Πέρα, πριν και πάνω από οτιδήποτε άλλο να πω πως σιχαίνομαι τις νεκρολογίες και τις αποφεύγω, τις αποστρέφομαι και προτιμώ να προσεταιρίζομαι το φως που ήταν οι άνθρωποι πριν φύγουν ακολουθώντας την κοινή μοίρα όλων μας.
Στο άκουσμα της είδησης του θανάτου του Νίκου Αντύπα το πρώτο πράγμα που ήρθε σαν ήχος δικός του στα αυτιά μου ήταν το ορχηστρικό του «Το πέταγμα του Ικάρου» από τον ορχηστρικό του δίσκο «Θεατής». Αυτό το κομμάτι έχει κάτι τελεσίδικο κι απόκοσμο. Κάτι σαν καλό κατευόδιο. Αυτό που του οφείλουμε αφού με τοση γενναιοδωρία άπλωσε τον καμβά με τις μουσικές του και μας εκπαίδευσε, γιατί αυτή είναι η αλήθεια, να προσέξουμε και να εκτιμήσουμε τον νέο ήχο στο ελληνικό τραγούδι.
Δεν μπόρεσε να βρει μιμητές ο ήχος του απλώς γιατί το πρωτότυπο είναι κάτι ανυπέρβλητο κι υπέρτατο.
Από τη στιγμή που ασχολήθηκα κι έμπλεξα με δισκογραφικές, ραδιόφωνα κι ηλεκτρονικά έντυπα και μη κι άρχισα να προσέχω τα credits των δίσκων δε θα ξεχάσω ποτέ πως το όνομα του φιγουράριζε ως ντράμερ στα πιο ενδιαφέροντα δισκάκια. Κι αργότερα φυσικά σαν συνθέτης θα παραλάμβανε καριέρες σαν της Πρωτοψάλτη και της Χαρούλας (Αλεξίου) και θα τους εμφυσούσε νέα πνοή… (με Θεού πνοή όπως λένε και τα λόγια της Λίνας στο ανεπανάληπτο «Δι’ ευχών»).
Η είδηση έσκασε κυριολεκτικά ως κεραυνός εν αίθρια παρότι μέρες πριν κυκλοφορούσε στα καλλιτεχνικά πηγαδάκια η είδηση της ξαφνικής εισαγωγής του στο νοσοκομείο.
Ταλαντούχος εργάτης της τέχνης του κι αγαπητός πολύ και τι μετράει πιο πολύ όλοι είμαστε σε θέση ν’ αναγνωρίζουμε. Η μοίρα είναι καλλιτέχνης και συχνά πυκνά γελάει μαζί μας. Όπως στην περίπτωση του Νίκου Αντύπα που ήθελε να γίνει κιθαρίστας κι όταν αποφάσισε ότι δε θα μπορούσε να ξεπεράσει τον Τζίμυ Χεντριξ έγινε ντράμερ κι όχι μόνο καθιερώθηκε ως τέτοιος αλλά έγινε περιζήτητος και μια σειρά αξιοσημείωτων δίσκων φέρουν το όνομα του ως σολίστα ή ενορχηστρωτή.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘70 κι ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘80 περιπλανήθηκε σε διάφορα ροκ συγκροτήματα της εποχής παραμένοντας όμως εκλεκτό μέλος των Socrates drunk the conium. Η Ελευθερία Αρβανιτακη στις αρχές του ‘90 του εμπιστεύεται την ενορχήστρωση στο ετερόκλητο υλικό του πιο αναφορικού δίσκου της δεκαετίας εκεινης, του «Μένω εκτός», έχοντας προηγηθεί η ενορχήστρωση του στα «Ζεστά ποτά» των Κατσιμιχαίων κι αυτός όπως λέει η ίδια ανα-σύνθεσε το υλικό. Η συνέχεια είναι λίγο πολύ γνωστή και σαρωτική. Από το ανα-σύνθεσε της Αρβανιτάκη πέρασε στο αναμόρφωσε κι όντως αναμόρφωσε μεγάλο τμήμα της ελληνικής παραγωγής δίσκων.
Αναλαμβάνει συνθετικά το «Δι’ ευχών» της Χαρούλας κι αυτή το ταξιδεύει σ όλο τον κόσμο. Αυστραλία, Αμερική, Ευρώπη, Ιαπωνία παντού. Με την Πρωτοψάλτη και το «Ηφαίστειο» κι εκείνη την παρουσίαση του στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά που αγγίζει τα όρια του αστικού μύθου για τους νεώτερους που δεν είδαν αυτήν την παράσταση ταξίδεψε κι άλλο στον κόσμο. Με τον Νταλάρα τον οποίο συνόδευσε σαν μουσικός πολλά χρόνια έφτασαν την ελληνική μουσική σε δυσθεώρητα γεωγραφικά μήκη και πλάτη.
Ο ήχος του γίνεται αναγνωρίσιμος και το κοινό κάθε φορά αδημονεί για την επόμενη του δουλειά. Με τη Λίνα Νικολακοπούλου έζησαν ένα προσωπικό θρίαμβο κι εμπλούτισαν τον κατάλογο της ελληνικής δισκογραφίας με δίσκους φωτεινά ορόσημα.
Μαρινέλα.
Νταλαρας.
Αλεξιου.
Αρβανιτακη.
Πρωτοψαλτη.
Μπάσης.
Βιτάλη.
Τσανακλίδου.
Ασλανίδου.
Λιδάκης.
Μαχαιριτσας.
Κοτσιρας.
Πασπαλα.
Κι έχει κι άλλους πολλούς ο κατάλογος με τις συνεργασίες του.
Δε δίστασε να συνεργαστεί με την Καίτη Γαρμπή ενισχύοντας τη διάθεση της στο ψάξιμο για έναν άλλο ήχο στο ρεπερτόριο της. Έφτιαξε δυο πολύ αξιοπρεπείς δίσκους μαζί της που μπορεί η εμπορική τους επιτυχία να μη συμβάδισε με την καλλιτεχνική όμως η σφραγίδα μένει ανεξίτηλη. Έφτιαξε ένα ποπ διαμαντάκι δίσκο κόνσεπτ παρέα με την Μυρτώ Κοντοβα για την Τάνια Νασιμπιάν. Κι άλλα πολλά γνωστά στο σύνολο τους γιατί ήταν και πολύ πετυχημένα.
Τι θα μείνει τώρα;
Σίγουρα τα τραγούδια.
Κι η αύρα του σε όσους τον γνώρισαν κι υπήρξαν φίλοι και στενοί συνεργάτες του.
Καλό ταξίδι, Νίκο Αντύπα, στα αστέρια εκεί απ’ όπου μάλλον προέρχονταν και τα τραγούδια σου.
Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.
