Η Παναγιώτα Μπιμπλή απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ

Η Παναγιώτα Μπιμπλή απαντά στο ερωτηματολόγιο του Προυστ με ειλικρίνεια και ευαισθησία. Εξετάζει την ευτυχία, τους ήρωες της και μοιράζεται τις προσωπικές της προτιμήσεις σε βιβλία, ταινίες και μουσική.

Τη γνωρίσαμε στη μεγάλη σκηνή του ΚΘΒΕ, με την παράσταση «Ο μεγάλος περίπατος του Πέτρου». Φέτος, παίζει στις «Νύχτες», που βασίζεται στις «Λευκές νύχτες» του Ντοστογιέφσκι, στο Studio Μαυρομιχάλη.

Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένη;
Έχω υπάρξει ευτυχισμένη τόσες πολλές φορές στη ζωή μου που αν το έλεγα στον παιδικό μου εαυτό δε θα το πίστευε.

Αν μπορούσατε να αλλάξετε ένα πράγμα στον εαυτό σας, ποιο θα ήταν αυτό;
Θα ήθελα να γίνει ένα μαγικό κλικ κι από αύριο να μην τα παίρνω όλα τόσο σοβαρά.

Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο;
Για τις ώρες από τη ζωή μου που ξόδεψα να είμαι αγχωμένη χωρίς να υπάρχει κανένας ουσιαστικός λόγος.

Ποιοι είναι οι ήρωές σας στην πραγματική ζωή;
Οι άνθρωποι που διατηρούν τα ψυχικά τους χαρίσματα παρά την τριβή με μια τόσο σκληρή κοινωνία και είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να τα μοιραστούν. Και στην κορυφή αυτών, η μητέρα μου, για πάντα.

Ποιο χαρακτηριστικό αποδοκιμάζετε στους άλλους;
Την έλλειψη ενσυναίσθησης.

Πού θα θέλατε να ζείτε;
Σε έναν μικρότερο τόπο, ήσυχο, όμορφο. Μου αρέσει η οικειότητα. Ιδανικά θα ‘θελα να έχω μια καλή ποιότητα ζωής κάπου εκτός Αθηνών και να μπορώ να εμφανίζομαι στην «πολυκοσμία» όταν υπάρχει καλλιτεχνικός λόγος.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι;
Όταν ήμουν φοιτήτρια πήγα με τις φίλες μου ένα ταξίδι στη Ρώμη. Από τις πιο ωραίες αναμνήσεις μου, η πόλη υπέροχη κι εμείς ανέμελες.

Με ποια ιστορική προσωπικότητα ταυτίζεστε;
Θαυμάζω τις προσωπικότητες που μείναν στην ιστορία επειδή δε φοβήθηκαν να δράσουν υπέρ του κοινού καλού σε εποχές σκοτεινές. Δε μπορώ να μιλήσω για «ταύτιση» όμως, γιατί δε ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να φτάσω το ηθικό τους ανάστημα.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συνθέτες;
Μάνος Χατζιδάκις, Σταμάτης Κραουνάκης , κι έχω έναν αξεπέραστο έρωτα με τη μουσική του Michael Nyman για την ταινία «Το πιάνο».

Ποιο θεωρείτε ότι είναι το μεγαλύτερο κατόρθωμά σας;
Το ότι δεν έχω πάψει ποτέ να προσπαθώ, άλλες φορές είναι εμφανές και άλλες όχι, κι όμως βρίσκομαι πάντα σε κίνηση.

Τι εκτιμάτε στους φίλους σας;
Τη στάση τους απέναντι στη ζωή, το χιούμορ, το ότι ξέρουν πότε είναι η ώρα της αγκαλιάς και πότε είναι η ώρα της κουβέντας, τη σκέψη σε άσχετη στιγμή της μέρας, παίρνω τόση χαρά όταν βλέπω πως κάποιος έτσι απλά με σκέφτηκε μέσα στη πολυάσχολη μέρα του.

Το βιβλίο που σας σημάδεψε;
Ο «Τρυποκάρυδος» του Τομ Ρόμπινς.

Η ταινία που σας σημάδεψε;
«La Vita e Bella» του Ρομπέρτο Μπενίνι. Γιατί ήταν η πρώτη ταινία που με ενέπνευσε να ψάξω το πώς να αφηγούμαι ακόμα και την πιο πικρή ιστορία με λίγο χιούμορ, με ένα χαμόγελο που να λέει «θα περάσει, μη φοβάσαι».

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας ζωγράφοι;
Να είμαι ειλικρινής, δεν έχω δείξει μεγάλο ενδιαφέρον για την τέχνη της ζωγραφικής αλλά λατρεύω το έργο «Πάνω από την πόλη» του Μαρκ Σαγκάλ.

Σε ποια περίπτωση επιλέγετε να πείτε ψέματα;
Αν τύχει να αισθανθώ ότι κάποιος με ρωτάει κάτι με σκοπό κουτσομπολιού και όχι από πραγματικό ενδιαφέρον, μπορεί να πω ψέματα ή να βάλω μια ευγενική τελεία.

Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς;
Ντοστογιέφσκι, Βιρτζίνια Γουλφ, Τομ Ρόμπινς, Αύγουστος Κορτώ

Πώς θα επιθυμούσατε να πεθάνετε;
Χωρίς φόβο. Με έχει ταλαιπωρήσει ο φόβος στη ζωή μου, θα ‘θελα όταν θα ‘ρθει εκείνη η ώρα να «μη φοβάμαι Χάρο», που λένε.

Ποια πιστεύετε ότι είναι η χειρότερη μορφή δυστυχίας;
Η χειρότερη για τον καθένα είναι αυτή που βιώνει. Ο μόνος θα σου πει τη μοναξιά, ο καταπιεσμένος το ότι δεν έχει την ελευθερία του.

Εάν συνέβαινε να συναντήσετε τον Θεό, τι θα θέλατε να σας πει;
Δε θα ‘θελα να μου αποκαλύψει κάποιο φοβερό μυστικό του σύμπαντος. Αυτό που θα ‘θελα είναι να μου πει πως υπάρχει κάπου ένα σημείο στο χωροχρόνο που ξανά ανταμώνουμε με τους ανθρώπους που έχουμε χάσει, γιατί δε μπορώ να το «χωνέψω» ότι το μόνο που μας μένει είναι η ανάμνηση.

Σε ποια πνευματική κατάσταση βρίσκεστε αυτόν τον καιρό;
Ακροβατώ ανάμεσα στην πίστη μου και στα φριχτά πράγματα που βλέπουμε να συμβαίνουν γύρω μας.
Μου υπενθυμίζω να απολαμβάνω τα μικρά όμορφα της κάθε μέρας. Κι επειδή αυτό τον καιρό παίζουμε την παράσταση «Νύχτες» στο Studio Μαυρομιχάλη, γυρνάει πολύ συχνά στο μυαλό μου ή φράση «Μια ολόκληρη στιγμή ευτυχίας.. μα μήπως είναι λίγο αυτό; Έστω και για όλη τη ζωή ενός ανθρώπου;»

Info: Τελευταίες παραστάσεις κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο Studio Μαυρομιχάλη, 25 & 26 Δεκεμβρίου, 1 & 2 – 8 & 9 Ιανουαρίου. Εισιτήρια στο more.com.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στο Google News και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.