Φωταγωγός: Ελευθερία Αρβανιτάκη – Μέρα γιορτής / Μια Playlist από τον Αντρέα Ντούσκα
Είναι η εποχή του χρόνου που τις καλές, παλιές μερες της κραταιάς δισκογραφίας, που όπως λέει κι ένας φίλος του χώρου ήταν η εποχή της ευμάρειας που δέναμε τους σκύλους με λουκάνικα, εποχή την οποία από μια τυχαιότητα γνώρισα εκ των έσω τη δισκογραφία, κυκλοφορούσε η πληθώρα των νέων δίσκων στοχεύοντας στα δώρα της χριστουγεννιάτικης αγοράς και δη οι συλλογές τραγουδιών. Tα best of όπως ήταν γνωστα.
Μανιώδης συλλέκτης δίσκων σχεδόν σνόμπαρα τις συλλογές επιτυχιών γιατί ήξερα ότι απευθύνονται σ’ αυτούς που τους αρέσουν τα χιτάκια ή που καταφεύγουν σ’ αυτες ως δώρο αποφεύγοντας ένα πιο ενδελλεχες ψάξιμο κι ως εκ τούτου δεν ήθελα επουδενί να ‘χω σχέση μ’ αυτή τη μερίδα του μουσικόφιλου κοινού. Άλλωστε εμένα μου άρεσαν συνήθως στους δίσκους αυτά τα τραγουδια που δε γίνονταν σουξέ και που δεν έπαιζαν στο ραδιόφωνο ή για να το πω πιο κομψά όχι μόνο τα σουξέ αλλά και τ’ αλλα.
Στα 1986 λοιπόν που έμελλε να γνωρίσω ως τραγουδίστρια την Ελευθερία Αρβανιτάκη με τον δίσκο ορόσημο για την εποχή και για την ίδια ως προς τον ήχο που προωθούσε ο δισκος αυτός (βλέπε:ΚΟΝΤΡΑΜΠΑΝΤΟ) κι άρχισε το ελληνικό ρεπερτόριο να μαγνητίζει το ενδιαφέρον μου κάνοντας μια γενναία στροφή (όχι επιτόπια) σ’ αυτό, αυτό οφείλονταν στην Αρβανιτακη και θα της το χρωστώ εσαεί.
Εκτενής η δισκογραφία της μέσα στα χρόνια κι ακόμα πιο εκτενής η συμμετοχή της σε δίσκους άλλων συναδέλφων της. Όλοι ήθελαν να συμμετέχει σε κάποιο δίσκο τους. Κι αυτή δε χαλούσε χατίρι. Όχι πηγαίνοντας παντού αλλά στα καλύτερα, μ’ αυτό το σπάνιο ένστικτο που διαθέτει καταφέρε να έχει μια παράλληλη δισκογραφία αξιοζήλευτη. Μάλιστα κάποια στιγμή κυκλοφόρησε κι ένα διπλό σιντί με τις συμμετοχές της και σίγουρα εκκρεμεί άλλο ένα διπλό-τουλάχιστον-σιντ’ο με όσα δε χώρεσαν τότε σ’ αυτό ή με τις συμμετοχές της σε όσα ακολούθησαν μετά την έκδοση εκείνου του δίσκου.
Μέχρι τώρα μετρά δυο συλλογές επιτυχιών στην πρώτη της δισκογραφική εταιρεία, την πάλαι ποτε Lyra του Πατσιφά κι άλλες δυο από την Polygram. Τραγούδια που ανήκαν σε ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών απόσπασμενα και βαλμένα σε δυο συλλογές κι έκαναν σαρωτική επιτυχία εδραιώνοντας την παρουσία της στα καθ’ ημάς μουσικά πράγματα κι όχι μόνο.. Η μια απ αυτες μάλιστα κυκλοφόρησε και σε μια πιο φροντισμένη έκδοση (βλέπε:ΔΥΝΑΤΑ 1986-2007).
Σκέφτηκα λοιπόν με αφορμή την ονομαστική της εορτή που είναι σήμερα τι θα μπορούσε να περιέχει μια τέτοια συλλογή με τραγούδια της Ελευθερίας, τώρα σε χρόνο ενεστώτα, για να τη συστήσεις σ’ ένα νέο ακροατή της κι αυτή να μην αποτελείται μόνο απο τα τραγούδια της που είναι πασίγνωστα.
Μια και δυο λοιπόν πέρασα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο κυριολεκτικά λιώνοντας τη δισκογραφία της εκ νέου και φτιάχνοντας ένα χορταστικό διαρκείας 6 ωρών και 18 λεπτών homemade best of με την ελπίδα πως θα σύστηνε με τον ιδεωδέστερο δυνατό τρόπο την Ελευθερία σ’ αυτόν τον φανταστικό, νέο ακροατή που έλεγα και πιο πάνω και που στρέφεται τώρα στο ελληνικό ρεπερτόριο.
Είναι μια τραγουδίστρια που εκτος από το ότι τη λατρεύω, την περιέχω ακόμα κι όταν δεν την ακούω. Ξέρω τις παύσεις της, τις ανάσες της στα τραγούδια, πότε πιάνει τα ζήλια και το ντέφι, τη διάρκεια των τραγουδιών κ.ά. σαν μια άτυπη Βικιπαίδεια κι εγώ.
Η Ελευθερία τίμησε κι εξακολουθεί να τιμά την τέχνη της γι’ αυτό σήμερα που γιορτάζει σκέφτηκα να τιμήσω την ακριβοθώρητη και πολύτιμη παρουσία της μ’ αυτόν τον τρόπο.
Να ‘ναι καλα να ζει στον κόσμο της, όπως κι εμείς όπως λέει κι ο στίχος της Λίνας Νικολακοπούλου που έχει τραγουδήσει και να τη χαιρόμαστε για πολλά πολλά χρόνια πολλά!
*Ο Αντρέας Ντούσκας παρουσιάζει και επιμελείται την εκπομπή «Φωταγωγός» κάθε Δευτέρα στις 22:00, στον FM100 Δημοτικό Ραδιόφωνο της Θεσσαλονίκης.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instagram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
