σε νοσταλγικό φόντο, ο σκηνοθέτης Μίλς δεν θα διστάσει να αξιοποιήσει και αυτός με την σειρά του όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά, προκειμένου να υπηρετήσει το σύγχρονο ρεύμα στον αμερικάνικο κινηματογράφο, γνωστό και ως «μεταμοντέρνο» σινεμά…
Δεν είναι βέβαια τα παραπάνω, αυτά που θέτουν ψηλά τον πήχη στο δημιούργημα του, μα οι υψηλού επιπέδου ερμηνείες τόσο του Χοακίν Φοίνιξ όσο και του «φαινομενικού» πιτσιρικά Γούντι Νόρμαν, των οποίων η υπέρμετρη φυσικότητα συνιστά μια ανεπανάληπτη εμπειρία για τον θεατή…
Σενάριο και σκηνοθεσία: Μάικ Μιλς Πρωταγωνιστούν: Χοακίν Φίνιξ, Γούντι Νόρμαν, Γκάμπι Χόφμαν Διεύθυνση Φωτογραφίας: Ρόμπι Ράιαν Μοντάζ: Τζένιφερ Βεκιαρέλο Μουσική: Άαρον και Μπράις Ντέσνερ Διάρκεια: 108 λεπτά
- Η ταινία θα βγει στις ελληνικές αίθουσες την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2021 από την Tanweer.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instagram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
