Το τελευταίο πόνημα της πολυβραβευμένης και πολυαγαπημένης συγγραφέως Άλκης Ζέης, που μας άφησε δυστυχώς ένα χρόνο πριν, αφήνοντας την ελληνική λογοτεχνία φτωχότερη κατά πολύ, είναι ένα βιβλίο επίκαιρο, τρυφερό και συγκινητικό που διαβάζεται τόσο από μικρούς όσο και από μεγάλους.
Το «Ένα παιδί από το πουθενά» είναι ένα μυθιστόρημα με πολλές αναφορές στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, εν μέσω της οποίας και διαδραματίζεται.
Ο Ίκαρος, ένα δεκάχρονο ορφανό αγόρι, μεγαλώνει με τη θεία του, μία ανύπαντρη αυστηρή γυναίκα που κουβαλά στις πλάτες της ένα βαρύγδουπο όνομα με ιστορία. Η καρδιά της όμως, παρ’ όλη τη μοναξιά της, δεν είναι δοσμένη στον ανιψιό της, αλλά στο αποκαλούμενο Αγόρι, έναν παπαγάλο που κλέβει καθημερινά την παράσταση και τις εντυπώσεις και ανταγωνίζεται τον μικρό Ίκαρο που νιώθει ολοένα και περισσότερο σαν να έχει έρθει από το πουθενά. Η ζωή όμως κρύβει πολλές εκπλήξεις και θα το βοηθήσει εντελώς απρόσμενα να πάρει αυτό που του αξίζει, να βρει μία νέα δική του οικογένεια, αλλά και να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που ως τότε θεωρούσε ότι δεν το αξίζουν…
Η συγγραφέας σκύβει πάνω απ’ όλα τα προβλήματα που ταλανίζουν σήμερα πολλά δεκάχρονα που μεγαλώνουν στην Ελλάδα της κρίσης και κατορθώνει να τα ενσωματώσει αρμονικά στον ιστό της αφήγησής της: οι υπολογιστές, οι πρόσφυγες, οι άστεγοι, η μοναξιά που βιώνουν σήμερα πολλά παιδιά, και ιδιαίτερα τα μοναχοπαίδια, λόγω του υπερφορτωμένου προγράμματος των πολυάσχολων γονέων τους, ακόμη και οι νταήδες-λύκοι του σχολικού περιβάλλοντος που είναι πάντα πρόθυμοι να κοροϊδέψουν το διαφορετικό, μεταμορφώνονται όμως σε άκακα αρνάκια αν τους προσφέρει κάποιος την αγάπη που τους λείπει.
Και σε όλα αυτά, μπάσο κοντίνουο στο πολυάνθρωπο αυτό μυθιστόρημα, οι αναμνήσεις και τα βιώματα της γενιάς του Πολυτεχνείου, θέμα που επανέρχεται περιοδικά στις σελίδες του βιβλίου, όπως και σε μεγάλο μέρος της βιβλιογραφίας της Ζέη.
Δυνατό του σημείο είναι, το δίχως άλλο, η λατρεμένη αφήγηση που καθηλώνει τον αναγνώστη, τέτοια όπως μόνο μία Άλκη Ζέη ξέρει να μας την προσφέρει στο πιάτο έτσι ώστε αυτή να μας μιλήσει κατευθείαν μέσα στην καρδιά μας! Το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορούν να βυθιστούν στις σελίδες του με άνεση τα παιδιά των μεσαίων τάξεων του δημοτικού και άνω, ακόμη και αυτά που διστάζουν να πιάσουν συνήθως ένα βιβλίο. Και αυτό αφού είναι σχεδόν βέβαιο πως οι σύγχρονοι προβληματισμοί που θίγει η συγγραφέας βρίσκονται πολύ κοντά στα παιδικά μυαλουδάκια και θα καταφέρουν οπωσδήποτε να τα κερδίσουν! Και όσοι μεγάλοι όμως νιώθουν ότι μένουν πάντα παιδιά θα μπορούσαν κάλλιστα να το επιλέξουν σαν εναλλακτική αναγνωστική επιλογή την οποία θα απολαύσουν τα μέγιστα!