Το προσωπικό μου στοίχημα κάθε φορά που κάθομαι να γράψω κάτι είναι πρώτον να μη γίνομαι μελό (ευτυχώς σε άρθρα, όπως αυτό δε χρειάζεται) και δεύτερον να μη χρησιμοποιώ φράσεις κλισέ. Όταν πάλι καταφεύγω στο δεύτερο έχω εξαντλήσει κάθε πιθανότητα αυτό να ‘ναι ή να φαίνεται αναπόφευκτο, όπως τώρα που θέλω να πω για το νέο δίσκο που έχει ο Γιώργος Περρής στις αποσκευές του και ξεκίνησε η γύρα για να τον συστήσει στο κοινό του που απ’ ότι είδα χθες βράδυ είναι και φανατικό.
«Νo armor» λέγεται ο νέος του δισκος με διεθνή ήχο mainstream, από το καλό, αρκεί να σημειωθεί πως θα ακούσεις μέσα ‘κει από ABBA με μπουζούκι υπόσχεση για ένα ελληνικό καλοκαίρι εντελως «στάσου μύγδαλα» αλλά κι απόσπασμα από το WEST SIDE STORY με κλαρίνο.
Με την αυτοπεποίθηση ενός καλού υλικού στις παρτιτούρες του και την εμπειρία αρκετών χρόνων, καθώς δε θεωρείται πρωτοεμφανιζόμενος πια ο Περρής, στο πλευρό άλλων τραγουδιστών αναμετριέται με τις δυνάμεις του και το στοίχημα το κερδίζει. Εύκολα.
Οχτώ άτομα μπαντα τύπου υπερπαραγωγή, επικοινωνιακό χάρισμα που δεν το λες διόλου ευκαταφρόνητο όταν πρέπει να σταθείς πάνω στη σκηνή ακόμα κι όταν συμβαίνουν μικρά απρόοπτα, όπως ένα πιατίνι που εκσφενδονίζεται στη σκηνή και χαριτωμένα το εναποθέτει στη θέση του πάλι ή όταν αποσπά την παρτιτούρα από μέλος της ορχήστρας εν είδει μαντηλιού σέρνοντας κατάμονος το Greek συρτάκι σε κάποια στιγμή του προγράμματος και μια φωνή που είτε σ’ αρέσει είτε όχι έχουν εκτιμήσει από τη Λάρα Φαμπιάν μέχρι τη Λίνα Νικολακοπούλου. Κι η Λίνα όπως και να το δει κανείς είναι εχέγγυο ποιότητας και δείκτης για την εγχώρια καλλιτεχνική παραγωγή.
Τη μερίδα του λέοντος (να σου πάλι τα κλισέ) στο πρόγραμμα καταλαμβάνει η αγάπη του για το λόγο της Λίνας Νικολακοπούλου. Κορυφαία στιγμή του προγράμματος κατά την άποψη μου η άψογη απ’ όλες τις πλευρές εκτέλεση της «τιμωρίας» του Μάνου Χατζιδάκι. Το συγκεκριμένο δεν αποτελεί προτεραιότητα στις επιλογές των τραγουδιστών όταν τον περιλαμβάνουν στο πρόγραμμα τους (βλέπε: το Μ.Χ.) αφού καταφεύγουν στις πιο ασφαλείς κι αναμενόμενες επιλογές τραγουδιών του όποτε η έκπληξη ήταν σούπερ κι αξιοσημείωτη.
Η αλήθεια είναι πως έκανα αμέσως τη σύνδεση ακούγοντας τον να λέει σε συνεντεύξεις του πως λατρεύει τη Νάνα Μούσχουρη κι αυτό είναι ένα κομμάτι που έχει πει η ίδια με διεύθυνση ορχήστρας του ίδιου του Μάνου προ αμνημονεύτων χρόνων. Μια απίστευτη τζαζιά. Έκλεισε μ’ ένα χιτάκι ήδη, αδέσποτο κομμάτι αφού δεν περιλαμβάνεται στο νέο του δίσκο το «όλα και πολύ» που μάλλον θα τραγουδηθεί στις καλοκαιρινές του συναυλίες με την Ελευθερία Αρβανιτάκη.
Κοινό και καλλιτέχνης έφυγαν με νοητούς τρυφερούς εναγκαλισμούς να αιωρούνται στην αίθουσα και την εντυπωσιακή κουρτίνα-αυλαία του ανακαινισμένου RADIOCITY να κλείνει με τον πλέον εντυπωσιακό τρόπο.
ΥΓ. διάλεξα 11 τραγούδια του και την εκτέλεση της ΤΙΜΩΡΙΑΣ με τη Νάνα Μούσχουρη να συνοδεύσεις την ανάγνωση του παρόντος.
Φωτογραφίες της Ελίνας Γιουνανλή από την πρώτη συναυλία που πραγματοποιήθηκε στο Θέατρο Παλλάς, Αθήνα.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
