Την Κυριακή 15 Νοεμβρίου, στις 21:00, στις οθόνες μας γίνεται Το Σώσε, καθώς μεταφερόμαστε στα παρασκήνια μιας θεατρικής παράστασης –τώρα που το ζωντανό θέατρο δεν επιτρέπεται– και αναρωτιόμαστε: «Τι γίνεται, όταν όλα πάνε στραβά;»
Πρόπερσι στη Στέγη έγινε Το Σώσε. Και αφού δεν μπορούμε να δούμε ζωντανά θέατρο αυτό τον καιρό, μεταφερόμαστε στα παρασκήνια μιας θεατρικής παράστασης: εκεί όπου κάθε προσπάθεια εκλογίκευσης ακυρώνεται σε αυτό το έργο. Εκεί όπου τα σκοτεινά ένστικτα αναδύονται και οι ρόλοι, σαν ζόμπι, καταβροχθίζουν τους ηθοποιούς.
Όλα μπερδεύονται: σκηνή, παρασκήνια, ρόλοι, ηθοποιοί, τσεκούρια, σαρδέλες, εσείς κι εμείς. «Μπαίνουμε απ’ τις πόρτες – βγαίνουμε απ’ τις πόρτες. Τι είναι η φάρσα; Αυτό. Τι είναι το θέατρο; Αυτό. Και η ζωή, δηλαδή, τι είναι; Αυτό.» Αυτά ακούμε στο έργο Το Σώσε (1982) του Michael Frayn, που έχει αποσπάσει βραβεία Olivier, London Evening Standard, Drama Desk και Outer Critics Circle.
Ο Έκτορας Λυγίζος σκηνοθετεί ένα εκλεκτό σύνολο ηθοποιών (Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μιχάλης Κίμωνας, Γιάννης Κλίνης, Σοφία Κόκκαλη, Έμιλυ Κολιανδρή, Άννα Μάσχα, Άρης Μπαλής, Αρετή Σεϊνταρίδου) και, ταυτόχρονα, παίζει τον ρόλο του σκηνοθέτη στην κλασική βρετανική φάρσα που μας βάζει μέσα στα παρασκήνια ενός θεάτρου, καλώντας μας να αναρωτηθούμε: «Τι γίνεται, όταν όλα πάνε στραβά;»
Σε ένα επιβλητικό σκηνικό-ανθρώπινη κυψέλη, που βουίζει από τις προσβολές και τις παρεξηγήσεις, οι ηθοποιοί ξεχνούν τα λόγια τους, ο σκηνοθέτης ωρύεται, τα κοστούμια ξηλώνονται, ενώ οι σαρδέλες, τα τσεκούρια και οι ανθοδέσμες βρίσκονται πάντα στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή… Θέατρο μέσα στο θέατρο, φάρσα μέσα στη φάρσα, γκάφα πάνω στην γκάφα. Ένας ύμνος για το λάθος στις οθόνες μας.