Κριτική / Οι Εκδικητές: Η τελευταία πράξη (Avengers: Endgame)

Σκηνοθεσία: Άντονι και Τζο Ρούσο
Σενάριο: Κρίστοφερ Μάρκους και Στίβεν ΜακΦίλι
Πρωταγωνιστούν: Γκουίνεθ Πάλτροου, Σκάρλετ Γιόχανσον, Πολ Ραντ, Κρις Έβανς, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ, Τζος Μπρόλιν, Κρις Χέμσγουορθ, Μπρι Λάρσον, Τομ Χόλαντ, Μαρκ Ράφαλο.
Παραγωγή: Αμερική Διάρκεια: 181’ Διανομή: Feelgood
Ημερομηνία Εξόδου: 24 Απριλίου 2019
Βαθμολογία: 2/5

Όταν ο Πόλεμος της Αιωνιότητας μπήκε στις σκοτεινές αίθουσες πέρυσι έγινε απευθείας κινηματογραφικό φαινόμενο, η φήμη της διαδόθηκε από στόμα σε στόμα, τα box office πήραν φωτιά και οι κριτικοί σχεδόν ομόφωνα συμφώνησαν πως αποτελούσε ένα από τα καλύτερα δείγματα μαζικού σινεμά της εποχή μας. Δεν εκπλήσσει λοιπόν κανέναν και καμιά το γεγονός ότι το Endgame είναι μια από τις πιο πολυαναμενόμενες υπερπαραγωγές της χρονιάς, καθώς το προηγούμενο κεφάλαιο στην ιστορία των Εκδικητών άφησε την υπερηρωική ομάδα αποδεκατισμένη και αποδυναμωμένη αριθμητικά, σωματικά και ψυχικά. Λογικό επομένως οι φανς παγκοσμίως να αγωνιούν για το τι επιφυλάσσει το μέλλον στους αγαπημένους τους ήρωες.

Τελικά, ανταποκρίνεται το Endgame στις προσδοκίες; Σε μεγάλο βαθμό όχι.

Η οικονομία σε κάθε επίπεδο έχει χαθεί εξαρχής (πώς θα δικαιολογηθεί ένα τρίωρο Avengers; Βάλε τον Τόνυ Σταρκ με την Νέμπιουλα να παίξουν επιτραπέζιο…), η αφήγηση είναι πλήρως αποσπασματική και έχει ύφος τηλεοπτικό, το σενάριο είναι απόλυτα προβλέψιμο (κυριολεκτικά σε φόρουμ Μάρβελ θεματολογίας στο Facebook οι περισσότερες από τις ιδέες του έχουν συζητηθεί και «αποκαλυφθεί» από φανς εδώ και πολύ καιρό), το χιούμορ από ικανοποιητικό γίνεται σε σημεία παιδαριώδες και θυμίζει σκετσάκια του Saturday Night Live (βλέπε Θορ).

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μέσα σε όλα αυτά, μια αρκετά ενδιαφέρουσα επιλογή των αδερφών Ρούσο είναι ο φόρος τιμής που αποτίνουν μέσω ενός συγκεκριμένου σεναριακού τεχνάσματος σε ταινίες – σταθμούς του ενιαίου κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel. Βέβαια κι αυτή χάνεται και βρίσκεται αδικημένη μέσα σε έναν ορυμαγδό κοινότοπα σκηνοθετημένων σκηνών.

Συνολικά ένα έργο ανισοβαρές και by-the-book, που κερδίζει πόντους στο τρίτο μέρος του, όπου η δράση γίνεται εντυπωσιακή, καταιγιστική, δικαιολογημένα συναισθηματική.