Δημ. Παπαδημητρίου για «Moby Dick»: Όσο πιο τρελή ιδέα, τόσο ευκολότερα μπορείς να βρεις συνοδοιπόρους!

Δύο χρόνια μετά το πρώτο ανέβασμα – που διεκόπη λόγω των υγειονομικών συνθηκών – η παράσταση «Moby Dick – το μιούζικαλ» του Δημήτρη Παπαδημητρίου σηκώνει και πάλι αυλαία. Η λογοτεχνία, η μουσική, το θέατρο, ο χορός, τα θαυμάσια σκηνικά και η πιο σύγχρονη τεχνολογία των «Ολογραμμάτων» κάνουν εφικτή τη σκηνική του αναπαράσταση σε μια συναρπαστική σκηνοθεσία που υπογράφει ο Γιάννης Κακλέας.

Βασισμένο στο πέμπτο πιο πολυδιαβασμένο βιβλίο στην ιστορία της ανθρωπότητας το αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας μεταμορφώθηκε από το Onassis Culture σ’ ένα μοναδικό μουσικό υπερθέαμα και από τις 15 Φεβρουαρίου, η μεγαλύτερη ελληνική μουσική υπερπαραγωγή ‘σαλπάρει’ από τη σκηνή του Christmas Theater.

Για το διάστημα που μεσολάβησε μέχρι να αρχίσουν ξανά οι παραστάσεις ο συνθέτης και δημιουργός του Δημήτρης Παπαδημητρίου δηλώνει:

«Τα ταξίδια του Πίκουοντ, του καραβιού στον Μόμπι Ντικ, κρατούσαν έως τρία χρόνια… Για μας αυτή η δίχρονη αναμονή φάνηκε σαν απλά να το περιμένουμε να γυρίσει από ταξίδι όπου ξανοίχτηκε χωρίς εμάς, μόνο με τα φαντάσματά και τους θρύλους του. Και τώρα, βγήκε η φήμη πώς γυρίζει για να ξεφορτώσει και να ξαναφύγει, αυτή τη φορά ναι, για να βρει τον Μόμπι!…

Όλοι στην προβλήτα το περιμένουμε, αυτοί που θα δώσουμε σάρκα και οστά στα φαντάσματα του, ήχο στα λόγια τα αιώνια και μουσική υπόκρουση στο τραγούδι του Μόμπι Ντικ. Κόσμος πολύς μαζεύτηκε στο λιμάνι του Κρίστμας Θήατερ-καθόλου τυχαίο το όνομα! Χριστούγεννα φεύγει το Πίκουοντ να συναντήσει τον Θεό, μην το ξεχνάτε.

Μπαρκάρουμε δυό χρόνια νεώτεροι από ότι ήμασταν πριν δύο χρόνια. Και οι καινούριοι ναυτικοί μας, κι αυτοί! Γιατί κι αυτοί ήπιαν από το κρασί του “Μογγόλου”, του Καπετάνιου Αχαάβ και άρχισε ο χρόνος να κυλάει αντίστροφα, προς την Αρχή.

Ωπ! Κάποια ονόματα θεατών στην προπώληση μου είναι γνωστά:  Melville – Hawthorne, Αθανάσιος Χριστοδούλου – Alain Guèrne, Rimbaud, Verlaine, Baudelaire, Poe, Kafka Ανδρέας Εμπειρίκος, Νίκος Καββαδίας, Ανδρέας Καρκαβίτσας, Aiwazowski – Jerico – Βολανάκης…

Αν με πείραξε αυτή η αναβολή; Εμένα; Kαθόλου! Απλά σκεφθείτε ότι σε αυτά τα δύο χρόνια ο Μόμπι ανεξέλεγκτος, έπνιξε άλλα δέκα καράβια, έφαγε άλλους τόσους καπετάνιους….». Κάποιος πρέπει να το σταματήσει, το κτήνος!»

Ένα περιπετειώδες μουσικό και φιλοσοφικό υπερθέαμα για όλη την οικογένεια.

Μια κατάρα. Ένας οιωνός. Ένα ανθρωποφάγο κήτος. Ένα παράξενο παραμύθι-περιπέτεια ή ένα εργαστήρι φιλοσοφικών ιδεών; Μπορεί το κυνήγι μιάς φάλαινας να κλείνει μέσα του όλες τις περίπλοκες λειτουργίες του ανθρώπινου νου και την ανάγκη του ανθρώπου να πολεμάει τα όρια του; Τον ίδιο τον θεό του;

Ο Moby Dick «βουτάει» ξανά από τη σκηνή στον ωκεανό της Μουσικής και  υπόσχεται ένα αξέχαστο ταξίδι στις θάλασσες και στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, με μια απόλυτα πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα μουσική σύνθεση αλλά και παραγωγή.

Για τον τρόπο που αντιμετώπισε το έργο ο σκηνοθέτης Γιάννης Κακλέας σημειώνει:

«Η πρώτη και βαθιά πεποίθηση που έχω για το ταξίδι αυτό έχει να κάνει με την οπτική του δημιουργού και θαρρώ πως ο Αχαάβ βρίσκεται έξω από οποιαδήποτε ηθική κρίση – καλού ή κακού, πιστού ή άπιστου, σκληρού ή ευαίσθητου – , πέρα και πάνω από όλες αυτές τις αντιθέσεις.

Εν προκειμένω, ο Μέλβιλ μοιάζει να σωματοποιεί έναν τραγικό ήρωα, ένα εξιλαστήριο θύμα, όπως είναι ο Οιδίπους ή ο Άμλετ. Σκεπτόμενος λοιπόν τον Αχαάβ ως δραματουργικό πρόσωπο στην ιστορία του θεάτρου, αποπειρώμαι κι εγώ το ανάλογο ταξίδι, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αναδείξω αυτά τα αναπάντητα, μεταφυσικής ή ηθικής τάξης ερωτήματα. Ένα στοίχημα, άκρως ερεθιστικό για έναν σκηνοθέτη, ειδικά όταν έρχεται αντιμέτωπος με έναν συγγραφέα όπως ο Μέλβιλ και με αυτή την κιβωτό του κόσμου, το πολυπολιτισμικό πλήρωμα, τα σπουδαία και τα μεγάλα.

Εκεί βλέπεις το αποτέλεσμα μιας διαδικασίας μύησης και ενός ταξιδιού προς ό,τι αναζητά και επιθυμεί – ψυχαναλυτικά μιλώντας – ο καθένας: Προς έναν ωραίο θάνατο; Προς μια περιπέτεια δίχως όριο; Πάντως η ασφάλεια που έχουν το πλήρωμα και ο Αχαάβ είναι αυτή που έχουμε όλοι στη θάλασσα: δηλαδή καμία!»

Το μιούζικαλ (διασκευή-λιμπρέτο και μουσική σύνθεση) του Δημήτρη Παπαδημητρίου σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα είναι ένα «φαλαινώδες» σε μέγεθος εγχείρημα. Ένα λιμπρέτο 29.198 λέξεων και 900.00 μουσικών συμβόλων στην παρτιτούρα του, 23 ερμηνευτών επί σκηνής και 12 μουσικών ζωντανά, 430 ωρών πρόβας και 250 ωρών μουσικής διδασκαλίας. Ακόμα 135 κοστούμια, αμέτρητες αλλαγές σκηνών, 70 τετραγωνικά οθόνη ολογραφικής προβολής, 96 τετραγωνικά LED οθόνη και εντυπωσιακές ολογραμματικές προβολές και 3D videos έρχονται να συναρπάσουν και να χαρίσουν μια αξέχαστη εμπειρία στο κοινό, εναρμονισμένη με το παγκόσμιο αριστούργημα του Χέρμαν Μέλβιλ.

Μια πολυεπίπεδη ιστορία, μια περιπέτεια που κόβει την ανάσα, με μια βαθιά φιλοσοφική διάσταση. Η επική σκηνοθεσία του Γιάννη Κακλέα ζωντανεύει το τεράστιο μουσικό και θεατρικό έργο του Δημήτρη Παπαδημητρίου στη μεγαλύτερη θεατρική σκηνή της πόλης, με τη ζωντανή ορχήστρα υπό τη έμπειρη διεύθυνση του Αλέξιου Πρίφτη, τα μυθικά σκηνικά του Μανόλη Παντελιδάκη, τα επιβλητικά κοστούμια της Ηλένιας Δουλαδίρη, τις ευφάνταστες χορογραφίες της Αγγελικής Τρομπούκη, τους μοναδικούς φωτισμούς της Στέλλας Κάλτσου που συνοδεύονται από τα εντυπωσιακά και καινοφανή στο ελληνικό θέατρο ολογράμματα και 3D animation του Candyshop VFX (Ευάγγελου Κουλουκύθα) σε συνεργασία με τον Hashem Alshaer, Visual Effects Director της CandyshopVFX “The Division” και Art Direction video υλικών του Στάθη Αθανασίου που ξεπερνούν τα μέχρι τώρα γνωστά θεατρικά τεχνολογικά δεδομένα.

Εισιτήρια tickets.onassis.org.

Ακολουθήστε το tetragwno.gr στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης facebook, twitter και instragram για να ενημερώνεστε άμεσα για όλες τις πολιτιστικές ειδήσεις.