Θοδωρής Βουτσικάκης: «Όμορφη ζωή» και τίτλος δίσκου και διαρκές αίτημα
Μοιάζει κοινότοπο, αλλά και στην περίπτωση του Θοδωρή Βουτσικάκη ισχύει. Η σκηνή της Θεσσαλονίκης εξακολουθεί να τροφοδοτεί το ελληνικό τραγούδι με τα καλύτερα του. Κι όταν η Λίνα Νικολακοπούλου με το δυνατό καλλιτεχνικό αισθητήριο που διαθέτει τον προσεγγίζει κι όχι μόνο δισκογραφεί μαζί του έναν ολόκληρο δίσκο πάνω σε μουσικές του Νικόλα Πιοβάνι, αλλά αναλαμβάνει και την επιμέλεια του συγκεκριμένου προγράμματος το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Θέατρο Τέχνης στην Αθήνα πριν ανηφορίσει στη Θεσσαλονίκη (για να επιστρέψει πάλι στην Αθήνα κατ’ απαίτηση του κοινού, όπως έλεγαν παλιά) ξέρεις πως οι μούσες έχουν συνεργαστεί για να φέρουν ένα αποτέλεσμα που δεν πλησιάζει μόνο την αρτιότητα. Είναι η αρτιότητα η ίδια! Τι συνιστά τώρα την αρτιότητα ενός μουσικού προγράμματος; Καλή ερώτηση και μάλλον ήρθε η ώρα να ξαναθυμηθούμε την απάντηση της.
Πρώτα πρώτα η σωστή δομή του προγράμματος στοιχειοθετείται από τη ροή των τραγουδιών και την κλιμάκωση που καταφέρνουν στο συναίσθημα. Γιατί ένα πρόγραμμα εκεί πρέπει κατά την άποψη μου να στοχεύει. Στο συναίσθημα. Προσοχή ομως! Όχι εκβιάζοντας το αλλά φυσικά κι ανεπιτήδευτα. Η επιλογή των μουσικών κι η ενορχήστρωση είναι επίσης ένα άλλο κριτήριο. Κι αυτό πέτυχε εδώ. Εδώ είδαμε δύο μουσικούς εξαιρετικής ακρίβειας στο παίξιμο στο ακορντεόν και στο πιάνο. Έπειτα τα φώτα και το στήσιμο του τραγουδιστή ικανά να αποπνέουν μια ποιότητα και που σε πολλές περιπτώσεις δεν το κάνουν εδώ επιτεύχθηκε. Η εμπλοκή του κοινού παροτρύνοντας το διαρκώς ο Βουτσικάκης να συμμετέχει μας έκανε να νιώσουμε πως συμμετέχουμε και συνδιαμορφώνουμε τη βραδιά.
Ο Βουτσικάκης μοιάζει ένας πολύ ζεν τύπος ή εν πάσει περιπτώσει αυτό αποπνέει. Μια ησυχία και μια δύναμη και μια ασφάλεια εφόσον έχει το εχέγγυο της Νικολακοπούλου στο βιογραφικό του. Είναι σαν ν’ ανεβαίνει τον Όλυμπο και να τερματίζει με τη μία μέχρι την ψηλότερη κορυφή του. Το Μύτικα. Ε δεν είναι και λίγο.
Η Λινα από την άλλη ευτύχησε να φτιάχνει τραγούδια που αφορούν το αίσθημα και την αισθητική μεγάλης μερίδας του κοινού, τυγχάνει καθολικής αποδοχής και δικαίως κι ακούει τα τραγούδια της να τραγουδιούνται και να επενδύουν τις στιγμές των ανθρώπων. Φτιάχνει όμορφους κόσμους με τα τραγούδια της γιατί μόνο τέτοιους ξέρει να φτιάχνει. Είναι μια μορφή αθανασίας, ένα υποκατάστατο αθανασίας. Να έχει αυτονομηθεί το έργο σου και να υπάρχει και μόνο του. Να ‘ναι το έργο τοπόσημο.
Έτσι εκτός από τα δικά τους τραγούδια το πρόγραμμα ήταν δομημένο σαν ένα στέρεο οικοδόμημα και για να αποφύγω τις βερμπαλισμούς και τις πολυλογίες ήταν σαν την Ακρόπολη. Χατζιδάκις, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος, Λοΐζος, Piazzola (γιατί εδώ που τα λέμε είναι αμαρτία να έχεις ακορντεόν στο σχήμα και να μην πεις έναν τουλάχιστον Piazzola), Bregovic, Θάνος Μικρούτσικος, Κραουνάκης. Κι ο λόγος των ποιητών που παραμένει ερωτικός γιατί ο έρωτας μόνο ρίχνει νερό στο μύλο μας κι αυτό το ξέρουν καλά οι ποιητές.
Κορυφαίες στιγμές του προγράμματος η απόδοση του «Άνοιξε γιατί δεν αντέχω» του Παπαϊωάννου κομμάτι αποκατεστημένο μέσα μας στην εκδοχή των Λειτουργικών του Μάνου Χατζιδάκι με τη Φλέρυ Νταντωνάκη εδώ ακούστηκε πάλι πολύ κοντά σ’ εκείνη την προσέγγιση κι ήταν αληθινά υπέροχο. Μια σχεδόν εγγαστρίμυθη ερμηνεία άψογη ως προς την εκτέλεση της πέρα για πέρα. Η άλλη, δεύτερη στιγμή του προγράμματος που έγινε μέθεξη κυριολεκτικά μεταξύ κοινού και μουσικών ήταν το «Δρόμοι παλιοί» του Μίκη και του Μανώλη Αναγνωστάκη. Σαν να γύρισε το ποίημα εδώ που γεννήθηκε ο ποιητής. Για μένα ήταν το ντουέντε της βραδιάς.
Φίλοι Αθηνέζοι και φίλες Αθηνέζες μην το χάσετε.
Το πρόγραμμα επέστρεψε στη μεγάλη πόλη.
Κι ένα υστερόγραφο.
ΥΓ να μην ξεχνάμε να θυμόμαστε και να αναφέρουμε από καιρό σε καιρό πως ο Νταλάρας ήταν αυτός που πρώτος έβαλε τη μουσική στα θέατρα με εκείνη την ιστορική πια μουσική παράσταση στον Ορφέα και θα πρέπει μάλλον να του το χρωστάμε κι εμείς οι κοινοί θνητοί κι οι τραγουδιστές. Τα τραγούδια μοιάζει να λειτουργούν καλύτερα στο θέατρο. Ή εν πάσει περιπτώσει λειτουργούν και στο θέατρο για να μην ακουστώ αφοριστικός.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instagram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
