Μια στιγμή στη μέρα / Ελένη Μαρινάκη – Ουλές
Μνήμη Μανώλη Μ.
Σε κλείσανε άστοργοι καιροί
σε κάγκελα και σε καθρέφτες
έρχονταν ύστερα σαν κλέφτες
να σου ανάψουνε κερί.
Δε μίλαγες, δεν έβγαζες φωνή
βουβός και παραπεταμένος
μες στη ζωή σου ήσουν ξένος
ποιος κλαίει κρυφά και ποιος…
Διαβάστε περισσότερα...
Διαβάστε περισσότερα...