Κριτική: «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» της Ζακλίν Λέντζου

Ύστερα από κάποια χρόνια «αποστάσεων» που παίρνει από τον πατέρα της, η Άρτεμις, επιστρέφει αναγκαστικά στην Αθήνα, λόγω της εύθραυστης κατάστασης υγείας του.Με την ανακάλυψη μάλιστα ενός μεγάλου του μυστικού, θα τον γνωρίσει για πρώτη φορά, «ουσιαστικά», και θα τον καταλάβει, με τρόπο που ίσως τόσα χρόνια αδυνατούσε, αρχίζοντας τοιουτοτρόπως και να τον αγαπάει πραγματικά…

Είναι τη σήμερον ημέρα γεγονός, πως οι μέρες του «ελληνικού παράξενου κύματος» (“Greek Weird Wave”) έχουν ανεπιστρεπτί περάσει. Παρόλα αυτά, το ευρέως γνωστό ως «νέο κύμα» του ελληνικού σινεμά «ξαναχτυπά», μέσω της ταινίας «Σελήνη, 66 Ερωτήσεις» (“Moon, 66 Questions”) της νεαρής δημιουργού Ζακλίν Λέντζου (“Jacqueline Lentzou”)…

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένα οικογενειακό δράμα λοιπόν, που αν και πολυεπίπεδο, δεν δύναται να κάνει τίποτα παραπάνω απ’ το να επαναλαμβάνει αυτή την κλασική “post-weird” λογική, την οποία ακόμη και οι ίδιοι οι «θιασώτες» της, έχουν προ πολλού απολέσει! Σε τέτοιο κιόλας βαθμό, που ακόμη και η άξια λόγου ερμηνεία της Σοφίας Κόκκαλη, να μοιάζει παρωχημένη…

Υπάρχει βέβαια πάντα αυτό το «συστατικό στοιχείο», που μας κρατά αφοσιωμένους στο φιλμ και ίσως αυτό να αφορά, όλα αυτά τα τρόπον τινά «ευαίσθητα» ζητήματα, τα οποία εστιάζουν, όχι μόνο στη σχέση γονέα-παιδιού (και πιο συγκεκριμένα στη σχέση πατέρα-κόρης), αλλά και στο κατά πόσο «στα σοβαρά» παίρνει ένα άτομο, την πορεία του προς την ενηλικίωση… 

Μέσω της ανάδειξης αυτής και μόνο, εκ μέρους της δημιουργού, της συνήθειας  της πρωταγωνίστριας της, να καταγράφει επομένως, ημέρα την ημέρα και με τον δικό της  μοναδικό τρόπο, τα γεγονότα της ζωής της, όχι σε χαρτί αλλά στον ίδιο της τον εγκέφαλο, εξελίσσει η ίδια και το έργο της…. 

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ταυτότητα που αποκτά έτσι το φιλμ μέσω της καταγραφής αυτής αλλά και ιδιαίτερης γραφής της σκηνοθέτη (που υπογράφει και το σενάριο), δίνοντας σάρκα και οστά σ’ αυτό που θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς ως ένα «ημερολόγιο ενηλικίωσης», είναι συνεπώς  αυτό το προαναφερθέν «συστατικό», το οποίο εξισορροπώντας  τις πρώτες εντυπώσεις της αέναα επαναλαμβανόμενης post-weird (όπως προείπαμε) φιλοσοφίας, κράτα εντέλει «σώο και αβλαβές», το φιλμ της Λέντζου…

Σκηνοθεσία – Σενάριο: Ζακλίν Λέντζου Παραγωγή: Blonde | Παραγωγός: Φένια Κοσοβίτσα Διανομή: DANAOS FILMS Πρωταγωνιστούν: Σοφία Κόκκαλη, Λάζαρος Γεωργακόπουλος Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός Μοντάζ: Σμάρω Παπαευαγγέλου Ηχος: Λέανδρος Ντούνης Μουσική: Delphine Mallausena Κοστούμια: Εύα Γουλάκου Σκηνικά: Σταύρος Λιόκαλος Μακιγιάζ: Ιωάννα Λυγίζου

  • Η ταινία κυκλοφορεί από τις 24 Φεβρουαρίου στους κινηματογράφους

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.